RPG pokemon
 

Po półrocznym eksperymencie w grę RPG Jak wytresować smoka, moje dzieci w 2/3 trochę się znudziły tematem. 1/3 w postaci 6-latka jest megazaangażowana i chętnie chce grać dalej, więc tematu nie zarzucę (mamy już za sobą 20 stron scenariuszy). Ale... obecnie chcieliby spróbować zagrać w RPG Pokemon. No i znowu starałem się wyszukać jakiś gotowy system, żeby na nim bazować. I znowu mam problem. Google zwraca mi głównie wyniki gier online. Powędrowałem więc też na DriverThruRPG. I jakoś nie potrafię znaleźć nic. Czy ja tak słabo sobie radzę z wyszukiwarkami, czy stare, dobre, nie-komputerowe RPG jest aż tak niszowe, że nawet takie giganty nie trafią do nich?

Podsumowując: będę wdzięczny za każde łącze do systemu RPG Pokemon, jakie znacie.

Jest darmowa, fanowska, konwersja Poksów na D&D 5E, chociaż przypuszczam, że może to być za skomplikowane. Niemniej służę: https://www.pokemon5e.com/

dzięki, zerknę

Tutaj masz Pokemon Tabletop United:
https://www.tapatalk.com/groups/poke...ets-t5993.html

A tutaj Pokemon Tabletop Adventures:
https://www.tapatalk.com/groups/poke...ult-t2481.html

już się dokształciłem, że w google trzeba było wbijać jeszcze słowo „tabletop” :)
teraz mam tysiące stron do przejrzenia, a dzieciaki się pytają, kiedy zagramy :)

Powodzenia! Daj znać, jak się systemy podobają. A jakbyś kiedyś chciał na forum poprowadzić, to się zgłaszam zawczasu.

Ja mam delikatne doświadczenia z dedekowymi poksami, aczkolwiek jednostrzał, który prowadziłem był bardzo specyficzny (miałem wówczas sporą wenę na poksy i Cthulhu), ponieważ gracze wcielili się w dzieciaki około 12 lat, setting to były pokemony ala lata 30., a do tego sam scenariusz był w klimacie nadprzyrodzonego horroru i starej posiadłości.

Niemniej co się tyczy mechaniki (wersji kiedy były rozpisane zaledwie pierwsze dwie generacje) to nie stosowaliśmy jej w 100% (dopiero poznawałem też D&D 5E), ale z moich doświadczeń oraz tego co obczaiłem na zagranicznym YT (są sesje w to prowadzone i to nawet z jakąś popularnością) wynika, że mechanika wymaga trochę więcej wstępnego przygotowania, szczególnie od graczy, ale jest to jak najbardziej do ogarnięcia, a z czasem i doświadczeniem byłby już bardzo sprawnie.

Jakby z kolei chciało się wcielać w same poksy to w zasadzie grałoby się w to bardzo podobnie jak w normalne D&D.

Męczę się z systemem Tabletop Pokemon Adventures. Generalnie do zagrania z dzieciakami się nie nadaje. Ja sam już odpadłem od ilości tabelek, które trzeba ogarnąć. Próbowałem z nimi przeprowadzić proces wyboru rodzaju trenera i na tym padły. Ja wymiękłem później, próbując rozkminić resztę. Brnę do końca, żeby zobaczyć, czy cokolwiek wykorzystam z tego systemu. Ale coś mam wrażenie, że pójdzie totalnie autorski system, bo mniej czasu zajmie mi skonstruowanie go, niż opanowanie innego.

Jestem po lekturze Pokemon Pen & Pencil. Wydaje mi się ciekawsza pod kątem dzieci i mniej otabelkowana (chociaż nadal mocno). Te systemy mocno bazują na grach komputerowych. Z drugiej strony świat pokemonów dość wymusza granie na zasadzie nieustannej walki (dungeon crawl?). Planuję dziś odpalić pierwszą sesję, wykorzystując przerobioną przygodę do Pokemon 5ed: Oak's Parcel.
System oprę na Pen & Paper, ale wprowadzę parę modyfikacji czerpiąc z Tabletop Advendures. Na więcej systemów na razie nie mam czasu, bo dzieci zbytnio się niecierpliwią. Ale pewnie poczytam o nich jeszcze później.

Mam podobne spostrzeżenie, ale z drugiej strony trudno mi jest sobie wyobrazić lekki mechanicznie system do poksów. Jednak mamy do czynienia ze światem bardzo mocno opartym o walkę oraz specjalne umiejętności poksów, z czego jednych i drugich jest cała masa (wszak to już chyba ponad 1000 stworków).

Kiedy teraz myślę o tym problemie wydaje mi się, że można by go ew. ogarnąć Savage Worldsami przerobiony pod poksy (uproszczenie walki) jeżeli chciałoby się osiągnąć coś bardziej fabularnego, a jednocześnie posiadającego mechanikę.

Do tego nie wyobrażam sobie grania w sesję poksówą z więcej niż 3 graczami. Jednak same stworki bardzo mocno windują liczbę postaci uczestniczących w akcji, a wiemy jak to z tym jest kiedy jest ich za dużo. Robi się chaos, zamieszanie i wszystko zaczyna cię ciągnąć.