Jednych to bawi, dla innych to zaledwie oznaka elementarnej empatii i kultury osobistej. Ale dobrze wiedzieć, że istnieją tak otwarci ludzie, że nie mają problemów z opowiadaniem o traumatycznych i niekomfortowych dla siebie rzeczach przed grupą randomowych nerdów udających księżniczki i megazordy.

Niepotrzebnie i nazbyt pochopnie wtrącasz w to kulturę młoda damo. Mógłbym poczuć się urażony i zbanować tę dyskusję;)

Choć ładnie to podsumowuje temat. Na indywidualną ocenę jakości systemu tak naprawdę nie wpływa mechanika, a to jak dobrze wpasowuje się on w światopogląd. I dlatego wszyscy lubią Warhammera:razz:

Wyświechtane „gusty nie podlegają dyskusji” dobrze tu pasuje. Tylko co, jeśli któryś z graczy powie do mistrza, że chce zbanować zasadę banowania wszystkiego od ręki? :-)

Najgorszy system dla mnie to taki, którego mechanika i fluff jest przez prowadzącego bez wcześniejszych zapowiedzi dowolnie zmieniany i zastępowany domowymi zasadami lub wymyślanymi na kolanie usprawiedliwieniami „och zapomniałem o tej zasadzie wcześniej, więc do końca gry obowiązywać nie będzie dla zachowania sprawiedliwości”. Najgorsze są też gry bez mechaniki w ogóle, czyli historioopowadania. Dobre do pisania, opowiadania, ale grą tego nie nazywam wtedy. Do najlepszych systemów to bym zaliczył TOR, Yggdrasill, Fate, Fudge i rzecz jasna oryginalne WFRP.
Do najgorszych DnD, KC i MERP.

Łatwość z jaką można operować narzędziami zapominając o ich przeznaczeniu przywodzi na myśl kazus Adama Koebela, ale to kolejna dygresja do temtu safety tools, w kierunku którego zaczyna ewoluować temat o najlepszych/najgorszych systemach. Dlatego założę nowy wątek do tego, bo BHP przewija się co jakichś czas w różnych innych oszczędzając temu tematowi offtopu. Ostatni post Alex przeniosę do niego.

Nie zgodził się nikt nigdy. Chociaż w sumie... chętnie zobaczyłabym dowody np. na to, że w Warhammera 40k grają głównie zwolennicy teokracji, faszyzmu i zbrodni wojennych :-P Tak naprawdę na ocenę systemu wpływa przede wszystkim jego lore (charakter i treść). Dostępność i częściowo płynąca z niej popularność też mają spore znaczenie (nie bez powodu na zachodzie defaultowy rpg to D&D, a w Polsce w latach 90 to było wfrp 1e. [bo MiMy, wczesne wydanie i polskie tłumaczenie]). Mechanika ma wartość podobną do gameplayu z gier komputerowych, czyli wpływa na to co można zrobić i jak oraz ile płynie z tego funu itd. Nie jest to jednak rzeczą decydująca. W końcu istnieją popularne gry komputerowe z koszmarnym gameplayem a dobrą fabułą (np. fallout 1). W tabletop rpg/rpg pen&paper ("grach fabularnych") jeszcze dochodzi ten luksus, że można łatwo hałsrulować (w grze komputerowej trzeba wprawnego modera i wdzięcznych narzędzi). Stąd mechanika ma główne znaczenie dla osób, które wykazują mniejsze zainteresowanie lore i wolą grać w sposób zgodny z intencją autora.

Pełna zgoda.
Kiedyś mechaniki dzieliły się na takie które przeszkadzały, poprzez zbyt duże zaangażowanie w trybiki/dużą komplikację i na takie które nie przeszkadzały. Ostatnio doszły takie które pomagają.
D&D kiedyś miało prościutką mechanikę - nawet zbyt prostą, prostacką. Potem przyszła edycja 3ipół która prostą mechanikę pociachała na kawałki, dzieląc na milion pod elementów - przez co wprowadzili sporą różnorodność postaci, ale także mocno przez to nadbudowali prosty system samej rozgrywki/testów/turlania/etc. Co potrafi być mocno uciążliwe. Walka miast trwać 15 min, zajmuje 1,5h.

Najlepsze (ulubione) kreacje z (A)D&D - oczywiście Planescape, który bije 95% fantasy, DarkSun i Al-Quadim. Najgorsze - oczywiście Forgotten Realms. Czyli wszystko wrzucamy do jednego garnka, zamieszamy i obaczymy co z tego wyjdzie. Po latach wyszedł z tego gówny świat do D&D

z innych - złych nawet nie pamiętam, grało się w to w '90. MERP faktycznie miał dość złą sławę - ale nigdy się nie interesowałem tym dość nudnym światem. Każda mechanika który wymaga zbyt dużego zaangażowania, zbyt mózgożerna, jest z definicji suaba.

Traveller New Era - mega wypasiony system SciFi, żeby nie użyć słowa zakazanego , ale..... zbyt skomplikowany :) nie dało się w to grać bez poważanych tabel Excela.

Shadowrun - no mechanika jest bolączką tego systemu. Skądinąd dość ciekawego.
CoC - ta najnowsza mechanika jest całkiem znośna, faktycznie stare pozostawiały dużo do życzenia. Natomiast sam świat - tutaj przede wszystkim spore wymagania wobec i MG i samych graczy. IMO nie dla każdego.

WoDowskie - no przynajmnniej te stare, które znam. Mechanika wsamraz, dość prosta, wymaga sporo od graczy. Rodzaj nieprzeszkadzający, ale mający minusy.

Nigdy nie lubiłem mechaniki WH :) ani pierwszej, ani drugiej.