Od tygodnia myślałem, co będę robił w Halloween. Nigdy nie łudziłem się, że będę nękał sąsiadów w poszukiwaniu cukierków. I nawet nie z powodu powszechnego ograniczenia kontaktów w ostatnich miesiącach. Chyba jestem na to po prostu za stary, poza tym kultura w Polsce jest inna.
Doszedłem do wniosku, że zrobię sobie maraton horrorów. Ale szybko okazało się, że te, które chciałem obejrzeć, już dawno obejrzałem. A tych, na które nie mam ochoty… no cóż, dalej nie chcę obejrzeć.
Myślę dalej. Zagram w grę horrorową. Outlast 2 wciąż jest zainstalowany na moim komputerze. Wytrzymałem pięć minut podczas pierwszej rozgrywki. Doszedłem do wniosku, że chyba jednak nie będę dalej się upokarzać, bo głupio włączać grę tylko po to, żeby ją zaraz wyłączyć.
Ale Halloween wciąż trwa. Presja nie maleje. Muszę przeżyć coś strasznego. Nikt mnie nie zaprosił na fajną imprezę z przebraniami, przyznam się do tego. Niby tyle opcji, żeby przeżyć ten dzień, ale w sumie niewiele.

Wreszcie spoglądam na wspaniałe wydanie opowieści Lovecrafta, które stoi nieczytane na mojej półce. Pomyślałem, że to dobry czas, żeby się za to wziąć. Smutne, że za lekturę biorę się w ostatniej kolejności, ale tyle czytam w pracy, że w wolnych chwilach nie czuję do tego wielkich chęci.
Więc zaczynam czytać… czytam… czytam… i myślę sobie… Dlaczego czytam jakiegoś tam Lovecrafta… pfff… kto to w ogóle jest… nieżyje już od wieków… jakiś boomer… Po co, skoro mogę czytać posty wspaniałych Liczy.

Spieszę na forum. Ku mojemu zdziwieniu nie ma żadnej halloweenowej rekrutacji.
Myślę sobie – czas napisać własną.
Ale że pomysłów mam wiele (heh, nie zamierzam przepraszać za własną kreatywność), to tworzę ankietę.

I do niej Was zapraszam :whoaaa:


Eureka to mała stacja badawcza zlokalizowana w Nunavut, wysuniętym najbardziej na północ terytorium Kanady. Zajmuje się głównie monitorowaniem klimatu arktycznego. W latach siedemdziesiątych pracowało w niej kilkunastu naukowców, jednak obecnie liczba ta zmalała do ośmiu. Badacze nie mieszkają na stałe w Eurece, lecz wymieniają się cyklicznie. Średnie temperatury w miesiącach wiosennych wahają się od -20 do -40 stopni Celsjusza i stacja funkcjonuje głównie dzięki dostawom żywności i sprzętu z Montrealu.

Akcja rozpoczyna się pod koniec kwietnia. Nadchodzi czas zmiany składu pracowników stacji. Postacie graczy zostają wysłani na daleki Nunavut, gdzie przejmą obowiązki obecnych badaczy i członków obsługi. Niestety nie wiedzą, w jakim stanie napotkają placówkę, gdyż od przeszło tygodnia straszliwa burza śnieżna udaremnia wszelkie próby nawiązania kontaktu z obecną załogą…

Szybko dowiadują się, że gdyby nie burza, obecni badacze mieliby wiele komunikatów do przekazania.


Koniec czerwca 2005 roku. Uczniowie drugiej klasy jednego z liceum w Warszawie szykują się do wycieczki klasowej. Cel? Rowy. Nadmorska wieś letniskowa nad pięknym, choć zimnym, Bałtykiem. Leży na Wybrzeżu Słowińskim na zachód od jeziora Gardno, u ujścia rzeki Łupawy. To mały, uroczy port rybacki. A przynajmniej uroczy do tego momentu, gdyż wkrótce wydarzy się tutaj prawdziwa rzeź.

Ale na razie nasi dzielni licealiści – postacie graczy – nic o tym nie wiedzą. Są skupieni na swoich sprawach. Wielkie przyjaźnie, gorące miłości, drobne sprzeczki, okropne kłótnie, wspaniałe dramy, ogromne nienawiści, zapalczywe rywalizacje… w tej chwili liczy się tylko to.

Prędko jednak priorytetem okaże się przetrwanie.


Kodiak to przepiękna wyspa stanowiąca perłę archipelagu. Jest położona przy południowym wybrzeżu amerykańskiego stanu Alaska, oddzielona od niego Cieśniną Szelichową. To druga pod względem powierzchni wyspa USA. Jest dużo chłodniejsza od tej, która znajduje się na miejscu pierwszym – Hawajów. Jej powierzchnia jest górzysta, a dużą część pokrywają lasy. Wybrzeża są przyjazne statkom ze względu na dużą liczbę zatok wolnych od lodu. To dogodne do kotwiczenia.

I też tutaj zakotwiczy statek postaci graczy. Drużyna złożona z reporterki, jej przyjaciółki, kamerzysty oraz nawigatora. Celem jest coroczny memoriał erupcji wulkanu Novarupta, co miało miejsce w 1912 roku. Zebranie materiału do reportażu, zwłaszcza że ostatnio wydobyto nowe artefakty pod warstwami starego popiołu.

Prędko okazuje się, że niektóre nigdy nie powinny zostać odzyskane.


To teraz czas na drobny komentarz.

Rowy. Polski horror. Wyobrażam sobie to jaki taki naprawdę krwawy slasher. Chciałbym, żeby ludzie umierali do dźwięków ówczesnych hitów – Dżagi Dody, Ev’ry Najt Mandaryny. To najlepszy soundtrack do horrorów. Przekonajcie mnie, że tak nie jest.
Na pewno nie byłby to czysto straszny horror. Byłoby w nim trochę komicznych elementów, bo jak dla mnie ciężko pisać Polskę bez dozy komizmu. Ale to na swój sposób stanowi jej atut :3 Tutaj przyjąłbym każde zgłoszenie i nie wahałbym się przed uśmierceniem kogokolwiek. Jednocześnie liczyłbym na ciekawe dramy między licealistami. Mam nadzieję, że nie zostałbym zawiedziony. Obejrzałem ostatnio 5 sezonów Plotkary, więc mam swoje dumne standardy. Czysty fun.

Stacja Eureka. To kolejny pomysł, który chodzi mi po głowie już od 3 lat. To osamotnienie, mróz, lodowaty wiatr, niepewne ciepło grzejników stacji badawczej… Zgroza oraz wiele tajemnic do odkrycia. Na pewno to byłby bardziej ambitny tytuł od poprzedniego.

Wyspa Kodiak jest trochę pod tym względem podobna, ale ta akurat wymagałaby największego zaangażowania graczy przy światotworzeniu. Myślę, że Kodiak to najbardziej ambitna i najmniej odmóżdzająca opowieść. Satysfakcjonująca (przynajmniej mnie), ale z tego powodu trochę cięższa.

Podsumowując. Jeśli na jednej stronie postawimy „niewymagającą, ale mega ekscytującą zabawę”, a na drugiej „ciekawą historię dla wybranych, która jest warta eksploracji i zaangażowania”…
to będziemy mieć
Rowy Krwią Płynące, potem Stację Eurekę, potem Wyspę Kodiak

Dlatego proszę o głosowanie i komentarze. Chętnie odpowiem na wszystkie pytania. Oprócz jednego – jak długo sonda będzie trwała. I może drugiego – kiedy po jej zakończeniu pojawi się rekrutacja.

:whoaaa:

Eureka brzmi dobrze. Taka klasyka horroru. Dosłownie klasyka i ciekawi mnie w jakim byłaby wykonaniu.

Napisał Ombrose (Post 895932) Dlaczego czytam jakiegoś tam Lovecrafta… pfff… kto to w ogóle jest… nieżyje już od wieków…

Wszedłem tu tylko po to, żeby napisać, że tytuł "Rowy Krwią Płynące" brzmi jak poetyckie określenie na krwawienie z odbytu. Po namyśle stwierdzam, że będę obserwował temat.