| Nie mogę się zgodzić z wychwalaniem cudowności europejskiego rycerstwa. Po pierwsze, zbroja płytowa była używana w Europie tylko przez okres 70 do góra 150 lat, oznacza to że jej skuteczność na polu walki była słaba. Nowe metody walki, długie łuki (Crecy 1346r.), muszkiety i arkebuzy (Pawia 1525r.), skutecznie wyeliminowały ten rodzaj opancerzenia z pól bitew. W okresie gdy muszkiety, za sprawą Portugalii dotarły do Japonii, płatnerze samurajów zaczęli tworzyć zbroje mające na celu ochronę przed tą bronią (przechodziły one po wytworzeniu próbę strzału), więc nie były to jakieś lekkie zbroje.
Po drugie, bardzo pięknie skuteczność ciężkozbrojnego rycerstwa przeciwko średnio lub słabo uzbrojonym wojownikom ze wschodu pokazała bitwa pod Legnicą 1241r.
Po trzecie katana podobnie jak miecz europejski, przechodziła różne modyfikacje. W okresie od średniowiecza do renesansu katana była dłuższa i cięższa ze względu właśnie na walkę z ciężko uzbrojonym przeciwnikiem. W późniejszych okresach gdzie częstość konfliktów zbrojnych zmalała, katana przybrała lżejszą formę pojedynkową (w Europie miecz zmienił się w rapier i szpadę).
Jeszcze jedna kwestia, są dane historyczne mówiące o samurajach potrafiących pływać będąc zakutym w ważącą kilkadziesiąt kilogramów zbroję, nigdy nie spotkałem się z taką informacją o Europejskich rycerzach. |