Cytat:
Napisał Anonim  Ogółem po przejrzeniu mitologii sumeryjskiej takie pomysły nasunęły mi się (oczywiście nazwy inne, ale to zawsze jest szczegół):
(i tak dalej...) |
Ja nie chcę się opierać na mitach sumeryjskich, bo one są kulturowo martwe. Dlaczego Tolkien był taki dobry? Bo reinterpretował motywy wciąż obecne w anglosaskiej kulturze. Dlaczego "słowiańska fantasy" to taka bida z nędzą? Bo mitologię słowiańską zapomnieliśmy 1000 lat temu, a dziś znamy z niej strzępki, bajki i nadinterpretacje.
Ja chcę grę o epickich dziejach wielkich bohaterów. Dlaczego? Bo historię starożytności znamy z historii królów, władców i wielkich postaci. Więc zagrajmy postaciami na miarę Gilgamesza i Enkidu. Takimi jak Hammurabi, którego prawa są znane do dziś. Jak Sargon, który kazał się tytułować Władcą Czterech Stron Świata. Jak Echnaton, który uznał się za syna jedynego boga. Herosów każdy kojarzy, bo miał mity greckie w szkole, więc klimat jest zrozumiały.
Poprzebieram w Twoich pomysłach, podokładam swoje.
- Rząd Federalny – podejrzewam, że chodziło o jakąś władzę nadprzyrodzoną (bo cywilna władza ponadpaństwowa to gruby anachronizm). Czyli znowu zrobiłeś semantycznego bubla. Nie kupuję.
- Miasta Państwa – samodzielne. Każde oddaje cześć jednemu bogu. Każde rządzone przez króla.
- Bohaterowie powinni być królami miast. Problem, gdy muszą stworzyć drużynę. Ale jedno miasto może mieć kilku królów (Sparta miała 2, my będziemy mieć 4-5). Mogą być rządzącymi oligarchami. Albo mogą być herosami jak z wyprawy greckiej na Troję.
- Bogowie antropomorficzni. Bogowie są bliscy ziemi. Do tego stopnia, że bohater może powiedzieć „Szamaszu, stwórz mi potężnych wrogów, żebym miał na kim sprawdzić swe męstwo!”. Bogowie z osobowościami, mieszają się w losy ludzi.
- Nie interesują nas losy zwykłych ludzi. Mogą być jak Draby z 7th Sea chodzący w sześciopakach i zabijani po kilku w jednym zwarciu.
- Susza vs Woda. To jest dla współczesnego człowieka nieczytelne. Prędzej użyłbym motywu Potopu, bo to ludzie kojarzą z katechezy. A skoro już boimy się Potopu, to pojedźmy skojarzeniami egipskimi i zróbmy najazd Ludów Morza. Tylko niech to nie będą kolejne orki i mroczne elfy, a obca kultura ludzka z własnymi celami politycznymi.
- Skoro obca kultura, to konflikt Indoeuropejczycy – ludy przedindoeuropejskie i Indoeuropejczycy – Semici. Zdaje się w sztuce hetyckiej był taki kanon, że Hetytów przedstawiano jako długowłosych i długobrodych, a Semitów jako łysych. Motyw wizualnych różnic do wykorzystania.
- Twoje rasy. Kupuję 2 z 3.
anunnaki – owcoludzie. Rasa agrarna, najlepsi rolnicy. Jadalni dla ludzi.
ninmahy - fizycznie upośledzeni prawie-ludzie mogący zauroczyć ludzi
Dla kontrastu dodam rasę półolbrzymów (jak ich zwał, tak zwał), siłaczy i budowniczych, specjalistów od stawiania gigantycznych budowli. Dlaczego? Bo umiejętności budowlane to było dla antycznych ludzi coś wielkiego. Do dziś zachwycamy się piramidami i pamiętamy określenie mur cyklopowy. Pólolbrzymy żyją w ludzkich miastach. Ludzie jednocześnie ich potrzebują i nie akceptują – analogicznie z sytuacją Żydów w Europie. - Mechanika wspierająca epickość. Mam 3 pomysły:
1. Odwrotna skala trudności. Wielkie czyny są łatwiejsze od małych. Pomysł bardzo indie i chyba niegrywalny.
2. Kary i nagrody. Podejmowanie trudnych wyzwań skutkuje rozwojem współczynników. Podejmowanie prostych działań powoduje ich obniżanie. Pomysł trochę indie i raczej grywalny.
3. Coś jak Animusz z 7th Sea. Punkty, które można wydać na zwiększenie szans w testach i teatralność działań. Pomysł asekurancki. - Pomysłu na przygodę nie kupuję, bo chcę epickiego bohaterstwa, a nie intryg PvP.