lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Materiały]

Baird · 28-09-2014, 15:52

MORROWIND

Morrowind, dawniej zwane Dwemereth, Veloth, Resdayn i Dunmereth, to ojczyzna Dunmerów a wcześniej Chimerów i Dwemerów. Dawniej Morrowind było prowincją Cesarstwa Tamriel, jednak na początku czwartej ery zostało przyłączone do królestwa Argonii.

Historia
"Dwemereth" było zamieszkiwane przez Dwemerów od niepamiętnych czasów, jednak historia rządzonego przez nich Morrowind jest tajemnicą. Gdy Chimerzy opuścili Wyspy Summerset pod przewodnictwem proroka Velotha i przybyli do miejsca, które uznali za swoją ziemię obiecaną, odkryli, że Dwemerzy mieszkali tam już od dawna w swoich podziemnych koloniach. Obie rasy nie potrafiły żyć w zgodzie i spory o ziemię i religię prowadziły do ciągłych konfliktów. Byli jednak w stanie zjednoczyć się przeciwko wspólnemu wrogowi, którym byli Nordowie ze Skyrim, którzy najechali ich ziemie w 240r. 1E. Dzięki osobistej przyjaźnii Indorila Nerevara, przywódcy Chimerów oraz króla Dwemerów, Dumaca, między oboma ludami powstało przymierze, a Nordowie zostali przepędzeni w 416r. 1E. Przymierze powstałe na tą potrzebę utworzyło Pierwszą Radę.

Nerevar i Dumac wspólnie rządzili "Redayn". Pokój pomiędzy Dwemerami i Chimerami przynosił dochody, jednak Wojna Pierwszej Rady wybuchła gdy stosunki zaczęły się psuć. Zakończyła się Bitwą pod Czerwoną Górą, w czasie której zginęli obaj przywódcy. Almalexia, Sotha Sil, Vivek (później znani jakoi Trójca) oraz Dagoth Ur przejęli Serce Lorkhana by otrzymać boskie siły (aczkolwiek Dagoth Ur zniknął aż do 882r. 2E). W wyniku tego Chimerzy przemienili się w Dunmerów. Nastąpiła erupcja Czerwonej Góry (najwidoczniej w czasie bitwy) przynosząc zgubę połowie Resdayn i jeszcze dalej. 668r. 1E jest znany jako "Śmierć Słońca" i "Rok Zimy w Lecie". Wierzy się, że owa erupcja stworzyła Morze Wewnętrzne, zniszczyła doszczętnie liczne miasta i zmusiła ludność do przeniesienia się na południe. Niedługo później, powstały ląd został nazwany Morrowind. Niektóre źródła sugerują jednak, że nazwa ta nie była powszechna aż do późnej Drugiej Ery.

Wraz z początkiem Morrowind zarządzanego przez Trójcę, rozpoczyna się historia Dunmerów. Trójca połączyła swoje siły i pomyślnie połączyła siebie wraz z wierzeniami przodków Chimerów i kultem Daedr, kosztem kultu Rodu Kłopotów, jak nazywano "Złe Daedry". Wiele kapliczek ku czci tych czterech Daedrycznych Książąt wciąż pokrywało Morrowind u schyłku Trzeciej Ery, jednak w większości były one opuszczonymi ruinami zamieszkanymi przez potwory i przestępców. Trójca zastąpiła Pierwszą Radę, Wielką Radą Morrowind i osiągnęła wiele sukcesów jako nieśmiertelni obrońcy i przywódcy Dunmerów. Cyrodiil usiłowało przyłączyć Morrowind do Cesarstwa Dynastii Reman, powodując krwawą wojnę, która ostatecznie zakończyła się traktatem pokojowym.
Ku zaskoczeniu niemal każdego, konflikt taki nie wystąpił w czasie powstawania Trzeciego Cesarstwa, gdy Tiber Septim dyplomatycznie spełnił swoje ambicje względem podboju. Vivek i Tiber Septim zawarli porozumienie w zawieszeniu broni w 896r. 2E. Dunmerzy stali się Cesarskimi obywatelami i poddali się okupacji ze strony Cesarstwa oraz Cyrodyiiliańskim instytucjom i interesom gospodarczym, jednak zachowali swoją władzę, rodowe tradycje i praktyki religijne. Vivek sekretnie zaopatrzył cesarskich agentów w golema Numidium, jako część tego porozumienia.
Dunmerzy, i Chimerzy jeszcze przed nimi, podzielili Morrowind na rejony polityczne zależne od ich Wielkich Rodów. Nie wiadomo ile dokładnie Wielkich Rodów powstało i upadło przez lata, ale pod koniec Trzeciej Ery, Ród Redoran kontrolował zachodnią część kontynentu, przy granicy z Cyrodiil i Skyrim. Ród Hlaalu kontrolował zachodnio-centralną część kontynentu. Ród Indoril kontrolował centralno-wschodnią część kontynentu. Ród Tres kontrolował tereny graniczące z Czarnymi Mokradłami. Ród Telvanni kontrolował wschodnie tereny prowincji. Od lat, Vvardenfell było terenem zależnym od Świątyni, zaludnionym jedynie przez kilka kolonii Wielkich Rodów oraz Popielnych, jednak w 414r. 3E, zostało otwarte dla większej kolonizacji. Ród Telvanni zagarnął wschód wyspy, Ród Hlaalu tereny centralne oraz bagienny połódniowy-zachód, a Ród Redoran zdominował pozostałe tereny, jednak nie prowadził masowego zaludniania.
Morrowind pod władzą Trójcy było na różne sposoby oddzielone od reszty Tamriel. Po pierwsze oddaliła ich legalizacją zabójstw. Dunmerzy zabronili także Nekromancji, dużo wcześniej niż gdy Gildia Magów zauważyła powody by to zrobić. Niemniej jednak, Nekromanci mogli potajemnie wykonywać swoją pracę, dzięki innej instytucji Morrowind: niewolnictwie. Przez lata, Dunmerzy trzymali w niewoli ludzi i elfy, jednak głównie zwierzoludzi, czyli Khajiitów i Argonian. Prawo do zachowania tej tradycjii było zagwarantowane jako warunek zawieszenia bronii i była ona kontynuowana właściwie przez całą Trzecią Erę, jednak głównie przez Ród Tres i Telvanni, nie zwarzając na odrazę reszty Tamriel. W ostatnich latach epoki, nowy Król Helseth, szukając sposobu by stać się większym autorytetem, zakazał kontrowersyjne prawo, jednak jak Dunmerzy później odkryli, ich grzechy nie zostały zapomniane.
Dagoth Ur zbudził się pod Czerwoną Górą w 882r. 2E, co zapowiedziało ogromne zmiany w Morrowind. Trójca próbowała uporać się z nim i jego potworami przez prawie czterysta lat. Około 417r. 3E, wzniesiono Upiorną Barierę, by mu zagrozić, jednak niektóre źródła sugerują, że istniała ona już setki lat wcześniej. Potężna, lśniąco-błękitna bariera odzieliła Czerwoną Górę od reszty Vvardenfell, lecz wciąż, bestie Dagoth Ura oraz spaczeni byli w stanie się przez nią przedostać. Dzięki nadejściu Nerevaryjczyka w 427r. 3E, Almalexia, Sotha Sil oraz Dagoth Ur byli wkrótce martwi, a Vivek zaginął bez śladu. Dunmerzy wciąż nie mogli się z tym pogodzić na koniec Trzeciej Ery.

Po zakończeniu Kryzysu Otchłani, Nordowie i Orkowie rozpoczęli ataki na prowincję. Pod nieobecność Viveka, Dekanat Prawdy upadł, niszcząc miasto Vivek i powodują erupcję Czerwonej Góry, która pokryła całe Vvardenfell popiołem i lawą. Od tego Czerwonego Roku, jak nazwano 5r. 4E, Czerwona Góra wyrzuca z siebie popiół jeszcze częściej niż poprzednio, pozostawiając Vvardenfell niezamieszkalne. Gdy Solstheim przeszło w ręce Dunmerów, Redoran przejął władzę na owej wyspie, jednak Telvanni także założyli tam swoją osadę: Tel Mithryn.

Tymczasem władzę na Czarnych Mokradłach, ojczyźnie Argonian, przejęła agresywna organizacja zwana An-Xileel. Odłączyli oni ową prowincję od Cesarstwa, tworząc nowe i potężne państwo: Argonię. Niedługo później wojska Argonii zaatakowały Morrowind w celu zemsty za stulecia niewoli, które Dunmerzy niegdyś zesłali na ich rasę. Splądrowali liczne miasta na południu Morrowind, jak np. Twierdzę Smutku, stolicę prowincji. Chociaż Redorańskiej armii udało się ich zatrzymać, niezliczeni Dunmerzy zginęli lub zostali wysiedleni, co zmusiło mieszkańców prowincji by zakładać nowe kolonie gdzie indziej. Choć położona w Indoriliańskim mieście Almalexia, Twierdza Smutku została odbudowana, stolica została przeniesiona do Rootspire położonego w Redorańskim mieście Blacklight, ponieważ Redoran stał się rodem dominującym, a ich siła i władza bardzo się zwiększyła. Ponieważ Cesarstwo nie broniło Morrowind w trudnych czasach, Dunmerzy odwrócili się od niego. Ród Hlaalu, ze względu na swoje bliskie kontaky z Cesarskimi został zastąpiony przez Ród Sadras w Wielkiej Radzie. Niedawno Argonia ponownie przejęła Twierdzę Smutku, tym razem nie było tam dość Redorańskich oddziałów by obronić miasto i po długim oblężeniu twierdza padła.

Prowincje

Morrowind - region miast Blacklight i od paru lat Necrom.

Wyspa Solstheim - wyspa ta już od kilku wieków jest schronieniem dla Dunmerów, którzy uciekli z Vvardenfell.

Wyspy Telvańskie - Odbite przez połączone siły Telvanni i Indoril.

Największe Miasta

Blacklight (Morrowind) - Nowa stolica Morrowind, miasto należy do rodu Redoran.

Almalexia (Morrowind) - Dawna stolica Morrowind, miasto należy do rodu Indoril. Obecnie pod Argońską okupacją.

Sardith Mora (Morrowind) - miasto należące do Rodu Telvanni.

Port Telvannis (Wyspy Telvańskie) - siedziba Rodu Telvanni.

Krucza Skała (Solstheim) - wioska zarządzana przez Ród Redoran.

Tel Mithryn (Solstheim) - mała osada zarządzana przez Ród Telvanni.

Siły Zbrojne

Głownymi siłami morrowind są wojownicy z rodów Redoran i Indoril wspierani przez magów z rodu Telvanni. Mimo, ze nie tak liczni jak armie cesarstwa, dominium czy Argonii to jednak wojownicy Morrowind są bardzo zdyscyplinowani i na polu bitwy wykazują się niezwykłą zaciętością. Wojownicy wielkich rodów charakteryzują się na polu bitwy swoimi tradycyjnymi chitynowymi zbrojami, które pozwalają odróżnić rożne rodu w ferworze walki.

Oddział Specjalny

Gwardia Świątynna z Vivec po zniszczeniu Vvardenfell przez wybuch Czerwonej Góry oraz zakończeniu władzy Trybunału w Morrowind utrzymała swoją pozycję w Nowej Świątyni po tym jak Vivec został ogłoszony świętym w przeciwieństwie do pozostałej dwójki półbogów, którzy są uważani za heretyków. Obecnie Gwardia Świątynna zajmuję się ochroną jak i odbudową świątyń należących do trzech daedrycznych bóstw Morrowind. Azury, Boethii i Meridii.

Wielkie Rody Morrowind
Władza w Morrowind spoczywa w rękach Wielkich Rodów, której przewodzi Wielki Ród Morrowind. Kiedyś władzę sprawował król Morrowind, a rada miała mu w tym pomagać. Po najeździe królestwa Argonii władzę sprawuje wyłącznie rada.

Ród Indoril - składa się głównie z kapłanów i wojowników. Byli pierwszym Wielkim Rodem.

Ród Telvanni - członkowie są głównie czarodziejami, którzy zamieszkują wschodnią część Morrowind.

Ród Redoran - członkowie tego rodu to w głównej mierze wojownicy. Są obecnym Wielkim Rodem Morrowind.

Ród Tres - członkowie tego rodu specjalizują się w łapaniu i sprzedaży niewolników. NIEDOSTĘPNY

Ród Sadras - Wielki Ród z 4E, zastąpili oni lukę po rodzie Hlaalu, kiedy ten został usunięty z rady. Jego członkami są w głównej mierze żeglarze czy to kupcy czy piraci.

Ród Hlaalu - w głównej mierze kupcy. Zostali usunięci z rady z powodu bliskich kontaktów z Cesarstwem.

28-09-2014, 15:52	#5
Baird Reputacja: 1	MORROWIND Morrowind, dawniej zwane Dwemereth, Veloth, Resdayn i Dunmereth, to ojczyzna Dunmerów a wcześniej Chimerów i Dwemerów. Dawniej Morrowind było prowincją Cesarstwa Tamriel, jednak na początku czwartej ery zostało przyłączone do królestwa Argonii. Historia "Dwemereth" było zamieszkiwane przez Dwemerów od niepamiętnych czasów, jednak historia rządzonego przez nich Morrowind jest tajemnicą. Gdy Chimerzy opuścili Wyspy Summerset pod przewodnictwem proroka Velotha i przybyli do miejsca, które uznali za swoją ziemię obiecaną, odkryli, że Dwemerzy mieszkali tam już od dawna w swoich podziemnych koloniach. Obie rasy nie potrafiły żyć w zgodzie i spory o ziemię i religię prowadziły do ciągłych konfliktów. Byli jednak w stanie zjednoczyć się przeciwko wspólnemu wrogowi, którym byli Nordowie ze Skyrim, którzy najechali ich ziemie w 240r. 1E. Dzięki osobistej przyjaźnii Indorila Nerevara, przywódcy Chimerów oraz króla Dwemerów, Dumaca, między oboma ludami powstało przymierze, a Nordowie zostali przepędzeni w 416r. 1E. Przymierze powstałe na tą potrzebę utworzyło Pierwszą Radę. Nerevar i Dumac wspólnie rządzili "Redayn". Pokój pomiędzy Dwemerami i Chimerami przynosił dochody, jednak Wojna Pierwszej Rady wybuchła gdy stosunki zaczęły się psuć. Zakończyła się Bitwą pod Czerwoną Górą, w czasie której zginęli obaj przywódcy. Almalexia, Sotha Sil, Vivek (później znani jakoi Trójca) oraz Dagoth Ur przejęli Serce Lorkhana by otrzymać boskie siły (aczkolwiek Dagoth Ur zniknął aż do 882r. 2E). W wyniku tego Chimerzy przemienili się w Dunmerów. Nastąpiła erupcja Czerwonej Góry (najwidoczniej w czasie bitwy) przynosząc zgubę połowie Resdayn i jeszcze dalej. 668r. 1E jest znany jako "Śmierć Słońca" i "Rok Zimy w Lecie". Wierzy się, że owa erupcja stworzyła Morze Wewnętrzne, zniszczyła doszczętnie liczne miasta i zmusiła ludność do przeniesienia się na południe. Niedługo później, powstały ląd został nazwany Morrowind. Niektóre źródła sugerują jednak, że nazwa ta nie była powszechna aż do późnej Drugiej Ery. Wraz z początkiem Morrowind zarządzanego przez Trójcę, rozpoczyna się historia Dunmerów. Trójca połączyła swoje siły i pomyślnie połączyła siebie wraz z wierzeniami przodków Chimerów i kultem Daedr, kosztem kultu Rodu Kłopotów, jak nazywano "Złe Daedry". Wiele kapliczek ku czci tych czterech Daedrycznych Książąt wciąż pokrywało Morrowind u schyłku Trzeciej Ery, jednak w większości były one opuszczonymi ruinami zamieszkanymi przez potwory i przestępców. Trójca zastąpiła Pierwszą Radę, Wielką Radą Morrowind i osiągnęła wiele sukcesów jako nieśmiertelni obrońcy i przywódcy Dunmerów. Cyrodiil usiłowało przyłączyć Morrowind do Cesarstwa Dynastii Reman, powodując krwawą wojnę, która ostatecznie zakończyła się traktatem pokojowym. Ku zaskoczeniu niemal każdego, konflikt taki nie wystąpił w czasie powstawania Trzeciego Cesarstwa, gdy Tiber Septim dyplomatycznie spełnił swoje ambicje względem podboju. Vivek i Tiber Septim zawarli porozumienie w zawieszeniu broni w 896r. 2E. Dunmerzy stali się Cesarskimi obywatelami i poddali się okupacji ze strony Cesarstwa oraz Cyrodyiiliańskim instytucjom i interesom gospodarczym, jednak zachowali swoją władzę, rodowe tradycje i praktyki religijne. Vivek sekretnie zaopatrzył cesarskich agentów w golema Numidium, jako część tego porozumienia. Dunmerzy, i Chimerzy jeszcze przed nimi, podzielili Morrowind na rejony polityczne zależne od ich Wielkich Rodów. Nie wiadomo ile dokładnie Wielkich Rodów powstało i upadło przez lata, ale pod koniec Trzeciej Ery, Ród Redoran kontrolował zachodnią część kontynentu, przy granicy z Cyrodiil i Skyrim. Ród Hlaalu kontrolował zachodnio-centralną część kontynentu. Ród Indoril kontrolował centralno-wschodnią część kontynentu. Ród Tres kontrolował tereny graniczące z Czarnymi Mokradłami. Ród Telvanni kontrolował wschodnie tereny prowincji. Od lat, Vvardenfell było terenem zależnym od Świątyni, zaludnionym jedynie przez kilka kolonii Wielkich Rodów oraz Popielnych, jednak w 414r. 3E, zostało otwarte dla większej kolonizacji. Ród Telvanni zagarnął wschód wyspy, Ród Hlaalu tereny centralne oraz bagienny połódniowy-zachód, a Ród Redoran zdominował pozostałe tereny, jednak nie prowadził masowego zaludniania. Morrowind pod władzą Trójcy było na różne sposoby oddzielone od reszty Tamriel. Po pierwsze oddaliła ich legalizacją zabójstw. Dunmerzy zabronili także Nekromancji, dużo wcześniej niż gdy Gildia Magów zauważyła powody by to zrobić. Niemniej jednak, Nekromanci mogli potajemnie wykonywać swoją pracę, dzięki innej instytucji Morrowind: niewolnictwie. Przez lata, Dunmerzy trzymali w niewoli ludzi i elfy, jednak głównie zwierzoludzi, czyli Khajiitów i Argonian. Prawo do zachowania tej tradycjii było zagwarantowane jako warunek zawieszenia bronii i była ona kontynuowana właściwie przez całą Trzecią Erę, jednak głównie przez Ród Tres i Telvanni, nie zwarzając na odrazę reszty Tamriel. W ostatnich latach epoki, nowy Król Helseth, szukając sposobu by stać się większym autorytetem, zakazał kontrowersyjne prawo, jednak jak Dunmerzy później odkryli, ich grzechy nie zostały zapomniane. Dagoth Ur zbudził się pod Czerwoną Górą w 882r. 2E, co zapowiedziało ogromne zmiany w Morrowind. Trójca próbowała uporać się z nim i jego potworami przez prawie czterysta lat. Około 417r. 3E, wzniesiono Upiorną Barierę, by mu zagrozić, jednak niektóre źródła sugerują, że istniała ona już setki lat wcześniej. Potężna, lśniąco-błękitna bariera odzieliła Czerwoną Górę od reszty Vvardenfell, lecz wciąż, bestie Dagoth Ura oraz spaczeni byli w stanie się przez nią przedostać. Dzięki nadejściu Nerevaryjczyka w 427r. 3E, Almalexia, Sotha Sil oraz Dagoth Ur byli wkrótce martwi, a Vivek zaginął bez śladu. Dunmerzy wciąż nie mogli się z tym pogodzić na koniec Trzeciej Ery. Po zakończeniu Kryzysu Otchłani, Nordowie i Orkowie rozpoczęli ataki na prowincję. Pod nieobecność Viveka, Dekanat Prawdy upadł, niszcząc miasto Vivek i powodują erupcję Czerwonej Góry, która pokryła całe Vvardenfell popiołem i lawą. Od tego Czerwonego Roku, jak nazwano 5r. 4E, Czerwona Góra wyrzuca z siebie popiół jeszcze częściej niż poprzednio, pozostawiając Vvardenfell niezamieszkalne. Gdy Solstheim przeszło w ręce Dunmerów, Redoran przejął władzę na owej wyspie, jednak Telvanni także założyli tam swoją osadę: Tel Mithryn. Tymczasem władzę na Czarnych Mokradłach, ojczyźnie Argonian, przejęła agresywna organizacja zwana An-Xileel. Odłączyli oni ową prowincję od Cesarstwa, tworząc nowe i potężne państwo: Argonię. Niedługo później wojska Argonii zaatakowały Morrowind w celu zemsty za stulecia niewoli, które Dunmerzy niegdyś zesłali na ich rasę. Splądrowali liczne miasta na południu Morrowind, jak np. Twierdzę Smutku, stolicę prowincji. Chociaż Redorańskiej armii udało się ich zatrzymać, niezliczeni Dunmerzy zginęli lub zostali wysiedleni, co zmusiło mieszkańców prowincji by zakładać nowe kolonie gdzie indziej. Choć położona w Indoriliańskim mieście Almalexia, Twierdza Smutku została odbudowana, stolica została przeniesiona do Rootspire położonego w Redorańskim mieście Blacklight, ponieważ Redoran stał się rodem dominującym, a ich siła i władza bardzo się zwiększyła. Ponieważ Cesarstwo nie broniło Morrowind w trudnych czasach, Dunmerzy odwrócili się od niego. Ród Hlaalu, ze względu na swoje bliskie kontaky z Cesarskimi został zastąpiony przez Ród Sadras w Wielkiej Radzie. Niedawno Argonia ponownie przejęła Twierdzę Smutku, tym razem nie było tam dość Redorańskich oddziałów by obronić miasto i po długim oblężeniu twierdza padła. Prowincje Morrowind - region miast Blacklight i od paru lat Necrom. Wyspa Solstheim - wyspa ta już od kilku wieków jest schronieniem dla Dunmerów, którzy uciekli z Vvardenfell. Wyspy Telvańskie - Odbite przez połączone siły Telvanni i Indoril. Największe Miasta Blacklight (Morrowind) - Nowa stolica Morrowind, miasto należy do rodu Redoran. Almalexia (Morrowind) - Dawna stolica Morrowind, miasto należy do rodu Indoril. Obecnie pod Argońską okupacją. Sardith Mora (Morrowind) - miasto należące do Rodu Telvanni. Port Telvannis (Wyspy Telvańskie) - siedziba Rodu Telvanni. Krucza Skała (Solstheim) - wioska zarządzana przez Ród Redoran. Tel Mithryn (Solstheim) - mała osada zarządzana przez Ród Telvanni. Siły Zbrojne Głownymi siłami morrowind są wojownicy z rodów Redoran i Indoril wspierani przez magów z rodu Telvanni. Mimo, ze nie tak liczni jak armie cesarstwa, dominium czy Argonii to jednak wojownicy Morrowind są bardzo zdyscyplinowani i na polu bitwy wykazują się niezwykłą zaciętością. Wojownicy wielkich rodów charakteryzują się na polu bitwy swoimi tradycyjnymi chitynowymi zbrojami, które pozwalają odróżnić rożne rodu w ferworze walki. Oddział Specjalny Gwardia Świątynna z Vivec po zniszczeniu Vvardenfell przez wybuch Czerwonej Góry oraz zakończeniu władzy Trybunału w Morrowind utrzymała swoją pozycję w Nowej Świątyni po tym jak Vivec został ogłoszony świętym w przeciwieństwie do pozostałej dwójki półbogów, którzy są uważani za heretyków. Obecnie Gwardia Świątynna zajmuję się ochroną jak i odbudową świątyń należących do trzech daedrycznych bóstw Morrowind. Azury, Boethii i Meridii. Wielkie Rody Morrowind Władza w Morrowind spoczywa w rękach Wielkich Rodów, której przewodzi Wielki Ród Morrowind. Kiedyś władzę sprawował król Morrowind, a rada miała mu w tym pomagać. Po najeździe królestwa Argonii władzę sprawuje wyłącznie rada. Ród Indoril - składa się głównie z kapłanów i wojowników. Byli pierwszym Wielkim Rodem. Ród Telvanni - członkowie są głównie czarodziejami, którzy zamieszkują wschodnią część Morrowind. Ród Redoran - członkowie tego rodu to w głównej mierze wojownicy. Są obecnym Wielkim Rodem Morrowind. Ród Tres - członkowie tego rodu specjalizują się w łapaniu i sprzedaży niewolników. NIEDOSTĘPNY Ród Sadras - Wielki Ród z 4E, zastąpili oni lukę po rodzie Hlaalu, kiedy ten został usunięty z rady. Jego członkami są w głównej mierze żeglarze czy to kupcy czy piraci. Ród Hlaalu - w głównej mierze kupcy. Zostali usunięci z rady z powodu bliskich kontaktów z Cesarstwem. __________________ Man-o'-War Część I Ostatnio edytowane przez Baird : 12-10-2014 o 21:37.