Sara najwyraźniej nie była wstanie skupić się na przydługich prawniczych pytaniach mężczyzny. Ewidentnie myślami była zupełnie gdzie indziej. Gdy Bob skończył wydusiła z siebie drżącym głosem kilka słów, które w jej ustach nabierały pędu i coraz większej pewności.
- Obawiam się, że pan Bernard ukrywa przed nami najważniejszy wniosek. Być może nasza lista wyryta na grobie ([Kult] Kąty) nie była przypadkowa? Może kolejność z jaką zostaliśmy wypisani coś oznacza? Szczególnie, że mojemu mężowi totalnie odwaliło! A może tego tak pan nie widzi? Może pan sądzi, że mój mąż... i zapewne ja też od wielu lat szkoleni byliśmy w podpalaniu wielkich budynków i rozkopywaniu czyiś grobów? Skoro mój mąż jest na liście tak samo jak my wszyscy, to znaczy, że każdemu z nas, tak jak jemu, może w każdej chwili odwalić!? Z tym, że panie Bernardzie, ja jestem następna... i co? Wsadzi mnie pan za kratki, jak w jakimś szaleńczym opętaniu zabije niewinnych ludzi? MÓJ MĄŻ nie zrobił niczego złego świadomie, proszę pana! - A teraz panowie wybaczą, jestem zmuszona udać się siu-siu.
Po prostu wstała z fotela i wyszła, zostawiając mężczyzn samych z zagadką.