| Diuk, gdy dowiedział się o zniknięciu rekruta, posłał kogoś po Detlefa. Spotkanie było, krótkie. Diuk przekazał karpalowi wieści o człowieku, który zapewne wkurzył kilka krasnoludów i warto by było, żeby kapral poszedł po żołdaka do swoich, lub w ostateczności wyprosił oddanie trupa. Diuk posłał też po akolitkę Leo. Przekazał jej wieści o ewentualnym buncie żołnierzy, co przy możliwych zamieszkach było ostatnim co im było potrzebne. Diuk liczył, że akolitka Myrmidii zajmie żołnierzy na tyle by ten mógł wrócić.
Karl Topher udał się natomiast do portu do łodzi rybackiej. Już z daleka Karl widział grupę ludzi. Wyglądali na rybaków, mieszczan, ot zwykły miejski obrazek.
- Panowie zdają sobie sprawę, że wszystkie jednostki wodne w mieście zostały zarekwirowane przez wojska miłościwie nam panującej Księżnej Elektorki?- Diuk zapytał podchodząc powoli i spokojnie.- A jako, że mienie zarekwirowane, to jego branie bez zgody dowódcy fortu, w naszym przypadku sierżanta Gustawa von Grunnenberga, zgodnie z regulaminem kwalifikuje się na kradzież mienia wojskowego.- Karl mówił z elokwencją godną prawdziwego oficera. |