- Chyba sobie żartujesz - powiedziała do troguta, widząc pojazd jakim mieli dostać się do statku. Taki napęd używano tylko na najbardziej zacofanych planetach. Niestety nie żartował.

Całą drogę siedziała milcząc z nadąsaną miną, wpatrzona w boczną szybę. Tak bardzo nie lubiła prymitywnych światów.

Po dotarciu na miejsce Lyn już cieszyła się, że wsiądzie do statku kosmicznego z jego sztuczną atmosferą, zwykle chłodnym i suchym powietrzem, które najlepiej znosiła, ale przybycie zbirów miało trochę to odsunąć w czasie.
Jak tylko szemrane typki się pojawiły, Lyn dyskretnie przesunęła się za dobrze opancerzonego Emreia. Mimo, że miała tarcze to zawsze lepiej było mieć jeszcze dodatkową osłonę od wroga.

Personalnie zaczęła to wszystko traktować, gdy werbalnie zagrożono jej życiu. Ze skupieniem na twarzy, błyskawicznie złapała za swój karabin jakby nie ważył nic i metodycznie oddając strzały w korpusy przeciwników, w przygarbieniu i na przygiętych nogach wycofywała się do wspomnianych przez Lydę ruin wraz ze swoimi nowymi współpracownikami.