Wracam na ulicę, na której spotkałem żebraków i czekam tam na nich. Pamiętacie - ta alejka, której bruk mienił się złotem i srebrem.

Czekam to jak zwykle bardzo ryzykowne słowo w dedekoidach, bo wiążące się z upływem czasu. Spotkanie losowe? 94 na 1k100 to no encounter, całe szczęście. Wreszcie mogę złapać oddech.

Ciekawe, czy żebracy przeżyli spotkanie z zombie? Sobie dawałem zaledwie 50% szans na ujście z życiem przed tymi potworami. Żebracy co prawda znają lepiej miasteczko ode mnie, ale nie mają niczego, co ochroniłoby ich przed ewentualnym wdepnięciem w kałuże żrącego kwasu pozostawione przez galaretowaty sześcian. Potrafią być sprytni i przeżyć na ulicy, ale mogą też nie być w najlepszej kondycji fizycznej (nie określiłem tego wcześniej) - starzy i zniedołężniali albo dopiero dzieci. Rzucę po prostu cztery razy 1k100 z szansą 50%.

Wróciło ich tylko trzech, ale dalej spodziewają się zapłaty jak za czterech. Zatajenie szczegółów zadania nie zraziło ich do Kurta na tyle, by wybuchnąć wrogością, co potwierdziłem takim jakby rzutem na lojalność popleczników (2d6-2 za morale żebraków dało 10). Zresztą nawet, gdyby byli wrogo nastawieni, mogliby mnie tylko skrzywdzić poczuciem winy - sami zobaczcie:

Cytat:

Beggars: MV 60’, AC 0, HD 1-1, hp 2 each, #AT 1 (violent beratement), Dmg just guilt, Save NM, ML -2, AL N, XP 5

Co to dla mojego miotacza og... Wypłacam im obiecaną stawkę, jednak na jednym z rzutów k100 "na żebraków" wypadł dublet, a więc spotkanie losowe tudzież zwrot akcji. Co się dzieje dokładnie w momencie, w którym Kurt rozdziela miedziaki pomiędzy żebraków? O tym już w następnym odcinku!

wylosowane słowa to environment move i double agent