Ok. Ex Umbra. Planning phase czas zacząć.

Jakiego rozmiaru jest nasz loch? Muszę się zdecydować na liczbę pomiędzy 2 a 12, a sugerowany rozmiar to od 3 do 5 lub wielokrotność liczby graczy. Niech będzie 4.

Póki co zastanawiam się, czy ta metoda w ogóle będzie działać dobrze z takimi staroszkolnymi lochami - czytam dalej, że rozmiar 4 przekłada się na jakieś 4-5 komnat. Zobaczymy.

Wybrany rozmiar określa też liczbę tur ekploracyjnych (exploration turns) i tzw. tremor turns, podczas których w lochu zachodzą zmiany na dużą skalę. Nic mi to póki co nie mówi, ale notuję 8 tur eksploracyjnych i 1 tremor turn.

"Zegar" tur, które rozegram, będzie wyglądał następująco:
1st exploration turn -
2nd exploration turn -
3rd exploration turn -
4th exploration turn -
5th exploration turn -
6th exploration turn -
7th exploration turn -
8th exploration turn -
tremor turn -
heart turn -

Ta ostatnia tura różni się nazwą - według założeń gry heart turn to dodatkowa tura eksploracyjna skupiona na głównej komnacie tworzonego lochu.

Jakiej trudności loch projektuję? Do wyboru mam cztery: bezpieczny (safe), ryzykowny (risky), niebezpieczny (dangerous), morderczy (murderous)...

Zaraz, zaraz. To istnieją w ogóle lochy, które nie są mordercze?

Praktyka podpowiada mi, że nie. Jednak zgodnie z rekomendacją twórcy Ex Umbra wybiorę domyślną trudność - ryzykowny.

Pomnożenie wybranego rozmiaru (4) przez trudność (2) daje nam osiem żetonów zagrożeń (threat tokens) i cztery żetony nagród (reward tokens), tworzące razem pulę lochu (dungeon pool).

Gdyby były fizyczne, powinienem je umiejscowić obok równie fizycznej mapy, której nie mam.

Jest jeszcze pula serca (heart pool), w której umieszczam 2 plus wybrany rozmiar (2) żetony zagrożeń oraz połowę tego w formie żetonów nagród. Ok.

Mamy już prawie wszystko poza najciekawszym - aspektami lochu (dungeon aspects).

Według tej gry przynajmniej jeden powinien odnosić się do środowiska lub "naturalnych" niebezpieczeństw.

Aspekty lochu:
1. Legowisko tajemniczej Bestii.
2. Ośrodek badawczy obcej rasy naszpikowany śmiercionośnymi pułapkami i zagrożeniami - laserami, wieżyczkami, promieniowaniem, itp.
3. Hologramowe pamiętniki - interaktywne nagrania twórców i dawnych użytkowników tudzież mieszkańców lochu.

Wymyślałem te aspekty tak, aby pokryć różne "filary gry" - niezależnie, czy dzielimy D&D tak jak w piątej edycji na combat, exploration, social, czy na encounters, exploration, extraction jak proponował Courtney Campbell, dla każdego znajdzie się coś dobrego.

Ex Umbra ciąg dalszy. Discussion phase oraz planning phase mamy już za sobą. Czas na foundation phase.

W ramach tej fazy you will start preparing the foundations for the dungeon’s overall shape and more.

Zaczynam od narysowania abstrakcyjnych linii (guide lines) - abstrakcyjnych, bo ponoć nie odzwierciedlają architektury lochu, a służą tylko jako dalsza struktura do tej gry.

Mam cztery linie do dyspozycji, bo cztery to rozmiar mojego lochu.

Nigdzie nie wyczytałem, czy mapa powinna być horyzontalna, czy wertykalna, więc zgodnie z zaleceniami starej szkoły zaczynam od wertykalnej.

Każda linia na poniższym rysunku została oznaczona innym kolorem.

Mamy opadający w stronę morza ląd porośnięty dżunglą. Ruiny bazy znajdujące się nad klifem. Podziemny ośrodek badawczy ciągnący się bardziej w pionie niż w poziomie. A pod morzem dalszą, najmniej zbadaną część lochu.

Teraz Ex Umbra prosi mnie o wybranie, gdzie leży serce lochu (dungeon heart), czyli miejsce, gdzie znajdują się kluczowe wyzwanie i nagroda.

Powinienem je zaznaczyć figurą geometryczną. Ok. Dodaję czerwony sześciokąt na samiuteńkim końcu lochu.

Następnie mam opisać i zaznaczyć na mapie wejście do lochu (dungeon entrance).

Tylko jedno? Preferuję staroszkolne lochy, które mają kilka, jak nie kilkanaście wejść, ale na potrzeby gry zinterpretuję to tak, że to jedyne wejście, o którym wiedzą awanturnicy wypytywani o loch przez moją postać.

Zastanawiam się, czy nie mam pod ręką jakiejś tabeli z ciekawymi, nietypowymi wejściami. Chyba nie. Nawet Tome of Adventure Design na pierwszy rzut oka mnie zawiódł.

Za to w Ciekawskim kotku z serii Akademia mądrego dziecka tytułowy kot na jednej ze stronic napotyka wielką żabę i myli jej rozdziawioną paszczę z dziurą czy norą jakiegoś zwierzęcia.

To jest to. Bycie ojcem rozwija erpegowo.

Poszukiwacze przygód, z którymi rozmawiam, twierdzą, że nie da się wejść do wnętrza kompleksu bez zostania połkniętym przez wielką żabę czy ropuchę grasującą po tutejszej dżungli.

Najwyraźniej jej żołądek funkcjonuje jak bag of holding transportujący wszelkie połknięte przedmioty do lochu. Jakoś nawet to się łączy z tymi wszystkimi portalami, o których moja postać słyszała w trakcie kampanii.

Z tyłu głowy notuję, że muszę też ustalić, w jaki sposób udało im się opuścić loch...

Najgorzej, że nie do końca wiadomo, która z napotkanych żab czy ropuch teleportuje, a która nie.

Żeby pamiętać o tym, że jest to "ruchome" wejście, oznaczam je na tworzonej mapie taką schematyczną żabką blisko dżungli.

Ostatnim etapem foundation phase jest pociągnięcie dwóch kart lochu (dungeon cards).

Nie mam Ex Umbra w formie fizycznej, więc muszę wymyślić, jak je losować.

W pliku .pdf widzę 80 kart.

Dwa rzuty 1d80 załatwią sprawę. 69 i 43.

Przechodzimy do kolejnej fazy Ex Umbra - chyba najciekawszej - discovery phase, gdzie you will share rumors and stories about the dungeon as you draw its architecture. You will play Dungeon Cards, earn Threat and Reward Tokens and spend them to create Threats and Rewards.

Zaczynam od doboru dwóch dodatkowych kart lochu. 72 i 24.

Karty Ex Umbra będę łączyć z wymyślonymi wcześniej aspektami lochu - dla przypomnienia:

1. Legowisko tajemniczej Bestii.
2. Ośrodek badawczy obcej rasy naszpikowany śmiercionośnymi pułapkami i zagrożeniami - laserami, wieżyczkami, promieniowaniem, itp.
3. Hologramowe pamiętniki - interaktywne nagrania twórców i dawnych użytkowników tudzież mieszkańców lochu.

Mam już kilka pomysłów, ale o tym już następnym razem.