Kult - Dark Star

Morph · 02-09-2023, 21:39

Scenę otulał gęsty mrok i ciężkie zamszowe zasłony. Przygaszone naścienne kinkiety wyławiały z ciemności przemykające tu i ówdzie przygarbione postacie. Spóźnialscy - niezależnie od rangi imprezy zawsze się jacyś znajdą. Irytują i drażnią wszystkich, powodując przy tym zamieszanie i liczne złowrogie pomruki.

Oczekiwanie przedłużyło się. Co bardziej niecierpliwi, raz za razem zerkali na zegarki lub smartfony i z rosnącą nutką oburzenia kręcili z niedowierzaniem głowami. Blade światło kinkietów stłamszono zupełnie i ciemność zapanowała w całej sali.

Cisza. Sekunda.
Dwie sekundy. Cisza.
Trzy sekundy i kolejne.

Nagle świetlisty nóż przeciął mrok na pół. W oślepiająco białej wyrwie, samotnie stał mężczyzn. Blady, jak sama śmierć. Trudno orzec, czy to w wyniku niedożywienia, złego trybu życia, czy po prostu teatralnej charakteryzacji. Jego twarz nieruchoma, jak maska sprawiała iście surrealistyczne i mrożące krew w żyłach wrażenie. Gdy zrobił krok do przodu, część bardziej wrażliwych widzów instynktownie głębiej zapadła się w fotele.

Mężczyzna wyrzucił w górę obie ręce, które zdawały się nienaturalnie długie i wyciągnięte. Zamachał nimi, niczym nadmuchiwana kukła reklamowa, a kurtyna z wolna zaczęła się podnosić.
Smyczkowe crescendo wypełniło przestrzeń, niczym potoki wody z pękniętej tamy. Tony i dźwięki pęczniały i falowały w powietrzu i duszach widzów, wprowadzając ich w odpowiedni nastrój.

Niewidoczny dyrygent ukryty w mroku orkiestronu, niczym szczurołap z Hameln prowadził tak muzyków, jak i całą publikę.

Dokąd?

Tam, gdzie pękają okowy iluzji.

- Zaczynasięzaczynasięzaczynasię - powtarzał nerwowo Maro. Jego słowa zlewały się w jeden niekończący się zwierzęcy skowyt.
- Taktaktak - wtórował mu Jamo zacierając z podniecenia dłonie i podskakując niczym nakręcany zając.
- Shaant, shaant mere bachche - rzekł Yammu, kładąc swe dłonie na ich ramionach.
Bracia zamilkli, ale wypełniająca ich ekscytacja nie ustała. Obaj obsesyjnie poruszali palcami, jakby chcieli coś pochwycić, a usta bezgłośnie wciąż wypowiadały zapętlone słowa rozsadzającego ich wielkiego rozochocenia.

Poprzez podziemne tunele przepływał ciche pojękiwanie niebiańskich smyczków. Gdzieś tam wysoko wszedł na nieboskłon papierowy księżyc, a jego blask opętał wszystkich spoglądających w jego lśniące oblicze.

Z głębin i czeluści odpowiedział smyczkom, rytmicznych grzechot kości i dudnienie potężnych nagado-daiko. Mistrzowie uchite, gdy tylko spostrzegli znaki bez chwili wahania chwycili cyprysowe bachi przyozdobione magicznymi o-fuda, które w formie kolorowych wstążek przyczepiono do ich rękojeści.
Z wielką siłą i pasją uderzali w bębny, by wzbudzić w powietrzu falę, która przywoła wszystkich pogrążonych we śnie kami.
Klaun z pokrytą licznymi bliznami twarzą i czerwonym od krwi, połamanym nosem również poczuł zew. Wdrapawszy się na wielki śmieciowy kontener, zaciśniętymi pięściami i głową zaczął walić w blachę. Akompaniował mu pisk szczurzego chóru, który w popłochu opuszczał swoją kryjówkę.

U zbiegu Wspólnej i Grabowskiego, dwóch mężczyzn wysiadło z czarnego SUV-a. Z pozoru eleganccy i dystyngowani swą postawą i ruchami sprawiali, że nikt nie miał odwagi spojrzeć im w oczy i wszyscy schodzili im z drogi.
Obaj ruszyli w na tyły szarego bloku, który swą fasadą szpecił krajobraz samego centrum miasta.
Na dźwięk rytmicznych kroków podążających za nim, Paweł J. zatrzymał się. Wolno odwrócił głowę i spojrzał w pozbawione empatii i litości oczy swych zabójców.
- Panowie.. ja… - zdołał z siebie wydusić, nim widok wymierzonej w niego lufy Glocka z tłumikiem pozbawił go głosu.
Dwa szybkie pociągnięcia za spust. Dwa ciche syknięcia zabójczego węża. A po chwili głuche stuknięcie, gdy przestrzelona czaszka Pawła J. uderzała o chodnik.

- Aaaaaaaa! - straszliwy jazgot pani Jadzi pobrzmiewał donośnym echem odbitym od szarych ścian szpetnego bloku u zbiegu Wspólnej i Grabowskiego. Dwaj eleganccy i dystyngowani mężczyźni wsiedli do czarnego SUV-a i ruszyli w kierunku Marszałkowskiej.

Gdy uwertura dobiegła końca, zapadła cisza. W pustce jaką wywołała dało się wyczuć coś niepokojącego. Coś budzącego najgorsze z możliwych skojarzeń. Doły wypełnione przegniłymi trupami. Kazamaty ze ścianami ociekającymi krwią i spermą. Sterylne sale konferencyjne, gdzie dobijano targu i sprzedawano losy całych narodów.

Widzowie zamknięci w okowach teatralnego rytuału i przynależnego im konwenansu, zastygli w bezruchu. Serca biły im w przyspieszonym rytmie, a krople potu ściekały po skroniach.

Reflektor wyłowił z chóru solistę. Wysoki brunet uniósł głowę i spojrzał wprost w oślepiające światło jupitera. Wyprężył się niczym żołnierz na paradzie zwycięstwa i zaczął swą arię.

- Als flotter Geist, doch früh verwaist
Zasłuchane w głos tenora dusze odleciały ku gwiezdnym, nieskończonym przestrzeniom.

Tym migawkowym wstępem zapraszam do rekrutacji do sesji w Kulcie o roboczym tytule “Dark Star”.
W pierwotnych założeniach miała to być sesja o fikcyjnej pani premier polskiego rządu. Jednak zdaję sobie sprawę, że współczesność i polityka, to nie jest ulubiony temat erpegowców. Zatem po krótkim zastanowieniu rozszerzyłem spektrum dopuszczalnych bohaterów i część ciężaru za klimat i tematykę sesji przerzuciłem na was, moi drodzy gracze.

Sesja “Dark Star” to opowieść o sławie i byciu na samym szczycie, jak i również o upadku na samo dno. W pierwotnym zamyśle była to solówka, ale jestem skłonny rozszerzyć formułę na dwóch graczy. W przypadku duetu niestety nie ma mowy o równości i sprawiedliwości, bowiem jeden z graczy wciela się w gwiazdę, a drugi w jego pomagiera, przyjaciela lub managera, postać będącą w cieniu.

Główny BG, to osoba która jest gwiazdą, celebrytą, wybitną osobistością. Kimś kto w taki, czy inny sposób wszedł na szczyt. Może to być artysta, polityk, lekarz, celebryta, naukowiec, przestępca, przywódca religijny i w sumie ktokolwiek, kto w swojej dziedzinie osiągnął szczyt możliwości i zdobył przynajmniej ogólnokrajową sławę.
Od waszej tylko wyobraźni zależy kim jest ta osoba.

Drugi gracz musi podporządkować swój wybór i postać bohaterowi pierwszoplanowemu. Nie oznacza to, że drugi BG będzie marginalizowany. Wręcz przeciwnie. Może się okazać. Że pozostając w cieniu to on ma decydujący wpływ na przebieg kariery BG będącego na szpicy.
Dlatego fajnie, jakby zgłaszały się duety. Zdaje sobie jednak sprawę, że to sytuacja niemalże idealna, więc wcale nie liczę na kompletne zgłoszenia tego typu.

Wasz wybór w pewien sposób określa i determinuje klimat oraz scenerię opowieści. Inaczej bowiem będziemy się poruszać po scenie, gdy głównym bohaterem będzie ważny mafioso, a inaczej gdy będzie to śpiewak operowy, czy modelka. Wasz wybór zatem nie jest tylko decyzją kim zagracie, ale też określa w dużej mierze środowisko w jakim będziemy grać.

Celujemy jednakoż w polską współczesność.
Rok 2018. To pewna granica. Zaraza i wynikające z niej komplikacje są poza naszym spektrum zainteresowań.
Wasi BG mogą wybijać się poza polską scenę, ale ich dominium jest Polska. Nawet jeżeli stworzycie bohatera światowej sławy, to chciałbym aby w jakiś sposób był on związany z Polską, a tak naprawdę z Warszawą.

Będziemy grać w Kult: Divinity Lost, ale mechaniczne niuanse w tej chwili mnie nie interesują. Cyferki, mroczne sekrety i inne tego typu bzdety, obgadamy sobie na spokojnie przed startem sesji. Jeżeli jednak potrafisz zbudować kompletną postać, to tylko lepiej dla ciebie.

Niezależnie jednak, czy podeślesz mi kompletną postać, czy tylko prosty, fabularny szkic, czeka nas rozmowa odnośnie twojego BG.
To nie będzie egzamin, czy też rozmowa kwalifikacyjna. Raczej pogadamy sobie na spokojnie temat twoich i moich oczekiwań, pomysłów, koncepcji i stylów gry.

Mam dość klarowny pomysł na tę sesję, ale pewne elementy gracz lub gracze mogę ukierunkować na swoją modłę.

Czas trwania rekrutacji - w pierwszej odsłonie tydzień, Może więcej, jak okaże się, że albo nie ma chętnych, albo jest ich zbyt dużo.
Niezależnie od obowiązków, jakimi dojeżdża cię życie, siedem dni to dość czasu, aby podesłąć mi na PW koncept twojego BG.

Zatem jeśli lubisz krwawy, modernistyczny horror, nie obce ci bluźnierstwa, plugastwa i wszelkiej maści perwersje, a dodatkowo lubisz babrać się w psychicznych flakach swojego BG, to zapraszam serdecznie.
Na pewno jakoś powinniśmy się dogadać.

Pzdr
Morph

kanna · 06-09-2023, 08:37

Dla mnie wygląda super �-��
Lubię Kult, więc myślę poważnie.

Alex Tyler · 06-09-2023, 09:18

A ja niestety nie przepadam za Kultem. Tej sesji z sondy jednak nie zamierzasz odpalić?

Morph · 06-09-2023, 18:39

Alex Tyler materiały i rekrutację do wspomnianej sesji mam już gotowe i brakowało tyci-tyci, aby to wszystko upublicznił.
Troszkę jednak skurczył mi się ostatnio czas, to raz. I dwa przyśnił mi się zarys tego pomysłu do Kultu.
Xashiaros wymaga dużo większego zaangażowania sił, środków i czasu ode mnie, choćby z racji większej ilości graczy.
Dlatego na razie odsuwam go na bok. Na pewno do niego wrócę, bo dość mocno wkręciłem się w czasie przygotowań w wiktoriański klimat. Na tyle, że w planach miałem rozegranie kilku kolejek na statku, aby oddać ducha epoki. Dopiero potem nastąpiłoby jego zatoniecie i początek awanturniczej przygody.
Jeśli czas pozwoli, to do pomysłu wrócę na pewno. Niestety nie wcześniej niż w pierwszej połowie października.

Dlatego też pomysł na taką mroczną solówkę, ewentualnie duet.

kanna zapraszam serdecznie.

rudaad · 10-09-2023, 08:42

Mój czas jest niesamowicie ograniczony, ale Kult to jeden z moich ulubionych systemów... Z resztą to by była kolejna sesja Kultu na tym forum, w której grałybyśmy z kanną, co ewidentnie byłoby plusem, nie minusem tej rekrutacji.

Pozwól mi proszę przeliczyć swoje możliwości i postaram się do końca dzisiejszego dnia dać odpowiedź. Dobrze?

kanna · 10-09-2023, 20:11

Morph, wiem, że czas leci, podeśle koncept szerszy na dniach .

Morph · 10-09-2023, 21:03

kanna na chwilę obecną nie mam żadnych zgłoszeń.
Jestem po słowie z rudą i wiem, że zaczęła ona pracę nad postacią.

Czekam zatem cierpliwie.

rudaad · 11-09-2023, 19:39

Policzyłam, sprawdziłam i z radością oznajmiam, że dam radę zagrać

KP poszło, ale raczej w zarysie niż ostatecznym kształcie.

@kanna, może nareszcie będzie nam dane razem zagrać, tak od początku do końca

kanna · 11-09-2023, 21:12

Cytat:

Napisał rudaad

@kanna, może nareszcie będzie nam dane razem zagrać, tak od początku do końca

Miło by było

Mój koncept to modelka / fotografka, światowej sławy, ofkors.

rudaad · 12-09-2023, 04:29

Moje kp to Pani Premier na archetypie Karierowicza i z paktem. Osobisty fotograf miałby u niej angaż, ale nie mowie, ze nie skusiłoby mnie granie szarakiem w cieniu gwiazdy

02-09-2023, 21:39	#1
Morph Reputacja: 1	Kult - Dark Star Scenę otulał gęsty mrok i ciężkie zamszowe zasłony. Przygaszone naścienne kinkiety wyławiały z ciemności przemykające tu i ówdzie przygarbione postacie. Spóźnialscy - niezależnie od rangi imprezy zawsze się jacyś znajdą. Irytują i drażnią wszystkich, powodując przy tym zamieszanie i liczne złowrogie pomruki. Oczekiwanie przedłużyło się. Co bardziej niecierpliwi, raz za razem zerkali na zegarki lub smartfony i z rosnącą nutką oburzenia kręcili z niedowierzaniem głowami. Blade światło kinkietów stłamszono zupełnie i ciemność zapanowała w całej sali. Cisza. Sekunda. Dwie sekundy. Cisza. Trzy sekundy i kolejne. Nagle świetlisty nóż przeciął mrok na pół. W oślepiająco białej wyrwie, samotnie stał mężczyzn. Blady, jak sama śmierć. Trudno orzec, czy to w wyniku niedożywienia, złego trybu życia, czy po prostu teatralnej charakteryzacji. Jego twarz nieruchoma, jak maska sprawiała iście surrealistyczne i mrożące krew w żyłach wrażenie. Gdy zrobił krok do przodu, część bardziej wrażliwych widzów instynktownie głębiej zapadła się w fotele. Mężczyzna wyrzucił w górę obie ręce, które zdawały się nienaturalnie długie i wyciągnięte. Zamachał nimi, niczym nadmuchiwana kukła reklamowa, a kurtyna z wolna zaczęła się podnosić. Smyczkowe crescendo wypełniło przestrzeń, niczym potoki wody z pękniętej tamy. Tony i dźwięki pęczniały i falowały w powietrzu i duszach widzów, wprowadzając ich w odpowiedni nastrój. Niewidoczny dyrygent ukryty w mroku orkiestronu, niczym szczurołap z Hameln prowadził tak muzyków, jak i całą publikę. Dokąd? Tam, gdzie pękają okowy iluzji. - Zaczynasięzaczynasięzaczynasię - powtarzał nerwowo Maro. Jego słowa zlewały się w jeden niekończący się zwierzęcy skowyt. - Taktaktak - wtórował mu Jamo zacierając z podniecenia dłonie i podskakując niczym nakręcany zając. - Shaant, shaant mere bachche - rzekł Yammu, kładąc swe dłonie na ich ramionach. Bracia zamilkli, ale wypełniająca ich ekscytacja nie ustała. Obaj obsesyjnie poruszali palcami, jakby chcieli coś pochwycić, a usta bezgłośnie wciąż wypowiadały zapętlone słowa rozsadzającego ich wielkiego rozochocenia. Poprzez podziemne tunele przepływał ciche pojękiwanie niebiańskich smyczków. Gdzieś tam wysoko wszedł na nieboskłon papierowy księżyc, a jego blask opętał wszystkich spoglądających w jego lśniące oblicze. Z głębin i czeluści odpowiedział smyczkom, rytmicznych grzechot kości i dudnienie potężnych nagado-daiko. Mistrzowie uchite, gdy tylko spostrzegli znaki bez chwili wahania chwycili cyprysowe bachi przyozdobione magicznymi o-fuda, które w formie kolorowych wstążek przyczepiono do ich rękojeści. Z wielką siłą i pasją uderzali w bębny, by wzbudzić w powietrzu falę, która przywoła wszystkich pogrążonych we śnie kami. Klaun z pokrytą licznymi bliznami twarzą i czerwonym od krwi, połamanym nosem również poczuł zew. Wdrapawszy się na wielki śmieciowy kontener, zaciśniętymi pięściami i głową zaczął walić w blachę. Akompaniował mu pisk szczurzego chóru, który w popłochu opuszczał swoją kryjówkę. U zbiegu Wspólnej i Grabowskiego, dwóch mężczyzn wysiadło z czarnego SUV-a. Z pozoru eleganccy i dystyngowani swą postawą i ruchami sprawiali, że nikt nie miał odwagi spojrzeć im w oczy i wszyscy schodzili im z drogi. Obaj ruszyli w na tyły szarego bloku, który swą fasadą szpecił krajobraz samego centrum miasta. Na dźwięk rytmicznych kroków podążających za nim, Paweł J. zatrzymał się. Wolno odwrócił głowę i spojrzał w pozbawione empatii i litości oczy swych zabójców. - Panowie.. ja… - zdołał z siebie wydusić, nim widok wymierzonej w niego lufy Glocka z tłumikiem pozbawił go głosu. Dwa szybkie pociągnięcia za spust. Dwa ciche syknięcia zabójczego węża. A po chwili głuche stuknięcie, gdy przestrzelona czaszka Pawła J. uderzała o chodnik. - Aaaaaaaa! - straszliwy jazgot pani Jadzi pobrzmiewał donośnym echem odbitym od szarych ścian szpetnego bloku u zbiegu Wspólnej i Grabowskiego. Dwaj eleganccy i dystyngowani mężczyźni wsiedli do czarnego SUV-a i ruszyli w kierunku Marszałkowskiej. Gdy uwertura dobiegła końca, zapadła cisza. W pustce jaką wywołała dało się wyczuć coś niepokojącego. Coś budzącego najgorsze z możliwych skojarzeń. Doły wypełnione przegniłymi trupami. Kazamaty ze ścianami ociekającymi krwią i spermą. Sterylne sale konferencyjne, gdzie dobijano targu i sprzedawano losy całych narodów. Widzowie zamknięci w okowach teatralnego rytuału i przynależnego im konwenansu, zastygli w bezruchu. Serca biły im w przyspieszonym rytmie, a krople potu ściekały po skroniach. Reflektor wyłowił z chóru solistę. Wysoki brunet uniósł głowę i spojrzał wprost w oślepiające światło jupitera. Wyprężył się niczym żołnierz na paradzie zwycięstwa i zaczął swą arię. - Als flotter Geist, doch früh verwaist Zasłuchane w głos tenora dusze odleciały ku gwiezdnym, nieskończonym przestrzeniom. Tym migawkowym wstępem zapraszam do rekrutacji do sesji w Kulcie o roboczym tytule “Dark Star”. W pierwotnych założeniach miała to być sesja o fikcyjnej pani premier polskiego rządu. Jednak zdaję sobie sprawę, że współczesność i polityka, to nie jest ulubiony temat erpegowców. Zatem po krótkim zastanowieniu rozszerzyłem spektrum dopuszczalnych bohaterów i część ciężaru za klimat i tematykę sesji przerzuciłem na was, moi drodzy gracze. Sesja “Dark Star” to opowieść o sławie i byciu na samym szczycie, jak i również o upadku na samo dno. W pierwotnym zamyśle była to solówka, ale jestem skłonny rozszerzyć formułę na dwóch graczy. W przypadku duetu niestety nie ma mowy o równości i sprawiedliwości, bowiem jeden z graczy wciela się w gwiazdę, a drugi w jego pomagiera, przyjaciela lub managera, postać będącą w cieniu. Główny BG, to osoba która jest gwiazdą, celebrytą, wybitną osobistością. Kimś kto w taki, czy inny sposób wszedł na szczyt. Może to być artysta, polityk, lekarz, celebryta, naukowiec, przestępca, przywódca religijny i w sumie ktokolwiek, kto w swojej dziedzinie osiągnął szczyt możliwości i zdobył przynajmniej ogólnokrajową sławę. Od waszej tylko wyobraźni zależy kim jest ta osoba. Drugi gracz musi podporządkować swój wybór i postać bohaterowi pierwszoplanowemu. Nie oznacza to, że drugi BG będzie marginalizowany. Wręcz przeciwnie. Może się okazać. Że pozostając w cieniu to on ma decydujący wpływ na przebieg kariery BG będącego na szpicy. Dlatego fajnie, jakby zgłaszały się duety. Zdaje sobie jednak sprawę, że to sytuacja niemalże idealna, więc wcale nie liczę na kompletne zgłoszenia tego typu. Wasz wybór w pewien sposób określa i determinuje klimat oraz scenerię opowieści. Inaczej bowiem będziemy się poruszać po scenie, gdy głównym bohaterem będzie ważny mafioso, a inaczej gdy będzie to śpiewak operowy, czy modelka. Wasz wybór zatem nie jest tylko decyzją kim zagracie, ale też określa w dużej mierze środowisko w jakim będziemy grać. Celujemy jednakoż w polską współczesność. Rok 2018. To pewna granica. Zaraza i wynikające z niej komplikacje są poza naszym spektrum zainteresowań. Wasi BG mogą wybijać się poza polską scenę, ale ich dominium jest Polska. Nawet jeżeli stworzycie bohatera światowej sławy, to chciałbym aby w jakiś sposób był on związany z Polską, a tak naprawdę z Warszawą. Będziemy grać w Kult: Divinity Lost, ale mechaniczne niuanse w tej chwili mnie nie interesują. Cyferki, mroczne sekrety i inne tego typu bzdety, obgadamy sobie na spokojnie przed startem sesji. Jeżeli jednak potrafisz zbudować kompletną postać, to tylko lepiej dla ciebie. Niezależnie jednak, czy podeślesz mi kompletną postać, czy tylko prosty, fabularny szkic, czeka nas rozmowa odnośnie twojego BG. To nie będzie egzamin, czy też rozmowa kwalifikacyjna. Raczej pogadamy sobie na spokojnie temat twoich i moich oczekiwań, pomysłów, koncepcji i stylów gry. Mam dość klarowny pomysł na tę sesję, ale pewne elementy gracz lub gracze mogę ukierunkować na swoją modłę. Czas trwania rekrutacji - w pierwszej odsłonie tydzień, Może więcej, jak okaże się, że albo nie ma chętnych, albo jest ich zbyt dużo. Niezależnie od obowiązków, jakimi dojeżdża cię życie, siedem dni to dość czasu, aby podesłąć mi na PW koncept twojego BG. Zatem jeśli lubisz krwawy, modernistyczny horror, nie obce ci bluźnierstwa, plugastwa i wszelkiej maści perwersje, a dodatkowo lubisz babrać się w psychicznych flakach swojego BG, to zapraszam serdecznie. Na pewno jakoś powinniśmy się dogadać. Pzdr Morph __________________ “Living and dying we feed the fire,” Ostatnio edytowane przez Morph : 03-09-2023 o 10:13.

06-09-2023, 08:37	#2
kanna Reputacja: 1	Dla mnie wygląda super �-�� Lubię Kult, więc myślę poważnie. __________________ A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić.

06-09-2023, 09:18	#3
Alex Tyler Młot na erpegowców Reputacja: 1	A ja niestety nie przepadam za Kultem. Tej sesji z sondy jednak nie zamierzasz odpalić? __________________ „Everything that lives is designed to end. We are perpetually trapped in a never-ending spiral of life and death. Is this a curse? Or some kind of punishment? I often think about the god who blessed us with this cryptic puzzle... and wonder if we'll ever get the chance to kill him”. Ostatnio edytowane przez Alex Tyler : 06-09-2023 o 09:20.

06-09-2023, 18:39	#4
Morph Reputacja: 1	Alex Tyler materiały i rekrutację do wspomnianej sesji mam już gotowe i brakowało tyci-tyci, aby to wszystko upublicznił. Troszkę jednak skurczył mi się ostatnio czas, to raz. I dwa przyśnił mi się zarys tego pomysłu do Kultu. Xashiaros wymaga dużo większego zaangażowania sił, środków i czasu ode mnie, choćby z racji większej ilości graczy. Dlatego na razie odsuwam go na bok. Na pewno do niego wrócę, bo dość mocno wkręciłem się w czasie przygotowań w wiktoriański klimat. Na tyle, że w planach miałem rozegranie kilku kolejek na statku, aby oddać ducha epoki. Dopiero potem nastąpiłoby jego zatoniecie i początek awanturniczej przygody. Jeśli czas pozwoli, to do pomysłu wrócę na pewno. Niestety nie wcześniej niż w pierwszej połowie października. Dlatego też pomysł na taką mroczną solówkę, ewentualnie duet. kanna zapraszam serdecznie. __________________ “Living and dying we feed the fire,”

10-09-2023, 08:42	#5
rudaad Reputacja: 1	Mój czas jest niesamowicie ograniczony, ale Kult to jeden z moich ulubionych systemów... Z resztą to by była kolejna sesja Kultu na tym forum, w której grałybyśmy z kanną, co ewidentnie byłoby plusem, nie minusem tej rekrutacji. Pozwól mi proszę przeliczyć swoje możliwości i postaram się do końca dzisiejszego dnia dać odpowiedź. Dobrze? __________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."

10-09-2023, 20:11	#6
kanna Reputacja: 1	Morph, wiem, że czas leci, podeśle koncept szerszy na dniach . __________________ A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić.

10-09-2023, 21:03	#7
Morph Reputacja: 1	kanna na chwilę obecną nie mam żadnych zgłoszeń. Jestem po słowie z rudą i wiem, że zaczęła ona pracę nad postacią. Czekam zatem cierpliwie. __________________ “Living and dying we feed the fire,”

11-09-2023, 19:39	#8
rudaad Reputacja: 1	Policzyłam, sprawdziłam i z radością oznajmiam, że dam radę zagrać KP poszło, ale raczej w zarysie niż ostatecznym kształcie. @kanna, może nareszcie będzie nam dane razem zagrać, tak od początku do końca __________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."

12-09-2023, 04:29	#10
rudaad Reputacja: 1	Moje kp to Pani Premier na archetypie Karierowicza i z paktem. Osobisty fotograf miałby u niej angaż, ale nie mowie, ze nie skusiłoby mnie granie szarakiem w cieniu gwiazdy __________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."