- Wręcz przeciwnie. Miałem na myśli to, że to co dotąd zobaczyliśmy, przeczyta Pan w gazecie. To zaś za co Pan zapłaci pozostanie między nami. Nadal nie jest Pan tym zainteresowany? Możemy uzyskać w ten sposób naprawdę drogocenne informacje- Mówiąc nie przestawał ścierać wina z koszuli.

Thompson czuł się nieco oszukany, w związku z tym argumenty Connora do niego nie przemawiały. Przynajmniej nie do końca.

- To, co przeczytam w gazecie, przeczyta również cały świat. W tym i te osoby, które przybyły do hotelu, by zabić Eliasa. Tudzież ich mocodawcy. Z pewnością będą zachwycone tym, że się dowiedzą, kto im przeszkodził. Kto umie ich opisać. Kto posiada informacje, których nie powinien posiadać. Będą z pewnością zachwyceni. Ale w końcu to nie o mnie będzie im chodzić.
- Jednak, ponieważ pewne informacje zdobyłeś przy naszym współudziale, proponowałbym, byś się nimi z nami podzielił, zanim trafią do gazet. Potem możemy ustalić szczegóły współpracy.

Connor słuchając i wyobrażając sobie wizję tego iż zabójcy mężczyzny w hotelu mogli by teraz zająć się nim, szybko zmieniał swoje podejście do całej sytuacji. Nagle zapał mężczyzny do publikacji mocno zmalał. Pojawiły się za to myśli, że i tak z wyprawy będzie miał jeszcze wiele ciekawszych materiałów które i tak zapewnią mu sławę dziennikarską.

-Cóż skoro tak argumentujesz zaistniałą sytuację - Connor uznał, że skoro już od dawna nie jest honorowany jako Pan to również skończy z oficjalnym podejściem - to musze przyznać, że przemawia to do mnie. W takim razie podzielę się informacjami gdy tylko będziesz miał czas porozmawiać przy stole, chyba, że znacie lepsze miejsce na takie rozmowy

Connor, zdaniem Thompsona odrobinę zmądrzał. Na tyle przynajmniej, że można by podjąć z nim jakieś w miarę logiczny dialog.

- Nie ma co odkładać rozmowy - powiedział Thompson. - Znajdę tylko Liz i porozmawiamy. Skoro nie zamierzamy rezygnować z rozwiązania tej sprawy, to musimy wszyscy wszystko wiedzieć, żeby podjąć logiczne i rozsądne decyzje.

Podczas później kolacji towarszystwo zebrało się, aby wysłuchać relacji dziennikarza.

"Jak wróciłem do hotelu, przed wejściem do pokoju dyżurował policjant, który mnie wcześniej zaczepił. Wcisnąłem mu kilka banknotów i uchylił on drzwi, dając mi kilkanaście minut spokoju w pokoju. Ciało zostało wprawdzie zabrane, ale rzeczy leżąły i miałem okazję się z nimi... zapoznać." W tym momencie wyłożył na stół kilka przedmiotów:

"Bandyci wyraźnie się spieszyli, a dzięki naszej interwencji nie zdążyli dobrze przeszukać pokoju. Pod łóżkiem znalazłem portfel - musiał wypaść podczas szamotaniny. W środku było trochę dolarów i funtów brytyjskich oraz te dwie wizytówki:"

"W walizce znalazłem pudełko zapałek"

"w pierwszej chwili nie zwróciłem na nie specjalnie uwagi, ale po trafieniu na to zdjęcie w jednej z książek, to sobie przypomniałem, że wyglądało dziwnie - i rzeczywiście - pierwszy raz widzę zapałki z Azji".

"Była jeszcze ta ulotka wetknięta w tą książkę, ale nie wiem czy ma znaczenie czy też służyła za zakładkę.

- Oh, wykład o kultach - Hans wyraźnie się zainteresował - Nie wiem czy to ma jakiś związek z sprawą, ale zawsze możemy się tam wybrać w celach czysto edukacyjnych, nie sądzicie? - spytał swoich znajomych.

-Nie mam nic przeciwko. W moim przypadku cel był by bardziej związany z materiałami do gazety ale nadal było by mi to przydatne. Chciałbym jednak ustalić najpierw co robimy z przygotowaniami. W jakim czasie chcemy wyruszyć i czego jeszcze brakuje nam do wyprawy? - Connor cieszył się z faktu, że przez całą tą sytuację wyjazd nie został odwołany, liczył jednak na to, że organizacja także nie będzie z tego powodu opóźniona.

Nad wyraz spokojnie wysłuchała relacji, a następnie z pewnym zainteresowaniem przyjrzała się zebranym dowodom. Co prawda sprawa ta nie interesowała jej aż tak bardzo, jednak nie byłaby sobą gdyby nie powiedziała, że wrodzona ciekawość nie pchała jej do głębszego wniknięcia w tajemnicę śmierci Eliasa. Gdy jednak usłyszała wypowiedzi Connora i Kinga, spojrzała na nich z wyrazem twarzy jasno sugerującym jej brak wiary w to, co właśnie powiedzieli. I bynajmniej nie tyczyło się to ostatnich słów John’a.
- Chcecie się wybrać na ten wykład? - Spojrzała na zegarek, chociaż czynność ta wydała się jej zbędną, jakby na to nie spojrzeć spotkanie u Elliasa było właśnie planowane na ósmą. - Przede wszystkim wątpię by chodziło tu o dzień, a raczej wieczór obecny. W takim bowiem wypadku nie zostalibyśmy zaproszeni na tą właśnie godzinę. Skoro zaś wyraźnie napisane jest że wykład miał się odbyć tylko danego dnia, oczywistym jest, że już się odbył i albo Elias na nim był, albo uznał go za mało istotny i wolał spotkać się z nami. Pierwsza opcja wydaje się być bardziej prawdopodobna.
Sama także z chęcią by się tam wybrała. Nawet nie tyle z powodu nieboszczyka co dla zyskania dodatkowej wiedzy. Niestety…
- Możemy się jednak spróbować skontaktować się z profesorem Cowlesem - zaproponowała kolejne, oczywiste wyjście. - Może udałoby się nam dowiedzieć czegoś więcej o samym wykładzie i ewentualnie umówić na spotkanie.

Kiepsko...
Tym jednym słowem, nie wypowiedzianym na głos, Thompson określił przedstawione przez dziennikarza przedmioty.
Po co im informacja o wykładzie omawiającym mroczne kulty, skoro wykład skończył się jakiś czas temu? Albo zapałki z Szanghaju, czy jakiś jacht w otoczeniu dżonek... Gdzie Chiny, a gdzie Egipt i wyprawa Carlyle'a?
Co prawda można by spróbować wykorzystać inne informacje.

- A nuż profesor Cowles będzie coś wiedzieć o tym symbolu, który wyryto na czole Eliasa. - Thompson poparł pomysł Liz. - Poza tym może by coś dało, gdybyśmy porozmawiali z tym kimś z Emerson Imports lub z panią Miriam Atwright z biblioteki.

John słuchając pozostałych czuł się wyjątkowo ignorowany. Widział jednak, że im bardziej naciska i przypomina o planowanej wyprawie tym mocniej wzbiera rozmowa na temat dochodzenia śmierci mężczyzny w hotelu. Cóż każdy temat był dobry a ostatnio Connor nie mógł narzekać na brak ciekawych wydarzeń. Może więc odłożyć na chwilę temat Egiptu i zagłębić się w intrygę z morderstwem w tle.

-Cóż skoro już sprawa postanowiona, to i ja popieram pomysł spotkania się z profesorem - Dziennikarz mówiąc to starał się za wszelką cenę ukryć zawód ze zmiany celu "podróży". Przynajmniej na razie musiał się z tym pogodzić.