- Ok. To wyszło takie coś:

- Edvard i bosmanmat wbiegają po schodach piętro wyżej.
- Gordon strzela 2x do Niemca i sądząc po krzykach chyba trafia.
- Niemiec strzela szybko w waszą stronę i wyszło, że raz trafia. Wyszło, że w Gordona. Gordon zostaje zraniony i przewraca się.

- Czyli Edvard i bosmanmat są na schodach/galeryjce na najwyższym poziomie jak się okazuje. Gordon leży trafiony i przewrócony na schodach na tym poziomie co właśnie z niego przybiegliście. Niemiec na rogu przestał strzelać i też chyba oberwał sądząc po jego krzykach. Po przeciwnej stronie galeryjki (czyli przez całą szerokość statku) widać jakieś sylwetki. Z kilka. Chyba coś dźwigają bo poruszają się dość wolno.

W tym momencie kusi filmowa akcja:

Edvard z bosmanmatem dobijają Niemca, Norweg wkłada niemiecki hełm i kurtkę, a następnie szybkim krokiem rusza w kierunku niosących. Pięknym niemieckim, z oficerskim akcentem, w wyrzutem pyta wojaków:
- Co robicie, przecież brytole się wycofują.
Żołnierze odwracają się, a Edvard wszystkich eliminuje z pistoletu. :D

Ale to nie jest amerykański film ;), więc muszę się chwilę zastanowić.

- Z górnego piętra nie widać tego niższego teraz narożnika więc i nie widać tego Niemca. Nie wiadomo nawet czy z dolnego poziomu go w tej chwili widać.


- Mhm. Filmowe właśnie, z takich filmów co to Niemcy są by ich rozwalać tuzinami :)


- No spoko, daj znać jak podumasz. Jak co to pytaj :)

Psiakrew...
Edvard właśnie być może w pojedynkę próbuje uniemożliwić Szkopom ewakuację tego, na czym nam zależy... :berserk:

...a my zamiast mu pomagać, tracimy czas uganiając się za jakimiś wyrostkami z załogi dwa piętra niżej! :evil:

I jeszcze musimy na koniec umykać co sił w nogach spod ukrytej pod postacią niemieckiego trzonkowca kosy Ponurego Rzeźnika... :kill:

Jeśli John to przeżyje, to rusza na górę - pierwszymi znalezionymi schodami...

Zawsze wiedziałem, że Angole walczą do ostatniego sojusznika ;)

- No niezupełnie sam. Jest z nim przeca dzielny bosmanmat więc honor Wyspy jest uratowany :) No albo obaj pójdą siedzieć za współudział... :D



- Jak przebiegliście przez cały korytarz... To całkiem możliwe, że najbliższe schody mogą być gdzieś za drzwiami gdzie zniknął Niemiec.

- A jakby co ja na razie czekam co właściwie robicie z tymi drzwiami, przepychaniem się do drzwi we trójkę i takie tam ;) Tak tylko mówię :)

A Norwegowie do ostatniego portu :twisted:

Będziemy się tym martwić, jeśli ten granat nie zrobi z nas kopalni hamburgerów.

To może ja podsumuję, żeby była pełna jasność:
- Gabrielle popchnęła Curtisa do tyłu, drugą ręką łapiąc Johna za bluzę munduru i ciągnąc go w kierunku drzwi;
- John ryknął na cały głos "PADNIJ!!!", jednocześnie obejmując Gabrielle lewą ręką w talii (w prawej wciąż trzyma Enfielda) i ciągnąc ją za sobą w tą samą stronę, w którą ona ciągnie jego, co właściwie powoduje, że oboje przemieszczają się bardzo szybko w stronę drzwi;
- Curtis, pchnięty przez Gabrielle i słysząc okrzyk Johna, zapewne wykonał parę kroków w tył i regulaminowo rzucił się szczupakiem na podłogę korytarza (chyba, że olał rozkaz i zwiewa dalej);
- w chwili obecnej John i Gabrielle biegną w stronę drzwi - Gabrielle po lewej, John po prawej, gdzieś obok nich / przed nimi / za nimi jest Curtis;
- John stara się przypomnieć sobie, gdzie były drzwi i jaki miały mechanizm otwierania, po czym podbiega do nich i próbuje je wymacać i otworzyć.

<dramatyczna pauza>

No, to teraz się kości potoczą... :rip:

- Hmm... Ekhm... Jakby tu teraz... No ja już zasypiam to może coś niedokładnie czytam te literki. No ale... Miejcie na uwadze, że jest ciemno, jest tam trzy osoby, jest ciemno, te trzy osoby działają pod silną presją w niezbyt szerokim korytarzu, jest ciemno, jednostką bujają fale, jest ciemno, na czuja wiadomo gdzie są jakieś najbliższe drzwi, jest ciemno, najbliżej dzrzwi jest marynarz któremu John kazał paść na glebę, jest ciemno a za plecami Johna i Gabrielle coś się turla. No i jest ciemno na wypadek gdybym nie mówił nic o tym :) Chcecie coś jeszcze podeklarować, zmienić czy co, nawet post edycić to spoko. Ale jak już ja wezmę kostki do ręki i pokulam to po ptokach.

Tak :)

Wiem :)

Dotarło za pierwszym razem :)

JEST CIEMNO :)

W sumie John mógłby puścić Enfielda, sięgnąć prawą, wolną ręką po latarkę i spróbować ją szybko włączyć - czas około półtorej-dwie sekundy, a drzwi nie będziemy wtedy szukać po omacku. Jak się Mistrzu zapatrujesz na taką akcję?

- Szpokoloko i bardzo mnie to cieszy :) A nie, że MG coś tam mamrocze pod nosem :)


- Hmm... A jak to miałoby się mieć do tej wcześniejszej rozpiski? Bo tam się łapiecie, popychacie, biegniecie no sami chyba wiecie co tam jest. To wtedy no ciężko by było jakoś wepchnąć tam jeszcze dobywanie przedmiotu. Raczej polityka albo - albo. Czyli jakąś ostateczną wersję bym Was prosił jakby to miało wyglądać :)