Co do mojej koleżanki Delimbre, która zaprosiłem na forum to nie daje znaku życia, wiec chyba niestety nie będzie jej z nami.

Napisał Ombrose Zobaczymy, powoli, powoli. Poza tym babcia pozostaje. Po prostu najwyżej będzie NPC. Musimy mieć tez trochę członków rodziny nienależących do graczy, gdyż… No cóż, pewnie domyślacie się

[Baardzo bardzo Was przepraszam za to opóźnienie, to pewnie nie najlepsza strona od której dałam się poznać, ale akurat to rozpoczęcie trafiło na niejnajlepszy dla mnie moment. Pokornie poproszę o jeszcze jeden dzień na napisanie posta, postaram się wrzucić do południa, a jeśli nie to można mnie najwyżej pominąć w tej kolejce, zapewne i tak milcząca, zapatrzona w okno babuszka za dużo nie wniesie ^^ Pozdrawiam, jeszcze raz nisko się kłaniam i liczę, że razem będziemy się świetnie bawić~]




Imię i nazwisko: Mitena Elizabeth Harris

Wiek: 70 lat

Wygląd: Długie siwe włosy zaplata w warkocz lub kok, nie lubi ich farbować, bo gdyby je osłabiła to już pewnie nic by z nich nie zostało. Jej drobną twarz pokrywa gęsta pajęczyna zmarszczek, urok częstego śmiania się i wyrażania innych emocji za młodu, a także intensywnego przebywania pod gołym niebem na słońcu. Jej oczy zawsze były ciemnobrązowe i nawet w tym wieku nie wyblakły za bardzo. Długi, spiczasty nos wyraźnie wskazuje na jej indiańskie korzenie, tak samo jak nieco przyciemniona skóra. Lubi poprawić kolor ust wyrazistą szminką, jednak poza tym nie używa innych kosmetyków, poza naturalnymi, roślinnymi kremami na twarz rano i wieczorem. Ubiera się w zwiewne, wygodne ubrania i nakrywa chustą lub kocem, w zależności od pory roku.
Kobieta jest niska, ma 160 cm i nie waży przy tym dużo, co czyni ją raczej drobną kobietą, choć zdecydowanie nie słabowitą.

Wady/zalety: Mitena jest osobą o wysokiej wrażliwości, pomimo, że nauczyła się być twardo skórna, czasem wciąż poruszają ją najdrobniejsze rzeczy. Od własnej babci uczyła się wiele o tradycjach i rytuałach rdzennych mieszkańców Ameryki. Jej przodkini przekazała jej także podstawy wiedzy o amuletach, a sama potem studiowała tę dziedzinę głębiej. Wierzy, że otaczają ją duchy przodków, a czasem nawet twierdzi, że ma z nimi kontakt.
Ostatnio nieco pogorszył jej się wzrok, zakłada okulary, jeśli musi się czemuś bliżej przyjrzeć.
Bardzo dobrze gotuje i piecze aromatyczne ciasta.
Ma brzydki nawyk palenia papierosów, ale stara się to robić rzadko i gdy nikt nie patrzy. Czasem wymsknie jej się niecenzuralne słowo i przemyca cukierki dla wnuków.

Co wie rodzina:
Uwielbia biżuterię, nigdzie nie rusza się bez naszyjników i bransolet, które przynoszą dobrostan, chronią od nieszczęść i nieszczęśliwych wypadków.
Jej pierwsze imię jest pochodzenia rdzennie amerykańskiego z szacunku do przodków jej matki, drugie natomiast od Angielskich przodków ojca. Nie preferuje żadnego z nich, niektórzy mówią na nią Beth, inni Mitta, a jeszcze inni nazywają ją panią Harris.
Lubi muzykę klasyczną, kiedy jej mąż jeszcze żył chętnie chodziła na koncerty, do teatru i opery.
W wolnym czasie robi na drutach i haftuje lub tworzy amulety. Latem lubi siedzieć na zewnątrz, sadząc kwiaty i zbierając te kwitnące.
Kocha swoje wnuki, nawet bardziej niż własne dzieci. Nigdy nie ocenia i daje do zrozumienia, że można się do niej zwrócić z każdym problemem.
Mąż, Joseph Harris zmarł na zawał serca osiem lat temu, gdy miał 68 lat, pracował ciężko fizycznie i prowadził rodzinne gospodarstwo, możliwe więc, że to wyczerpanie doprowadziło do niewydolności serca. Możliwe, że wojna miała w tym także swój udział. Mitena była 6 lata lata młodsza od Josepha.
Miała 21 lat gdy wybuchła II WŚ