Gorthak podróżując po puszczy wydawał się wciąż zaciekawiony nowym otoczeniem, choć przyzwyczaił się już do tego, że słyszy śpiew ptaków zamiast miejskich odgłosów. Jednak nie odprężył się za bardzo, oczekując krwawego starcia z wrogiem, czy będzie to ten upiorny jeździec, elfy, czy ktokolwiek inny kto stanie im na drodze - orcza krew dawała o sobie znać.

Kiedy dotarli do dziwnej struktury, podążył za Hassanem wzruszając ramionami na słowa Shillen.

- Po co mamy się skradać, boimy się jakieś modlącej się baby?

- Jakbyś miał styczność z naszymi kapłankami, to mógłbyś się zacząć bać modlących się bab. - zażartowała Shillen, również podążając za wojownikiem. Mimo tego, że według Gorthaka nie wyglądało na to by osoba, która odmawiała słyszaną przez drużynę modlitwę miała być kimś groźnym, drowka bacznie obserwowała otoczenie, chcąc zachować czujność.

Dźwięk wypowowiadanych słów, ich ton oraz aura roztaczająca się wokół budowli, wywołały u Awen strzepki przyjemnych wspomnień z okresu spędzonego na naukach kapłaństwa. Mimo to postanowiła poczekać na dalszy przebieg wydarzeń z odległości, dotrzymując tym samym towarzystwa zaklinaczowi.

Hassan bez trudu minął rozsypany w wielu miejscach mur, a tuż za nim podążali Shillen i Gorthak. W oczy rzuciły wam się liczne, małe wgłębienia pokryte przez darń, które przywodziły na myśl bardzo stary cmentarz. Teren był przez to bardzo nierówny, co utrudniało jazdę na tyle, że musieliście zsiąść z koni. Szybko znaleźliście jednak wejście do prymitywnej budowli.

Kamienny portyk prowadzący do środka pozbawiony był drzwi. Niewiele pozwoliło wam to jednak dojrzeć, z uwagi na panujący w środku półmrok. Niewyraźny kontur kobiety w luźnych szatach poruszał się wewnątrz po okręgu. Zatrzymując się co chwilę i odwracając w kierunku ściany, powtarzała słowa modlitwy, którą wciąż ciężko było wam dosłyszeć.

Odważni zwiadowcy ruszyli w stronę budowli, by sprawdzić, kto i dlaczego odstawia jakieś wokalne popisy w miejscu, gdzie raczej trudno było o słuchaczy.
Oczywiście mogła to być jakaś modlitwa. Niektórzy bogowie lubili takie formy modłów. Na tym się jednak Allayn nie znał, więc wolał się nie wypowiadać.
Wolał też nie pchać się do przodu. Lepiej było, by - tak na wszelki wypadek - ktoś został z tyłu, by móc wspomóc tych, po ruszyli gnani ciekawością.

Mag zatrzymał Karmazyna i zsiadł, po czym wyciągnął rękę, by pomóc Awen w opuszczeniu siodła.

Lieselotte z iskierką ciekawości w oczach próbowała wypatrzeć, cóż to za rytuał czy też obrządek religijny odprawiała postać w kamiennym budynku, jednak panujący w środku mrok nie pozwalał jej dostrzec szczegółów. Już miała ruszyć do środka, lecz zawahała się, kierowana może strachem, może przeczuciem, a może po prostu zawodową ostrożnością.

Magini podniosła parasolkę, na której przed chwilą się opierała i szturchnęła nią lekko Hassana. Delikatnym ruchem głowy wskazała wojownikowi oraz Shillen, by ruszyli do środka. Sama miała zamiar iść ramię w ramię z dwójką towarzyszy.

Shillen kiwnęła głową do magini na znak, że rozumie i ostrożnie ruszyła do środka. Półmrok panujący w wewnątrz był dla niej zdecydowanie przyjemniejszy niż ślepiące ją światło dnia na zewnątrz. Pokonując cicho kolejne metry wytężała swój elfi wzrok chcąc dokładniej zobaczyć postać "modlącej się" kobiety.

Elfka spojrzała na wyprzedzającego ją i maginię pół-orka.
- Doprowadzić ją do zawału też nie. - odparła szeptem do Lieselotte. - A przy jego wyglądzie jest to dość możliwe. - zażartowała i przyspieszyła kroku, nie dbając już o to czy kobieta ich zauważy.

Awen podziękowała zaklinaczowi uśmiechem za pomoc w zejściu z konia. Zaraz po tym zmarszczyła brwi, patrząc jak pozostali ruszyli w stronę tajemniczej budowli, okazując tym samym niepokój połączony z niezadowoleniem. Wszystkie podjęte przez towarzyszy działania, wydały jej się wręcz świętokradcze.

- Nie wypada przerywać modlitwy – odparła półgłosem kapłanka.