Dresden nie znalazł żadnych pułapek. W środku była mapa, z zaznaczonym X i czerwoną przerywana linią prowadzącą do niego. Był jeden szkopuł. Nic poza tym nie było narysowane.

- Ciekawe.... - mruknął Dresden. - ...magiczne? - spytał. Starał się wyciągnąć z odmętów głowy coś, co mogłoby mu pomóc zrozumieć co tu się wyprawia?





(int test? Jakaś wiedzówka?) - 13.

- Może to jest niewidziany atrament? - zasugerował Darren. Wziął mapę i starannie ją obejrzał, a nawet powąchał.

- Może to tylko kawałek mapy?

Podszedł i zerknął nad ramieniem Darrena na tajemniczy pergamin.
– Czy nie tak się zaczynają największe przygody? Jak odkryjecie, dokąd prowadzi, to wchodzę w to. – zaśmiał się cicho. – Do krateru z lawą nie wejdę, ale mogę zaryzykować upadek z tamtego drzewa, by odnaleźć "to coś". – rzekł, zbliżając się do pierwszych drzwi otwartych przez Hectora. Po chwili jednak zerknął za drugie drzwi i zachmurzył się.
– A może to jedna z tych map, które da się rozczytać tylko w świetle wulkanu? – dodał z udawaną powagą.

- Albo w świetle fajki ćmionej przez krasnoludzkiego eunucha. - z pełną powagą uzupełnił mnich.

Darren wykrył delikatny zapach cytryny. Dresden, najpierw musisz mieć jakieś zaczepienie. Póki co ten skrawek mapy jest zbyt enigmatyczny i może to być wszystko.

- Słyszałem, że, niekiedy, wystarczy taki papier podgrzać - powiedział Darren. - Oczywiście nie za mocno - dodał, rozglądając się za jakimś źródłem ciepła. Najlepsza byłaby świeca...

Na wierzchu nie było widać żadnej świecy, ale być może w tych wszystkich szpargałach wewnątrz sypialni, gdzieś takową znajdziecie. W końcu to nieodzowny element wyposażenia niemal każdego pokoju.