[komentarze] Opowieści z Królestwa... Opowieść pierwsza - Strona 3

Romulus · 15-04-2010, 22:33

Powinno wystarczyć, dzięki

Z konkursu Aesdil mógłby zrezygnować, z uwolnienia smoków - nie, więc albo Raydgast poczeka albo ... spotykamy się później

Sayane · 15-04-2010, 22:41

Może zaryzykować i uwolnić szóstej nocy

W końcu czary huku nie robią... przynajmniej te

A jak obieca dać du... eee... zapłatę w odroczonym terminie Heftakowi to może ten zrobi dywersję - jak widać jest w tym dobry

Żebyście nie musieli latać po postach, poniżej wstawiam obydwa "drow-raporty".
O brakujące szczegóły możecie się dopytać.
__________________________________________________ __________

Raport LUSUSA:

Pod wieczór, dnia szesnastego, miesiąca Eleint, wraz z mym mistrzem sir Hadalusem dotarliśmy do celu naszej wyprawy – Opuszczonej Twierdzy, gdzie prawdopodobnie miał przebywać szalony mag Mardag. Naszym celem było dowiedzenie się na ile niebezpieczny dla siebie i otoczenia był czarodziej i w razie potrzeby unieszkodliwić go lub wziąć w niewole i zaprowadzić pod sąd. Uznawszy, że po nocy lepiej nie szukać go po twierdzy rozbiliśmy obóz i ustaliliśmy warty. Mi przypadła warta pierwsza, która przebiegła w spokoju.– jego słowa były suche i rzeczowe. Brak w nich było jakiegoś opóźnienia czy zawahania. Po krótkiej pauzie ciągnął dalej.- Na rankiem, dnia siedemnastego, zbudziło mnie jakieś poruszenie. Powstałem tylko po to aby zostać ogłuszony ciosem w tył głowy. Ocknąłem się w lochu. Nikogo oprócz mnie nie było. Po jakimś czasie zamek celi otworzył się w nieznany mi sposób i mogłem uciec. Prawdopodobnie przez dzień cały błądziłem po podziemiach przeklętej twierdzy, jak teraz sądzę wykopanych przez drowy. – kolejna partia raportu również wypowiedziana została bez zająknięcia. Lusus nie tracąc czasu przystąpił do ciekawszej części raportu. - Nad ranem, dnia dziewiętnastego, znalazłem wyjście z podziemi w zrujnowanej świątyni ruin miasta u podnóża twierdzy. Spotkałem tam grupę młodych ludzi, którzy przybyli tam we własnej misji, mającej ostatecznie na celu oczyszczenia ich z zarzutów i uratowania swych kompanów z niewoli. Wszyscy wyrażali chęć zwiedzenia ruin twierdzy więc pozwoliłem i m ruszyć ze mną na poszukiwanie sir Hadalusa. Do grupy tej należeli: Rang, młody i niedoświadczony wojownik. Maeve, jak się później okazało czarodziejka. Tuai, młoda dziewczyna z chęcią poznania magii lecz brakiem wiedzy tajemnej. Lidia, młoda łuczniczka o silnym charakterze, półelfka. Kael, młody i nie potrafiący usiedzieć w jednym miejscu chłopiec, zaginął w twierdzy podczas zwiadu na który sam się wybrał. Verna, niewiasta o pięknym głosie. Wszyscy usłyszeliśmy mrożący krew w żyłach ryk dochodzący od strony twierdzy więc czym prędzej ruszyłem w tamtą stronę uzbrojony w pordzewiały miecz znaleziony z świątyni. Obawiałem się o życie mego mistrza. Cała grupa ruszyła za mną widząc prawdopodobnie we mnie jedyną szansę na rozwiązanie ich problemów. Chcąc, nie chcąc, świadomie czy też nie, objąłem dowodzenie nad tymi ludźmi. – młody giermek ponownie zrobił przerwę na nabranie tchu. Paladyni słuchali w milczeniu. - Gdy tylko weszliśmy na dziedziniec zostaliśmy zaatakowani przez drowy zaalarmowane pochwyconym Kaelem i gotowe na nasze nadejście. Mroczne elfy jak zwykle zaatakowały niehonorowo wykorzystując fakt ukrycia, posiadania broni miotanych i wysokości okien. Od strzały pierwszy padł Rang. Ukryliśmy się przed ostrzałem chowając się w powozowni. Tam opatrzyliśmy ranę wojownika, jednak był on wykluczony z dalszych walk. Uznałem, że czas był na kontratak. Obmyśliwszy plan dostania się do wrogów zasłaniając się od bełtów kusz za pomocą wozu znalezionego wewnątrz powozowni ruszyłem do akcji. Plan okazał się skuteczny w swej prostocie. Maeve uparła się aby mi pomóc i razem kryjąc się za wozem dopchaliśmy go od wejście do budynku głównego skąd strzelano do nas. Lidia jako jedyna porządnie uzbrojona dziewczyna pozostała aby pilnować resztę niewiast zajmujących się rannym wojownikiem. Tymczasem na schodach twierdzy wraz z jak się okazało czarodziejką stanęliśmy do walki z pierwszym drowem. Wspólnymi siłami i nie bez strat we własnej krwi zdołaliśmy go pokonać, zranić i pojmać. Lecz wtedy pojawił się kolejny. Moje pertraktacje z nim spełzły na niczym. Zleciwszy rannej czarodziejce pilnowanie więźnia sam ruszyłem do walki wymusiwszy pojedynek. W komnacie w której walczyliśmy znajdował się też i pewien kupiec, Dimitri. Uciekł do stajni gdzie Lidia wraz z resztą kobiet pojmały go i przesłuchały. Człowiek przyznał się do kontaktów z drowami dla własnych zysków, ponadto wiedział wszystko o ich nieczystych uczynkach i nie próbował temu zapowiedz lub powiadomić rycerstwo. Ja w międzyczasie stoczyłem pojedynek niestety drow okazał się być ponad moje siły. Pojedynek haniebnie przegrałem… choć elf w sobie zbyt wiele życia również nie miał jak skończył ze mną. Jak wierzę, poległem na polu bitwy. – po oczach i zająknięciach się gdzieniegdzie widać było, że Lusus wkracza w okolice wspomnień bolesnych. Szybko się jednak zebrał w sobie i kontynuował raport. - Posiadam mgliste wspomnienia z zaświatów a gdy się ocknąłem leżałem w kałuży swojej własnej krwi a me rany, jeszcze niedawno tak świrze wyglądały na dawno zabliźnione. Ujrzałem nad sobą dwie niewiasty Lidię i Maeve. Podejrzewam, że obie mają spore względy u bogów i wymodliły moje zmartwychwstanie. - Drow który mnie pokonał zbiegł korzystając z podziemnych tuneli. W celach odziemną odnaleźliśmy i uwolniliśmy Kaela. W celi obok zamknięta była bestia zwana przez drowy Bastorem. Przywołana przez szalonego maga, wymknęła się spod jego kontroli i pożarła go. W celi znajdowały się też szczątki mistrza sir Hadalusa. Ogarnięty złością chciałem wypuścić bestię aby z nią walczyć lecz wszyscy obawiali się jej za bardzo. Nie chcą ich narażać opracowałem szczegółowy plan walki w którym życie tych ludzi nie było zagrożone. Wszyscy zgodzili się wziąć w tym udział za wyjątkiem Maeve. Czarodziejka swym uporem wywołała głęboką niezgodę między nią a mną. Ostatecznie korzystając z mojej nieuwagi podpaliła potwora w jego celi nie dając mu szans na obronę. Pochowałem sir Hadalusa wraz z jego dobytkiem i maga Mardraga pod murem twierdzy. Ruszyłem wraz z więźniami i drużyną w stronę wsi gdzie byli pojmani ich przyjaciele. Obiecałem im pomoc w ich uwolnieniu. – młody giermek bezwiednie zaciskał pięść na wspomnienia kłótni i Bastora. Ściszył głos mówiąc o losie swego mistrza i o pogrzebie. Mówił dalej.- Dotrzymałem danego im słowa. We wsi której nazwy nie mogę wymienić uwolniliśmy przyjaciół drużyny. Uznałem, że drow jest zbyt niebezpieczny aby kontynuować więzienie go. Nie od dziś wiadomo, że są one jak rtęć, nie sposób ich utrzymać. Próbowałem go przepytać i groziłem śmiercią. - Ostatecznie nie pozostawił mi innego wyboru jak dokonać jego egzekucji. W tej wsi też znalazłem ludzi w potrzebie proszących mnie o pomoc. Obiecałem im pomóc, jak również przysięgłem na honor, że nie zdradzę ich szczegółów nikomu. Dlatego też, przez wzgląd na mój honor proszę, nie pytajcie więcej o tamto miejsce ani zdarzenia. Jedyne co godzi mi się zdradzić w tej sprawie to, że są to dobrzy ludzie w nie lada potrzebie, i że nic poza dobrem z tej wyprawy wyniknąć nie morze. - Rang i Verna wraz ze swymi przyjaciółmi ruszyli do domów. Reszta drużyny przybyła tutaj wraz ze mną aby pomóc w zadaniu. Gdy tylko dotarłem do Uran udałem się co sił w stronę Helmickich obozów aby zdać raport. – Lusus ponownie zasalutował. W spokoju i ciszy czekał na słowa i pytania swoich przełożonych.

__________________________________________________ _________

Zeznanie Roba:

Rob i Jakob pracowali dla kupca Pankracego Hallusa już od kilku lat. Nie był to typ, którego dało się lubić, lecz jako-tako płacił a i oni zawsze swoje z towarów uszczknęli. Hallus od zawsze robił jakieś podejrzane interesy, lecz oni mieli swoje więc w jego się z butami nie pakowali i szczegółów nie znali. Widać jednak z kimś zadarł co nie powinien, gdyż razu pewnego do nich typ jakis zakapturzony przyszedł - za informacje gdzie w drodze na Jarmark kupiec będzie nocował dał im po 10 sztuk złota i koral jakiś, co go użyć mieli myśląc o miejscu noclegu. I tyle. A że najmujący schlał się jak świnia jeszcze tego samego wieczora, to wygadał, że Hallus jakiemuś szlachciurze podpadł, co też jakieś ciemne interesy miał. Nazwiska nie podał, ale jakiś ze środkowej części Królestwa to musiał być, bo tak najczęściej się wyprawiali. No i użyli koralu, jak mieli w Podkosach nocować. A poranku w karczmie znaleziono Hallusa z poderżniętym gardłem, a jego rzeczy w ich były zmieszane. No i oskarżyli ich wieśniacy o morderstwo, a zamiast stryczka zaproponowali odzyskanie pierścienia z jakiejś przeklętej fortecy, co go szalony mag tam wyniósł.
Wraz z karawaną jechała ósemka młodzików i dziewcząt, co ich za wikt i opierunek Hallus jako obstawę zabrał, wykorzystując ich desperację i naiwność. Z imion pamiętał tylko Meave, ładną magiczkę co nosa zadzierała i Kalela - chłopaka co jak baba wyglądał. Proces w Podkosach stanął na tym, że dwoje z nich zostało w wiosce jako zakładnicy, a reszta poszła do Zapomnianej Fortecy. Pod tą ruiną obaj pomagierzy stchórzyli i uciekli, dzieciaki zaś poszły do zamku, skąd długo jeszcze dochodziły straszliwe ryki, a na ziemi były ślady olbrzymich pazurzastych łap. Pewnikiem mag jakiegoś smoka przyzwał żeby go bronił, a ten dzieciaki zjadł. No i teraz Rob miał wyrzuty sumienia, że nie dość, iż Hallus przez nich zginął, to i dzieciaki w twierdzy, i te we wsi zostawione.
Gdy uciekali w stronę Uran minęło ich którejś nocy kilku jeźdźców. Ukryli się w trawach, lecz w świetle księżyca widzieli, że to ciemne elfy. A jechali od strony Fortecy...

Sayane · 17-04-2010, 18:29

W "Materiały" wrzuciłam opisy lokacji (kompilacja z postów), jakie minęła pierwsza i druga drużyna. Nie musicie oczywiście ich czytać - są tam żeby w razie czego szybko znaleźć dane miejsce.

http://lastinn.info/komentarze-do-se...tml#post247430

abishai · 20-04-2010, 23:20

Pogadałem z Sayane i wychodzi mniej więcej tak...Spod karczmy"Srebrna Strzała" wyrusza Raydgast, Iulus i wynajęta NPCka.
Co do twej postaci Romulusie, to grupkę może dogonić lub nie, w zależności od tego jak przebiegła akcja ze smokami.

Sayane · 22-04-2010, 11:49

I oto mały przerywnik od ciągłego mielenia ozorem. Sesja miała być w założeniu pełna akcji, a jest przegadana, toteż drużyna obrońców prawa, sprawiedliwości, chętnych dziewic i niemniej chętnych smoków ma teraz iście męską rozrywkę

Nie ukrywam, że mam płonną nadzieję iż zamkniecie walkę do poniedziałku... W każdym razie fajnie by było, jak się nie uda - trudno.

Na razie zostawiam Wam wolną rękę co do początku walki. Panienki mają do drużyny... no, taką mocną turę na dojście, toteż macie szansę się przygotować - oczywiście jeśli żaden bohater nie wejdzie do wody ratować tonącej dziewicy. Liczę tu oczywiście na Waszą uczciwość i odgrywanie, a nie znaczek nad każdym bohaterem: "uwaga, pułapka, nie ruszam się z obozu".
"Fala" na razie zbiera się w sobie. Co będzie dalej - zobaczycie

I PRZYPOMINAM O PRZEMAILOWANIU KOMPLETU KART i MATERIAŁÓW, oraz uzupełnieniu ekwipunków w panelu sesji! Czego MG nie ma, to nie istnieje.

EDIT:
abi mi zwrócił uwagę, że ekwip. może zniknąć w trakcie przenosin, więc się możecie prewencyjnie wstrzymać - ale pamiętajcie o tym na potem.

baltazar · 23-04-2010, 01:41

No to ja pozwoliłem sobie na krótkiego posta z mądrościami Helfdana. Nie będę ryzykował utraty tych myśli razem z utratą głowy... Jeszcze go te kobitki przekabacą i się do nich przyłączy. A wtedy to już by was ominął taki folklor

Romulus · 30-04-2010, 15:03

Abi, co do przejawów złośliwości barda wobec paladyna to nie przesadzałbym - generalnie obaj panowie się nie lubią i traktują raczej jak powietrze, tam gdzie przycinki trafiają się w tekście to są to raczej jedyne ich wystąpienia.

abishai · 30-04-2010, 15:09

Cytat:

Abi, co do przejawów złośliwości barda wobec paladyna to nie przesadzałbym - generalnie obaj panowie się nie lubią i traktują raczej jak powietrze, tam gdzie przycinki trafiają się w tekście to są to raczej jedyne ich wystąpienia.

Generalnie możesz uznać te sprawę za określenie reakcji paladyna na zaś

...co by nie było aż takich pomyłek ja ta.

Cytat:

nie zważając na posykiwanie i niecierpliwe dreptanie w miejscu paladyna -.

drobnostka co prawda, ale nie pasują do Raydgasta w ogóle.

Romulus · 30-04-2010, 15:11

Sayane · 04-05-2010, 15:28

Czas na odpowiedź macie do 10.05 max. Czas akcji w sesji - w zasadzie dowolny; obecnie w grze jest późne popołudnie. Mój opis reakcji wieśniaków jest ramowy, możecie próbować drążyć głębiej - aczkolwiek Podkosianie są bardzo niechętni obcym i odpowiedziom na jakiekolwiek pytania dotyczące ich wsi lub twierdzy.

Wszelkie dodatkowe deklaracje wypytywania o Sorg proszę zgłosić mi najpóźniej do czwartku wieczorem.

15-04-2010, 22:33	#21
Romulus Reputacja: 1	Powinno wystarczyć, dzięki Z konkursu Aesdil mógłby zrezygnować, z uwolnienia smoków - nie, więc albo Raydgast poczeka albo ... spotykamy się później __________________ Why Do We Fall? So We Can Rise

15-04-2010, 22:41	#22
Sayane Reputacja: 1	Może zaryzykować i uwolnić szóstej nocy W końcu czary huku nie robią... przynajmniej te A jak obieca dać du... eee... zapłatę w odroczonym terminie Heftakowi to może ten zrobi dywersję - jak widać jest w tym dobry Żebyście nie musieli latać po postach, poniżej wstawiam obydwa "drow-raporty". O brakujące szczegóły możecie się dopytać. __________________________________________________ __________ Raport LUSUSA: Pod wieczór, dnia szesnastego, miesiąca Eleint, wraz z mym mistrzem sir Hadalusem dotarliśmy do celu naszej wyprawy – Opuszczonej Twierdzy, gdzie prawdopodobnie miał przebywać szalony mag Mardag. Naszym celem było dowiedzenie się na ile niebezpieczny dla siebie i otoczenia był czarodziej i w razie potrzeby unieszkodliwić go lub wziąć w niewole i zaprowadzić pod sąd. Uznawszy, że po nocy lepiej nie szukać go po twierdzy rozbiliśmy obóz i ustaliliśmy warty. Mi przypadła warta pierwsza, która przebiegła w spokoju.– jego słowa były suche i rzeczowe. Brak w nich było jakiegoś opóźnienia czy zawahania. Po krótkiej pauzie ciągnął dalej.- Na rankiem, dnia siedemnastego, zbudziło mnie jakieś poruszenie. Powstałem tylko po to aby zostać ogłuszony ciosem w tył głowy. Ocknąłem się w lochu. Nikogo oprócz mnie nie było. Po jakimś czasie zamek celi otworzył się w nieznany mi sposób i mogłem uciec. Prawdopodobnie przez dzień cały błądziłem po podziemiach przeklętej twierdzy, jak teraz sądzę wykopanych przez drowy. – kolejna partia raportu również wypowiedziana została bez zająknięcia. Lusus nie tracąc czasu przystąpił do ciekawszej części raportu. - Nad ranem, dnia dziewiętnastego, znalazłem wyjście z podziemi w zrujnowanej świątyni ruin miasta u podnóża twierdzy. Spotkałem tam grupę młodych ludzi, którzy przybyli tam we własnej misji, mającej ostatecznie na celu oczyszczenia ich z zarzutów i uratowania swych kompanów z niewoli. Wszyscy wyrażali chęć zwiedzenia ruin twierdzy więc pozwoliłem i m ruszyć ze mną na poszukiwanie sir Hadalusa. Do grupy tej należeli: Rang, młody i niedoświadczony wojownik. Maeve, jak się później okazało czarodziejka. Tuai, młoda dziewczyna z chęcią poznania magii lecz brakiem wiedzy tajemnej. Lidia, młoda łuczniczka o silnym charakterze, półelfka. Kael, młody i nie potrafiący usiedzieć w jednym miejscu chłopiec, zaginął w twierdzy podczas zwiadu na który sam się wybrał. Verna, niewiasta o pięknym głosie. Wszyscy usłyszeliśmy mrożący krew w żyłach ryk dochodzący od strony twierdzy więc czym prędzej ruszyłem w tamtą stronę uzbrojony w pordzewiały miecz znaleziony z świątyni. Obawiałem się o życie mego mistrza. Cała grupa ruszyła za mną widząc prawdopodobnie we mnie jedyną szansę na rozwiązanie ich problemów. Chcąc, nie chcąc, świadomie czy też nie, objąłem dowodzenie nad tymi ludźmi. – młody giermek ponownie zrobił przerwę na nabranie tchu. Paladyni słuchali w milczeniu. - Gdy tylko weszliśmy na dziedziniec zostaliśmy zaatakowani przez drowy zaalarmowane pochwyconym Kaelem i gotowe na nasze nadejście. Mroczne elfy jak zwykle zaatakowały niehonorowo wykorzystując fakt ukrycia, posiadania broni miotanych i wysokości okien. Od strzały pierwszy padł Rang. Ukryliśmy się przed ostrzałem chowając się w powozowni. Tam opatrzyliśmy ranę wojownika, jednak był on wykluczony z dalszych walk. Uznałem, że czas był na kontratak. Obmyśliwszy plan dostania się do wrogów zasłaniając się od bełtów kusz za pomocą wozu znalezionego wewnątrz powozowni ruszyłem do akcji. Plan okazał się skuteczny w swej prostocie. Maeve uparła się aby mi pomóc i razem kryjąc się za wozem dopchaliśmy go od wejście do budynku głównego skąd strzelano do nas. Lidia jako jedyna porządnie uzbrojona dziewczyna pozostała aby pilnować resztę niewiast zajmujących się rannym wojownikiem. Tymczasem na schodach twierdzy wraz z jak się okazało czarodziejką stanęliśmy do walki z pierwszym drowem. Wspólnymi siłami i nie bez strat we własnej krwi zdołaliśmy go pokonać, zranić i pojmać. Lecz wtedy pojawił się kolejny. Moje pertraktacje z nim spełzły na niczym. Zleciwszy rannej czarodziejce pilnowanie więźnia sam ruszyłem do walki wymusiwszy pojedynek. W komnacie w której walczyliśmy znajdował się też i pewien kupiec, Dimitri. Uciekł do stajni gdzie Lidia wraz z resztą kobiet pojmały go i przesłuchały. Człowiek przyznał się do kontaktów z drowami dla własnych zysków, ponadto wiedział wszystko o ich nieczystych uczynkach i nie próbował temu zapowiedz lub powiadomić rycerstwo. Ja w międzyczasie stoczyłem pojedynek niestety drow okazał się być ponad moje siły. Pojedynek haniebnie przegrałem… choć elf w sobie zbyt wiele życia również nie miał jak skończył ze mną. Jak wierzę, poległem na polu bitwy. – po oczach i zająknięciach się gdzieniegdzie widać było, że Lusus wkracza w okolice wspomnień bolesnych. Szybko się jednak zebrał w sobie i kontynuował raport. - Posiadam mgliste wspomnienia z zaświatów a gdy się ocknąłem leżałem w kałuży swojej własnej krwi a me rany, jeszcze niedawno tak świrze wyglądały na dawno zabliźnione. Ujrzałem nad sobą dwie niewiasty Lidię i Maeve. Podejrzewam, że obie mają spore względy u bogów i wymodliły moje zmartwychwstanie. - Drow który mnie pokonał zbiegł korzystając z podziemnych tuneli. W celach odziemną odnaleźliśmy i uwolniliśmy Kaela. W celi obok zamknięta była bestia zwana przez drowy Bastorem. Przywołana przez szalonego maga, wymknęła się spod jego kontroli i pożarła go. W celi znajdowały się też szczątki mistrza sir Hadalusa. Ogarnięty złością chciałem wypuścić bestię aby z nią walczyć lecz wszyscy obawiali się jej za bardzo. Nie chcą ich narażać opracowałem szczegółowy plan walki w którym życie tych ludzi nie było zagrożone. Wszyscy zgodzili się wziąć w tym udział za wyjątkiem Maeve. Czarodziejka swym uporem wywołała głęboką niezgodę między nią a mną. Ostatecznie korzystając z mojej nieuwagi podpaliła potwora w jego celi nie dając mu szans na obronę. Pochowałem sir Hadalusa wraz z jego dobytkiem i maga Mardraga pod murem twierdzy. Ruszyłem wraz z więźniami i drużyną w stronę wsi gdzie byli pojmani ich przyjaciele. Obiecałem im pomoc w ich uwolnieniu. – młody giermek bezwiednie zaciskał pięść na wspomnienia kłótni i Bastora. Ściszył głos mówiąc o losie swego mistrza i o pogrzebie. Mówił dalej.- Dotrzymałem danego im słowa. We wsi której nazwy nie mogę wymienić uwolniliśmy przyjaciół drużyny. Uznałem, że drow jest zbyt niebezpieczny aby kontynuować więzienie go. Nie od dziś wiadomo, że są one jak rtęć, nie sposób ich utrzymać. Próbowałem go przepytać i groziłem śmiercią. - Ostatecznie nie pozostawił mi innego wyboru jak dokonać jego egzekucji. W tej wsi też znalazłem ludzi w potrzebie proszących mnie o pomoc. Obiecałem im pomóc, jak również przysięgłem na honor, że nie zdradzę ich szczegółów nikomu. Dlatego też, przez wzgląd na mój honor proszę, nie pytajcie więcej o tamto miejsce ani zdarzenia. Jedyne co godzi mi się zdradzić w tej sprawie to, że są to dobrzy ludzie w nie lada potrzebie, i że nic poza dobrem z tej wyprawy wyniknąć nie morze. - Rang i Verna wraz ze swymi przyjaciółmi ruszyli do domów. Reszta drużyny przybyła tutaj wraz ze mną aby pomóc w zadaniu. Gdy tylko dotarłem do Uran udałem się co sił w stronę Helmickich obozów aby zdać raport. – Lusus ponownie zasalutował. W spokoju i ciszy czekał na słowa i pytania swoich przełożonych. __________________________________________________ _________ Zeznanie Roba: Rob i Jakob pracowali dla kupca Pankracego Hallusa już od kilku lat. Nie był to typ, którego dało się lubić, lecz jako-tako płacił a i oni zawsze swoje z towarów uszczknęli. Hallus od zawsze robił jakieś podejrzane interesy, lecz oni mieli swoje więc w jego się z butami nie pakowali i szczegółów nie znali. Widać jednak z kimś zadarł co nie powinien, gdyż razu pewnego do nich typ jakis zakapturzony przyszedł - za informacje gdzie w drodze na Jarmark kupiec będzie nocował dał im po 10 sztuk złota i koral jakiś, co go użyć mieli myśląc o miejscu noclegu. I tyle. A że najmujący schlał się jak świnia jeszcze tego samego wieczora, to wygadał, że Hallus jakiemuś szlachciurze podpadł, co też jakieś ciemne interesy miał. Nazwiska nie podał, ale jakiś ze środkowej części Królestwa to musiał być, bo tak najczęściej się wyprawiali. No i użyli koralu, jak mieli w Podkosach nocować. A poranku w karczmie znaleziono Hallusa z poderżniętym gardłem, a jego rzeczy w ich były zmieszane. No i oskarżyli ich wieśniacy o morderstwo, a zamiast stryczka zaproponowali odzyskanie pierścienia z jakiejś przeklętej fortecy, co go szalony mag tam wyniósł. Wraz z karawaną jechała ósemka młodzików i dziewcząt, co ich za wikt i opierunek Hallus jako obstawę zabrał, wykorzystując ich desperację i naiwność. Z imion pamiętał tylko Meave, ładną magiczkę co nosa zadzierała i Kalela - chłopaka co jak baba wyglądał. Proces w Podkosach stanął na tym, że dwoje z nich zostało w wiosce jako zakładnicy, a reszta poszła do Zapomnianej Fortecy. Pod tą ruiną obaj pomagierzy stchórzyli i uciekli, dzieciaki zaś poszły do zamku, skąd długo jeszcze dochodziły straszliwe ryki, a na ziemi były ślady olbrzymich pazurzastych łap. Pewnikiem mag jakiegoś smoka przyzwał żeby go bronił, a ten dzieciaki zjadł. No i teraz Rob miał wyrzuty sumienia, że nie dość, iż Hallus przez nich zginął, to i dzieciaki w twierdzy, i te we wsi zostawione. Gdy uciekali w stronę Uran minęło ich którejś nocy kilku jeźdźców. Ukryli się w trawach, lecz w świetle księżyca widzieli, że to ciemne elfy. A jechali od strony Fortecy... Ostatnio edytowane przez Sayane : 16-04-2010 o 09:29.

20-04-2010, 23:20	#24
abishai Reputacja: 1	Pogadałem z Sayane i wychodzi mniej więcej tak...Spod karczmy"Srebrna Strzała" wyrusza Raydgast, Iulus i wynajęta NPCka. Co do twej postaci Romulusie, to grupkę może dogonić lub nie, w zależności od tego jak przebiegła akcja ze smokami. __________________ I don't really care what you're going to do. I'm GM not your nanny.

22-04-2010, 11:49	#25
Sayane Reputacja: 1	I oto mały przerywnik od ciągłego mielenia ozorem. Sesja miała być w założeniu pełna akcji, a jest przegadana, toteż drużyna obrońców prawa, sprawiedliwości, chętnych dziewic i niemniej chętnych smoków ma teraz iście męską rozrywkę Nie ukrywam, że mam płonną nadzieję iż zamkniecie walkę do poniedziałku... W każdym razie fajnie by było, jak się nie uda - trudno. Na razie zostawiam Wam wolną rękę co do początku walki. Panienki mają do drużyny... no, taką mocną turę na dojście, toteż macie szansę się przygotować - oczywiście jeśli żaden bohater nie wejdzie do wody ratować tonącej dziewicy. Liczę tu oczywiście na Waszą uczciwość i odgrywanie, a nie znaczek nad każdym bohaterem: "uwaga, pułapka, nie ruszam się z obozu". "Fala" na razie zbiera się w sobie. Co będzie dalej - zobaczycie I PRZYPOMINAM O PRZEMAILOWANIU KOMPLETU KART i MATERIAŁÓW, oraz uzupełnieniu ekwipunków w panelu sesji! Czego MG nie ma, to nie istnieje. EDIT: abi mi zwrócił uwagę, że ekwip. może zniknąć w trakcie przenosin, więc się możecie prewencyjnie wstrzymać - ale pamiętajcie o tym na potem. Ostatnio edytowane przez Sayane : 22-04-2010 o 12:01.

30-04-2010, 15:03	#27
Romulus Reputacja: 1	Abi, co do przejawów złośliwości barda wobec paladyna to nie przesadzałbym - generalnie obaj panowie się nie lubią i traktują raczej jak powietrze, tam gdzie przycinki trafiają się w tekście to są to raczej jedyne ich wystąpienia. __________________ Why Do We Fall? So We Can Rise

17-04-2010, 18:29	#23
Sayane Reputacja: 1	W "Materiały" wrzuciłam opisy lokacji (kompilacja z postów), jakie minęła pierwsza i druga drużyna. Nie musicie oczywiście ich czytać - są tam żeby w razie czego szybko znaleźć dane miejsce. http://lastinn.info/komentarze-do-se...tml#post247430

23-04-2010, 01:41	#26
baltazar Reputacja: 1	No to ja pozwoliłem sobie na krótkiego posta z mądrościami Helfdana. Nie będę ryzykował utraty tych myśli razem z utratą głowy... Jeszcze go te kobitki przekabacą i się do nich przyłączy. A wtedy to już by was ominął taki folklor

30-04-2010, 15:11	#29
Romulus Reputacja: 1	Ok __________________ Why Do We Fall? So We Can Rise

04-05-2010, 15:28	#30
Sayane Reputacja: 1	Czas na odpowiedź macie do 10.05 max. Czas akcji w sesji - w zasadzie dowolny; obecnie w grze jest późne popołudnie. Mój opis reakcji wieśniaków jest ramowy, możecie próbować drążyć głębiej - aczkolwiek Podkosianie są bardzo niechętni obcym i odpowiedziom na jakiekolwiek pytania dotyczące ich wsi lub twierdzy. Wszelkie dodatkowe deklaracje wypytywania o Sorg proszę zgłosić mi najpóźniej do czwartku wieczorem.