Sir Ladyn czas oczekiwania spędził spisując na czysto raport z tego co już wiedzieli. Zaproszenie na poczęstunek zbył pachnięciem dłoni, najpierw praca potem przyjemności.
Gdy pojawiły się dowody, obejrzał najpierw zakrwawiony nóż. Zamim wyszedł Vermit zadał pytanie:
- Kto dotykał tego noże? Zwłaszcza gołymi rekami... Zresztą nieważne, rano przeprowadzę rytuał i dowiem się wszystkiego, przez noc muszę medytować i wdychać mistyczne kadzidło. Potrzebuję pokoju, gdzie będę mógł to przeprowadzić - poklepał plecak - A rankiem dzięki kadzidłu wejdę w trans i poznam przeszłość tego noża. Ale na razie zostawimy tu nasze bagaże i porozmawiamy z oskarżonym i jego towarzyszami.
Położył plecak pod ścianą i zdjąwszy płaszcz, złożył go i położył na plecaku.
- Proszę, nie ruszać bagażu. Potem go zabiorę.
Cały czas uważnie obserwował obu rozmówców, badając jak zareagują na jego słowa.

Tristan pochylał się nad znalaziskami i ostrożnie korzystając ze swojego noża obracał je na wszystkie strony. Słodki zapach ciastek mu nie pasował. Postanowił ich nie jeść im też postanowił się przyjżeć.

Seavel prawdę mówiąc nie znał się ani na śledztwach, ani na morderstwach. Podobnie jak i na tym, jak należy traktować zabójców i świadków zbrodni. Ale nie zamierzał się do tego przyznawać.


- Mam jeszcze pytanie... - powiedział. - Co jedli i pili, zanim doszło do morderstwa?

- Druga sprawa... - mówił dalej. - Musimy przesłuchać zabójcę i świadków osobno, by nie słyszeli, co mówią pozostali.