Widzę, że pokojowo to sami bracia ze sobą koegzystować nie będą, a co dopiero z Sasinami i Galindami.
Jak wspomniałem w tej sytuacji nie oczekuję, że będziecie mieli jedno wspólne stanowisko. Każdy wedle własnego rozeznania może działać i wychodzi na to, że brat Agilulf zamierza po nocy w pogoń ruszyć. Przypomnę tylko, że uprzednio mówił, że to bardzo niebezpieczne.
Doprawdy ciekawa zmiana stanowiska.

Przy okazji tego wszystkiego kwiecistą wymowę wygłosił, herezji pełną, ale do tego to się siostra Gertruda, jak i inni bracia odniosą. Post z ich wypowiedziami popołudniu.

Herezja herezją, wszestko w piśmie stoi... poza tym, nie można pisać, a czasu niewiele, bo towarzysza porwą i nie zwrócą szybko, jeśli w ogóle.

Dla pewności, które to herezja? Zakładam, że o świętej relikwii słowa.

Ewolucja myśli i działań postaci jest naturalna, bo przychodzi z czasem i ze zrozumieniem, chwila ulotna była to i jest, a teraz czasu nie ma i działać trzeba!

Zaraz, ale czy my nie rozpoznaliśmy symboli które chce znisczyć Zygfryd jako symboli śmierci? Tak wynikało mi z odpisu MG. Jeśli to są pokojowe symbole, to Zygfryd nie będzie się upierał.

Co do pogoni to impulsywne ruszenie w pogoń pasuje do charakteru mojej postaci, on jest energiczny i bardzo odważny. Jeśli brat Agilulf i Werner chcą ruszyć od razu, to chętnie też dołączy.

No, właśnie kwestia interpretacji symboli to inna sprawa jest :p

Czy... Takie symbole (001, 002, 003, 004) nie odczytalibyśmy podobnie za 'xxx' lat po upadku tego co nam znane? :D


Dwóch rycerzy i możemy ruszać ;)

Czytałem posta... jest grubo Dhratlach odleciałeś jeszcze dalej niż ostatnio. Otwieram popcorn :grin:

Poczekam na reakcję NPC (czas na post i tak będę miał dopiero wieczorem)

Co do akcji nocny pościg. Bruno nigdzie się nie wybiera. Znalezienie kogoś w czterech w środku nocy życzę powodzenia.

Cóż, gdyby nie było posta Miszcza w komciach to bym zdążył doedytować (w sumie do tego się przymierzałem), bo zazwyczaj piszę na szybko i czas nie zawsze sesji sprzyja, a że nie chcę blokować... Ta sesja jest szczególna, bo to dla mnie teren niemalże całkowicie nieznany zarówno mechanicznie jak i settingowo :D

...ale że już zostało zauważone, cóż, obawiam się, że trzeba brnąć xD

Ja poczekam na post MG póki co. Zatem pewnie jutro mój.

Miał być krótki post z odpowiedzią siostry Gertrudy o herezji, ale dzisiaj już nie dam rady nic sensownego napisać.
Proponuję zatem, że jutro dam pełnowymiarowy post opisujący nocne poszukiwania.

Najpierw historycznie. Ponoć znajomość łaciny u rycerstwa nie byłą duża i bracia rycerze znali na pamięć tylko Pater Noster, a i to nie zawsze. Taką informację znalazłem w jednej z książek, ale jakoś ciężko mi dać temu wiarę. To książka z lat 70-tych, a więc niby pozycja historyczna , ale z komunistycznymi propagandowymi naleciałościami. W stylu jaki to był straszny czas ten Ciemne Wieki. Nie to co teraz gdy żyjemy w cudownym komunizmie. Poza tym z innych książek wynika, że biegłość w kilku językach w dawnych wiekach była w sumie dość szeroka. I trzy większość dokumentów pisana była po łacinie, więc ktoś ten języka znał dość dobrze. A kto jak nie rycerze?
Może nie każdy znał ten język biegle, żeby czytać Summa theologiae, ale poza kompletnymi głąbami, to raczej znajomość łaciny była na w miarę wysokim poziomie.

A mechanicznie widzę to tak.

Łacina wynikająca z umiejętności - Religion ( Roman Catholic ) odnosi się do zwrotów, zdań używanych w liturgii. Co za tym idzie nie jest całościowa.
Jeżeli dana postać nie ma umiejętności Read ( Latin ), to może spróbować przeczytać jakiś tekst po łacinie korzystając z tej umiejętności Efekt zależeć będzie już od rzutu i konkretnej sytuacji.

A sama umiejętność - Read ( Latin ) to po prostu umiejętność sprawnego czytania i rozumienia tego języka.

Tak, to widzę.

Co do nauki to ogólnie, co do zasady jestem przeciwny takim zabiegom w sesjach. Na zasadzie on postać A ma dużo w Mieczu, a ja dużo w Zielarstwie, to sobie siądziemy na boku i po chwili każdy z nas ma +2 bo się wzajemnie uczymy.

W tej sesji z racji, że jest ona zaplanowana długoterminowo, w sensie upływu czasu w świecie gry, to dopuszczam taką możliwość. Tylko to czasochłonne, trzeba to deklarować i czekać na efekty. Na razie to jednak pieśń przyszłości.

PD-ki to też osobna kwestia, ale o tym szerzej, jak już nam trochę czasu w świecie gry upłynie. Na razie nie ma o czym rozprawiać.


EDIT:
Post może nie epicki, ale ważne że jest.
Wydarzenia zaledwie o kilka dni do przodu przesuwamy. Wszelkie próby tropienia kończą się dojściem do dużego głazu i tyle. Nikt nie ma pomysłu, ani sposobu, żeby odkryć, że poganie się skryli.
Złe plotki w waszej siedzibie się szerzą i prace opóźniają. Coś musicie w tym temacie zaradzić i ewentualnie próbować odnaleźć porwanego Johana.

To kolejna sprawa do waszej listy, poza znalezieniem konkretnego źródła wody. Prace w obozie idą wolno. Podobnie, jak próba poszerzenia tych źródeł, które już znaleźliście.

Teraz piłeczka po waszej stronie.
Zrezygnowałem z upominania brata Agilulf za jego herezje, ale zanotowane to zostało przez wspomniane wcześniej osoby i wiedzieć musisz szanowny Dhratlachu, że przy pierwszej nadarzającej się okazji może zostać to wypomniane.

Zaznaczam, że od tego momentu uaktywniam NPC-ów i zaczną oni bardziej aktywnie wypowiadać się w drażliwych kwestiach. Tak, więc czujcie się ostrzeżeni i pamiętajcie, że wasze przywództwo nie jest dane na wieczność. Życie waszej osady powoli się rozkręca i może się przydarzyć, że któryś NPC zechce przejąć palmę pierwszeństwa.
Przy okazji wspomnę, że prawdopodobnie dołączy do nas jeszcze jeden gracz.

Z kwestii technicznych nie opisanych w poście:
- możemy uznać, że prace nad wałem zostały zakończone;
- kaplico-szpital także już stoi;
- fundamenty pod waszą strażnicę są wykopane i ewentualnie możecie zmienić waszą decyzję odnośnie wznoszenia jej z kamienia i zmiany surowca na drewno. To oczywiście przyspieszy prace, ale nie wiem czy wam na tym zależy;
- wodę jest sukcesywnie zwożona, ale po upływie tych kilku dni już widać, że jest to rozwiązanie bardzo tymczasowe i na dłuższą metę się nie sprawdzi.

To chyba wszystko. Mam nadzieję, że o niczym nie zapomniałem.