Dobrze droga Buko, a co jeśli Oppenheimer wcale nie ma ochoty dogonić pociągu? ;) Nazwijcie to dziwactwem, ale jak wchodzę w postać to na całego, liczą się dla mnie cele bohatera a nie gracza, nawet jeśli konsekwencją jest śmierć lub koniec gry. Świetnie się bawię, ale nie zamierzam robić nic wbrew mojemu BG, bo wtedy stracę przyjemność z zabawy i stanę niewolnikiem fabuły. Nie wiem czy jest jakieś rozwiązanie, bo na pewno Oppenheimer w pościg za pociągiem nie ruszy (pomijając, że nawet by do niego nie próbował wskoczyć). Jeśli to oznacza koniec gry, to nie ma sprawy, opiszę sobie jak odchodzi w stronę zachodzącego słońca :)

Ciężko byłoby się pożegnać z Oppenheimerem, bo jest moim faworytem, ale szanuję podejście. I to bardzo. :)


@Buka, jak mniemam całe towarzystwo z pociągu wyległo na stację i ten przedział pasażerski, do którego wbił Wesa jest pusty?

Arthurze... OoO nie rób se jaj/nie strasz mnie :PP

No przecież Oppenheimer bierze udział w misji, bo chce kasiorkę, nie? A oprócz tego, zostawił 90% swoich rzeczy w pociągu?

Ummm... okeeeeeej :kropla: nie wiem co napisać, serio. Wsiadasz nim na konia, i jedziesz za pociągiem, wsiadasz do pociągu, i gotowe? :P

Jedna i druga szóstka... i nie ma problemu ;)

To nie do końca, tak. Inspiracją do stworzenia tej postaci była ta scena z Mrocznego rycerza, opowieść Alfreda o bandycie z Birmy.

No i zaspoilerowałem co niemiaszek zrobi ze złotem znienawidzonych Jankesów ;)

Ok, chyba znalazłem furtkę. Oppenheimer ma dziwną słabość do Melody, więc nie ruszy tyle za pociągiem tylko, żeby ją ratować, będzie to in character postaci.

A Elizabeth niech się wypcha :rotfl3:

Edit: No to czyli jak będziecie pędzić za pociągiem to Elizabeth może spróbować coś w tej kwestii zrobić i wejść w swój żywioł, najpierw działać, później ewentualnie myśleć o konsekwencjach :D

A nie powinieneś się w tym przypadku smucić, że nie ukradliśmy całej stacji wraz z żołnierzami? Bo tam w opowieści było, że jacyś żołnierze ginęli.
Wskakuj pan na konia, ukradniemy następny przystanek.

Plan jakby co prawie zadziałał. Bałem się o Melody, bo myślałem, że panowie jednak ogarną wsiadanie. Teraz trzeba będzie nieco zwolnić i chyba postrzelać się ze szwejkami. A chciałem aby było bez ofiar...

Och. ;)

---------------

Ale James nic nie wie :P nie wie co z Melody, nie wie co z pozostałymi, on jest w lokomotywie, i robi "jeeee-haaaw!" xD

Więc...

- Wsiedli?
- Nie wiem! O, widzę jak Wesa macha!
- Co on chce??
- Kij wie... pokazuje na stację??
- He?
- O ja pier... John i Oppenheimer koniami tu pędzą!! Zwolnij lokomotywę, oni nie wsiedli!

:p

A co do wagonu, czy pusty... nie wiem... niech indianiec sprawdzi? ;)

Ja to miałem rozwiązanie, bo według Elizabeth, to John, Arthur i Wesa wsiedli, jednak według niej Melody nie zdarzyła i tutaj mogłaby pogrozić Jamesowi, aby zwolnił. Plan miałem oczywiście ognisto niebezpieczny :P Zwolnić, dostać się do wagonu z końmi ocenić sytuację (albo i nie) i albo strzelać, albo nawet wyskoczyć z koniem (przy okazji łamiąc kopyta koniowi, a samemu wpadając pod pociąg xD), a później pobiec po Melody (która okaże się być postrzelona, a innych trzeba będzie łapać na konia :P)... Ale opcja Buki też jest spoko :D

Arthurze, pościk cacy... no ale wiesz, tam przy tych koniach są dwaj żołnierze, co właśnie się z owymi rumakami "motają", trzymając je za uzdy... by inni żołnierze do nich dołączyli/wsiedli na nie/pojechali za pociągiem.

Więc... jakiś plan, jakieś działanie, JAK zdobyć te konie? ;)