Bogdan

”Pal licho twego boga” nim zdarzyłem to pomyśleć, cyrulika już ni było. Wstałem i poszedłem rozprostować kości. Widząc jak jakiś złodziejaszek próbuje swego zawodu, krzyczę na niego, chodź po chwili przyszła refleksja, że lepszym rozwiązaniem byłoby podejście po cichu i złapania ptaszka na gorącym uczynku. Teraz niestety było już za późno. Łapie pierwszego z brzegu konia i puszczam go w galop, by dogonić cwaniaka.

Zabieram z domu najpotrzebniejszy sprzęt ciesząc sie że wreszcie z tąd wyjadę, biorę krótki miecz, trochę jedzenia, chleb, mięso, wodę itp, oprócz tego kilka wytrychów, (a tak sobie), pochodnię i worek, no i oczywiście mapę.
Idę po trzech godzinach na wyznaczone miejsce...
Jestem Feliks - odpowiadam - jestem rzemieślnikiem na bazarze

-No witam, panie Feliksie. - podaje dlon Feliksowi - jestes gotow ? Bo ja tak, w stu procentach - usmiecha sie Ludwik.
-Ahh, bym zapomnial, Ludwik z tej strony. Ale ze mnie gapa, zeby sie nie przedstawic...przepraszam najmocniej.
-Kiedy wyruszamy ? I czym ?

No, że też mnie coś teraz podkusiło aby kraść buraki. Za jakie grzechy?
Maciej był co najmniej zły na siebie, że uległ pokusie sprawdzenia się. Chyba ostatnia noc w karczmie nie poprawiła jego zdolności. Trudno.
Człowiek przebiegł jedną ulicę gdzie stał jego koń. Rzucił pachołkowi monetę po czym wskoczył na grzbiet rumakowi. Tak jego Świt był naprawdę imponujący. Duży biały koń robił wrażenie. Również bogaty strój był niczego sobie.
Teraz jednak Maciej zmierzał na północ, do lasów.

Maciej
Uciekasz w las. Nie widzisz za sobą żadnej pogoni dlatego zatrzymujesz się. Ze strachu na widoczność twego rumaka, zakładasz na niego skóry które obecnie nosisz, a tobie zostaje tylko spodnie i bluzka z wełny.
Bogdan
Gdy jesteś już połowie drogi, zauważasz że łotrzyk wskoczył na konia i odjechał. Nie goniłeś go, gdyż jesteś z Gniezna i nie znasz dokładnie krakowskich lasów. Wracasz i idziesz do tawerny. Po drodze słyszysz jak dwóch panów rozmawia o wyprawie, postanawiasz wtrącić się.
" Witajcie panowie, usłyszałem przypadkiem że planujecie wyprawę. Mam dla was radę, uważajcie w lasach, czai się tam banda rozbójników, przed chwilą jednego goniłem. Może przyda wam się eskorta?"

Bogdan
Informuje przyjaźnie nieznajomych o niebezpieczeństwie i proponuje im swoją pomoc. „Co mi tam. W tym mieście i tak nic ciekawego się nie dzieje.”

-Jasne- odpowiadam - witaj w drużynie ! - zawsze przyda się jakiś dobry wojownik. Jeśli każdy jest spakowany to powinniśmy wyruszać. słońce wysoko na niebie, niema na co czekać. Tylko nie wiem czy jedziemy konno czy bierzemy jakiś powóz?

Maciej
, gdy zauważył, że zgubił pościg, postanowił spowrotem się ubrać.
Kurcze, Mieczysław tydzień jest w Poznaniu. Nie mam co robić. Nie, wiem.
Maciej rzucił większość bogatych ozdób w krzaki, tak samo z ubraniami. Teraz miał na sobie tylko długą koszulę i spodnie. Wyglądał co najmniej ubogo w porównaniu z jego wizerunkiem sprzed chwili. Swego konia umorusał i szepnął mu coś na ucho. Wtedy to rumak położył się na boku obok swego, nie lepiej wyglądającego pana.
Młodzieniec czekał na jakiegoś samotnego kupca. Kogoś, kto przysporzyłby mu rozrywki. Jak nie kupiec, to i tak nie będzie się nudził.

- Byl bym za jazda konno. - odpowiadam Feliksowi. - tylko kupujemy czy wynajmujemy ? Bo konia swego nie mam niestety.

Rozgladam sie po miescie czy nie ma gdzies stajni w ktorej mozna kupic konia, bo przystepnej cenie. Interesuja mnie biale konie.

Maciej
Leżysz cały czas i nie dajesz znaku życia. Nikt nie przejeżdza obok ciebie.
Bogdan
Oglądasz się w koło i widzisz kilka szkap, starych, nędznych, lecz zdolnych do jazdy. Widzisz także jak kilku właścicieli zatacza się. Zalani padają tuz obok wierzchowców.