SWAT

No, magazynek było przypuszczeniem. Jak strzeli tyle ile uzna za słuszne i pryśnie, Esko przeklnie i ją zastąpi

 

__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być.

Sekal

Choroby mam nadzieję zakończone, urlop zakończony, ja ze swojej strony mam nadzieję wreszcie sprawniej odpisywać. Mam nadzieję, że mi się uda.

Lostowi dziękuję oficjalnie za grę, pisał, że w razie czego to i tak ma czas do końca czerwca, także na razie los Matthiasa jest niepewny, lecz szanse na jego przeżycie - minimalne.

 

__________________
If I can't be my own
I'd feel better dead

Lost

Jeszcze raz dziękuje wszystkim za grę. Odszedłem jak prawdziwy bohater
Mam nadzieje, że następnym razem pogramy dłużej

 

__________________
Spacer Polami Nienawiści Drogą ku nadziei.

Sekal

Esko ciągle krwawi z nosa, być może ma złamany.
Aleksiej jest solidnie poobijany, ale uniknął trwałych uszkodzeń. Siniaki + rozcięcia, boli mocno.

Dzieci nie chcą się odezwać, Hannah wbiegnie do środka dość głośno.
Można założyć, że spotykacie się w środku, co i gdzie - sami ustalcie. Aleksiej pojawi się ok. 10 minut po końcu strzelaniny.

 

__________________
If I can't be my own
I'd feel better dead

Lady

Jeszcze będę chciała napisać jednego posta przed opuszczeniem tego miejsca, jak ktoś poprosi Ninę o pomoc z dziećmi to spróbuję też i opiszę to.
Teraz chciałam się troszeczkę poużalać nad Niną Jest w końcu taką słabą istotką...

 

Sekal

Oczywiście jak to w życiu, z Hannah zgadzać się nie trzeba
Ona tak czy siak pójdzie, zabierając dzieci.
W pomieszczeniach mieszkalnych jest sporo rzeczy, ubrania wielu rozmiarów i rodzajów, sprzęt podróżniczy i turystyczny etc. Jedzenia mało, picia też, oprócz wody. Co zabieracie (jeśli idziecie) to opiszcie w postach. Zmodyfikuje się potem ekwipunek w docu.
Zmodyfikujcie również ten w kartach postaci w sesji.

 

__________________
If I can't be my own
I'd feel better dead

SWAT

Pozostałe miejsce w plecaku wypełniam jedzeniem, ale tym puszkowanym i niezbyt ciężkim.

 

__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być.

Sekal

Wybaczcie ten nagły koniec. Było ku niemu kilka przyczyn, główną stanowiło mój brak czucia tej sesji. Od dawna miałem problemy z czerpaniem przyjemności z prowadzenia jej, a skoro tego nie ma, to męczenie się z czymś co powinno być rozrywką uważam za zupełnie niepotrzebne.

Winę biorę w pełni na siebie. Brakowało motywacji dla Waszych postaci, brakowało czucia świata. Chciałem spróbować tu czegoś nowego, takiej pół-otwartej sesji, gdzie cel bardziej określicie sami, lecz życie szybko zweryfikowało te plany. Również takie dokładne rozgrywanie jak z początku wyszło tak sobie.
S.W.A.T, Dhratlach - Was przepraszam najmocniej, trafiliście na prawdziwy ekperyment, który się nie powiódł. Dziewczyny wiedzą, że zwykle mam lepsze pomysły na sesje i prawie zawsze doprowadzam je do zaplanowanego końca.

Dziękuję wszystkim za grę, mam nadzieję, że spotkamy się jeszcze w innych sesjach i nie zniechęciłem do siebie zupełnie. Mimo wszystko były tu momenty, które mi się podobały. Brakowało tylko ogólnego osadzenia wszystkiego na tyle mocno, by nam wszystkim grało się lepiej.

Pozdrawiam

 

__________________
If I can't be my own
I'd feel better dead

Eleanor

Dzięki za wspólną grę.

Jeśli o mnie chodzi rozumiem Sekala, bo sama jakoś tej sesji nie poczułam i szczerze mówiąc grało mi się w niej raczej ciężko, a przecież nie o to chodzi.
Więc w sumie jestem zadowolona, że to już koniec.

 

__________________
The lady in red is dancing in me.

Lady

Ja także dziękuję wszystkim za grę.
W przeciwieństwie do Eleanor jest mi trochę szkoda, że skończyło się tak nagle, ale rozumiem powody.