|
Archiwum sesji z działu Postapokalipsa Wszystkie zakończone bądź zamknięte sesje w systemie Postapo (wraz z komentarzami) |
|
| Narzędzia wątku | Wygląd |
14-01-2015, 12:26 | #61 |
Reputacja: 1 | Wypadałoby spełnić życzenie MG i podzielić się tekstem. Jakieś propozycje? Wszystkie dialogi są wymieszane na docu, ja poproszę przedostatni fragment, ten już w mieszkaniu. |
14-01-2015, 21:31 | #62 |
Reputacja: 1 | Ja pewnie samą końcówkę.
__________________ A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić. |
23-01-2015, 16:21 | #63 |
Reputacja: 1 | Przypominam, że ja wciąż czekam na wasze posty żeby ładnie zakończyć i zamknąć tą sesję. Jeśli nie decydujecie się wrzucać to trudno, będzie się kończyć tak jak jest. Pozdrawiam Ruda
__________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania." |
23-01-2015, 16:40 | #64 |
Reputacja: 1 | Życzenie MG jest rozkazem nie zamykaj, na razie, jak chłopaki się nie odezwą to wrzucimy resztę z docsa z Dziadkiem
__________________ A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić. |
23-01-2015, 17:11 | #65 |
Reputacja: 1 | Ja jestem do waszej dyspozycji, muszę tylko wiedzieć co robić
__________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania." |
20-02-2015, 11:35 | #66 |
Reputacja: 1 | Minął kolejny miesiąc, bardzo szkoda, że się nie zmotywowaliście. Sesja została zarchiwizowana.
__________________ "Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania." |