Moi drodzy, dziękuję za aktywność w doku. Dopisałem kolejny kawałek i obecnie stanęliśmy na wątku opowieści o starciu. Kontaktowałem się wczoraj z Luą i poprosiła o dzień zwłoki w narracji - dlatego myślę, że ten fragment możemy włożyć właśnie w usta Łasicy, zanim polecimy dalej z wymianą dialogów.

Chciałbym też podkreślić, że wciąż macie prawo odczuwać złość na starszyznę za to, że Was trzymała w nieświadomości na temat istnienia wioski nad jeziorem.

Moi drodzy, jak Wam zapewne już wspominałem, nie jestem zbyt wielkim fanem korzystania z doka, ale czasami nie da się od niego zwyczajnie uciec. Chciałbym się tym samym dowiedzieć, na ile pasuje Wam ta aktualna akcja współtworzenia w doku - daje Wam dość możliwości na własne deklaracje czy powinienem coś zmienić w narracji? Nie chciałbym Wam niechcący podcinać skrzydeł kładąc zbyt spory nacisk na poczynania NPC-ów, z drugiej zaś strony, staram się w takiej współscenie tworzyć wrażenie dynamicznej całości, gdzie BG i NPC zazębiają się na równych prawach (chociaż może tylko mi się tak wydaje).

Chciałbym też zaznaczyć, że w takiej scenie nie musicie dopisywać swoich akapitów wyłącznie na samym końcu, wszelkie nieinwazyjne możecie wstawić równie we wcześniejszych fragmentach, gdyby akcja Wam uciekła podczas nieobecności w doku.

Generalnie jestem otwarty na wszelkie sugestie mogące podnieść komfort korzystania z tego narzędzia.

Co zaś do samej fabuły, jeśli Świrek będzie chciał faktycznie pójść z Elif (pod strażą Grzywki) musi zostawić w sali odpraw całe uzbrojenie, tutaj starszyzna będzie nieubłagana. Podany Wam środek obniżający skażenie organizmu nieprzyjemnie kojarzy się z moczem Trzyłapki i jeszcze gorzej pachnie. Nawet się przez chwilę zastanawiałem, czy Wam nie kazać rzucać na ewentualne wymioty, ale już taki nie będę

Ponieważ poruszyliśmy już w pierwszych trzech częściach odprawy wiele ważnych tematów, zastanówcie się, co chcielibyście poruszyć w czwartej? Macie jakieś żądania, pragniecie awansu, dodatkowych przydziałów sprzętu, prawa do pojedynku na noże z Rzemieniem o przywództwo nad Łowcami? Chcecie objechać starszyznę albo jej się przypodobać? Coś innego, co mnie nie wpadło do głowy? Czekam niecierpliwie na Wasze propozycje,

Szanowni, aby nie przedłużać zbytnio końcowej części bieżącej sceny, być może chcielibyście dodać jeszcze tutaj w trybie technicznym jakiekolwiek uwagi, sugestie i propozycje, jakie Wasze postacie mogłyby wyrazić podczas spotkania ze starszyzną? Ja wiedząc o nich mógłbym skonstruować większy opis budując jako MG całą stosowną konwersację. Dla przypomnienia, każde z Was ma prawo czuć się wściekłe i oszukane świadomością tego, że wyższa kasta doskonale wiedziała o istnieniu osady nad jeziorem, tylko od zawsze to zatajała sugerując, że w Nadświecie życie jest praktycznie niemożliwe z powodu skażenia.

W międzyczasie wrzucę małego fillera w wątek fabularny, a wieczorem dopiszę kilka akapitów do naszego doka. Kiedy skończymy, @Kanna wrzuci całość jako swój post i w ten sposób podzielimy całość sceny pomiędzy wszystkich graczy.

Chciałbym też napomknąć, że tylko część graczy wykorzystała swoje Punkty Doświadczenia, aby podnieść współczynniki – jeśli pozostali postanowili zachomiczyć PD na później, nie ma problemu; jeśli zaś mają wątpliwości, co z tym zrobić, służę radę.

I ostatnia kwestia – jeśli któryś z graczy chciałby się wycofać z gry albo pozwolić sobie na dłuższy przestój, w trybie fabularnym jest ku temu doskonały pretekst, bo wystarczy zwalić to na jakieś alergiczne powikłania po spożyciu AntyRadu podanego przez Kamelię i opuścić szeregi patrolu. Z mojego punktu widzenia istotna jest wiedza jak wygląda Wasze zainteresowanie dalszą grą, ponieważ powrót z osady na jezorem nie jest bynajmniej finałem tego scenariusza. Jeśli jest wola dalszej gry, lecimy z kopytka, w przeciwnym razie to dobry punkt zwrotny do zrewidowania zaangażowania graczy. Wyczekuję zatem niecierpliwie Waszych odpowiedzi.