Dzięki za życzenia. Myślę, że najbliższe fabularki pojawią się najwcześniej jutro wieczorem, ale już teraz kilka detali.

@Cane, pielgrzymi bez trudu i z emfazą wybiorą wśród siebie pięćdziesięciu ochotników, którzy - cała pięćdziesiątka bez wyjątku - złożą dożywotnie śluby wierności wobec rodu Coraxów - napisz, czy wymagasz specyficznych kwalifikacji/wiedzy/cech psychofizycznych.

@Winter/Mi Raaz, oferta złożona przez AdMech należy do kategorii Minor. Chcą przewieźć grupę ludzi z ładunkiem za dostosowaną do usługi zapłatą. Zwrócili się do Was, bo wieść niesie, że niedługo odlatujecie do Ekspansji, ale wybór mają spory, bez trudu znajdą innego kontrahenta. Jeśli chcecie, by potraktowali to jako przysługę, musielibyście znacząco obniżyć cenę albo w ogóle zrezygnować z pobrania zapłaty. Tak czy owak, wartość rzeczonej przysługi nie będzie wysoka: transport wartości trzydziestu tysięcy geltów nie przełoży się w żaden sposób na upgrade osprzętu kosztującego miliony. Już prędzej będzie to wstęp do wzajemnego "obwąchania się" i fundament do ewentualnych późniejszych poważnych transakcji. Musicie też wiedzieć, że przysługi w AdMech odbiera się/oddaje u poszczególnych magosów, nie w instytucji w ujęciu całościowym.

@Aiko, Amduat, Lynx Lynx, wyczekuję niecierpliwie Waszych postów ;-)

Cytat:

Napisał Mi Raaz (Post 864000) A upgrade sprzętu kadry oficerskiej? Bo był też pomysł, żeby dla postaci graczy wynegocjować podniesienie jakości jednego przedmiotu o jeden poziom (z good na best, albo z common na good). Kosztowo to już chyba nie miliony geltów. Albo może techniczne nowinki jako dodatek do broni (jakieś celowniki laserowe, tłumiki, może lepsza amunicja?) Albo surowce do produkcji może? Zestaw śrubek, kleju i duct tape do samodzielnego skonstruowania ulepszeń? To Ramirez mógłby spróbować ogarnąć. Myślisz, że coś takiego miałoby sens?

Jeśli zaproponujecie obniżenie ceny do piętnastu tysięcy, możecie drugą połowę zapłaty wymienić na upgrade jednego przedmiotu na wyższy poziom jakości oraz akcesoria i materiały do budowy nowego typu ciężkiego murder-serwitora (to rozegralibyśmy jako osobny mikro-wątek z Mi Raazem).

Szanowne Kruki, znamienna dzisiaj data. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami rozpoczynamy pełnowymiarową sesję. Kilka pomniejszych wątków rozegraliśmy w minionych dniach, czas zatem podsumować je, a potem ruszyć w kosmos.

Mamy 11 Martiusa, za pięć dni Błysk podejmie próbę skoku w Paszczę. Nim to nastąpi, musicie jeszcze zaokrętować techkapłanów magosa Karrambola, spotkać się z Hyperiosem i dokończyć kilka spotkań (m.in. Winter z Christo).

Ponieważ skończyłem urlop i muszę znowu chodzić do pracy, a nastawiłem się na mocno fabularyzowane wstawki, nie zdołam dzisiaj wrzucić opisów dla wszystkich z Was. Siedzę nad scenami dla Tytusa, Bellitty, Alecto i Christo, najdalej jutro uzupełnię je zaś o wstawki dla Ramireza (kwaterowanie Karrambola), Ahalliona i Winter (powitanie pielgrzymów).

Ponieważ muszę porządnie odświeżyć sobie mechanikę lotów oraz walk w kosmosie, podjąłem decyzję, że na czas kilku najbliższych questów usunę w cień Szept i posłałem Maurice’a z sekretną misją z powrotem w głąb Imperium na pokładzie tego właśnie okrętu. Myślę, że szybko się ogarnę i rajder szybko powróci do Port Wander (i kto wie, może ze Stalowym na pokładzie). I ten wątek przypomniał mi o następnej ważnej sprawie - obsadzeniu roli AM. Ostatecznie zdecydowałem, że postać ta pozostanie NPC-em. Mam zamiar włożyć dużo pracy w ukazanie Wam fabularnej części systemu i poprowadzenie gry w mojej konwencji będzie sporym wyzwaniem już w przypadku sześciu graczy, o siódmym nie wspominając.

Drobna uwaga odnośnie astropatki. Zauważyłem, że Aiko samodzielnie wybiera karty stawiając Tarota. Możemy pozostawić to w ten sposób, ale możemy też grać tak, że to ja po deklaracji wróżenia będę podpowiadał jakie karty zostały wyciągnięte - ma to o tyle sens, że karty te mają przepowiadać przyszłość, a ja z racji pełnionej funkcji wiem na temat tej przeszłości nieco więcej od graczy ;-)

Ta propozycja dotyczy rzecz jasna również Amduat.

Czego w najbliższych dniach oczekiwałbym od Was? Lynx Lynx może na razie odsapnąć. Aiko może opcjonalnie stworzyć scenkę opisującą wprowadzenie nowych astropatów do komnat pokładowego chóru, z prezentacją pozostałych mentatów. Byłoby też miło, gdyby Amduat znalazła chwilkę, aby się ustosunkować do czegoś, co Alecto usłyszy lada chwila od konsulariusza. Pozostałą trójkę BG poprosiłbym o jeszcze chwilę cierpliwości w postowaniu.

Oczywiście wszelkie pytania w topiku technicznym są mile widziane.

Mała aktualizacja, ponieważ możecie odnieść wrażenie, że w temacie nic się nie dzieje, a tymczasem jest inaczej. W tle tworzy się scenka z udziałem Winter i Christo (ostatnie spotkanie pani kapitan pierwszego dnia czasu gry). Jednocześnie będę pomagał Aiko w stworzeniu posta opisującego wprowadzenie nowych astropatów do sanktuarium Bellitty na Błysku (aczkolwiek zapewne dopiero jutro od rana z pracy, sprytnie ukryty ze smartfonem w toalecie).

Nad czym moglibyście popracować w międzyczasie? Corax nad sceną opisującą uroczyste awansowanie Amelii de Vries na arcymilitanta. Corax i Ahallion opisać audiencję, której dostąpi Hyperios. Mi Raaz spotkanie z magosem Karrambolem oraz jego ekspedycją i powitanie techkapłanów na pokładzie okrętu.

Mam tylko prośbę, abyście w miarę możliwości pisali te łączone scenki w naszym jednym wspólnym doku, tym założonym na samym początku do omówienia kwestii technicznych. Chodzi o to, że biorąc udział w czterech czy pięciu sesjach pozyskałem już dostęp do co najmniej dwudziestu różnych doków i ich liczebność zaczyna mnie powoli dezorientować - tak więc dopóki nie opisujecie scen knucicielskich, możecie spokojnie wszyscy dzielić się przestrzenią życiową w tym jednym master-doku, a i mnie będzie łatwiej kontrolować powstawanie scen pod kątem ich zgodności z fluffem świata czterdziestki.

I tutaj mała uwaga, w zasadzie pogadanka mająca przybliżyć Wam specyfikę tego świata. Otóż w scenie opisującej spotkanie Ramireza z Corax prezbiter uczynił coś, czego zasadniczo nigdy i pod żadnym względem nie powinien był zrobić: po pierwsze, przyznał się do pomniejszej herezji, po drugie zaś, wyjawił, że tyczyła się ona kwestionowania majestatu Boga-Imperatora. Nie ma potrzeby, aby to teraz zmieniać i niech sobie pozostanie w poście jako dowód niekwestionowanego zaufania Ramireza do Corax, ale w normalnych okolicznościach techkapłan nigdy, przenigdy nie powinien był nawet przywołać na usta przyznania się do herezji, zaś Corax w obliczu tego oświadczenia nie powinna przejawiać takiej wyrozumiałości, jaką zademonstrowała.

Już Wam tłumaczę, dlaczego. Imperium to mocarstwo absolutnie teokratyczne. Tutaj nie występuje ateizm, nikt nie zna takiego pojęcia. Co więcej, Bóg-Imperator nie jest abstrakcyjnym pojęciem filozoficznym, on faktycznie istnieje. To namacalny byt - Bellitta dostąpiła scalenia z nim swej jaźni, Alecto widzi jego blask w otchłani Osnowy. Indoktrynowani od małego dziecka obywatele Imperium wierzą w istnienie Boga, bo nie mają innej opcji - mogą natomiast albo go wielbić ponad wszystko albo odrzucić uciekając się pod protekcję Mrocznych Bogów. Stan pośredni praktycznie nie istnieje, a przynajmniej nie w relacjach publicznych. Imperator widzi, Imperator słyszy, Imperator strzeże. Albo karze. Ramirez przyznający się do herezji musi się liczyć z natychmiastowym osadzeniem w celi, a potem wydaniem bądź w ręce Eklezjarchii bądź kultu Omnisjasza (Winter nie powinna mieć żadnej innej opcji do wyboru jako praworządna bogobojna imperialistka). Zaś Ramirez podważający boskość Imperatora musi się liczyć z tym, że lady Corax nakaże jego egzekucję bez procesu. Tutaj nie ma żartów, kochani. W Imperium Bóg i wiara to najwyższa świętość. Kto kwestionuje nauki Ministorum, skazuje sam siebie na śmierć (a także całą rodzinę i krąg przyjaciół).

I mam jeszcze jedną prośbę na koniec. Pisanie scen łączonych w doku. Zauważyłem, że kiedy kilka osób uczestniczy w tworzeniu jednej sceny, każda z nich w naturalny sposób przedstawia w opisach przemyślenia i wrażenia swojego bohatera. Czytanie takiego łączonego opisu tworzy zatem pewien dysonans, ponieważ ciężko się w nim utożsamić z jedną postacią. Chciałbym Was zatem poprosić o zastosowanie się do jednej prostej reguły. Jeśli ktoś zaprasza kogoś do doka, jest gospodarzem sceny, a zaproszony gościem. Starajcie się pisać wówczas całą scenę z punktu widzenia gospodarza. Trudno mi to wytłumaczyć prosto z marszu, ale zerknijcie proszę na najnowszy post Corax, może jego lektura Wam trochę naświetli sens tej prośby - Corax była w tej scenie gospodarzem, a ja gościem, dlatego cały opis skupia się na niej jako postaci centralnej. Christo jest jedynie dodatkiem i nawet ukazując jakieś jego zachowania/nastroje/emocje starałem się pokazywać je oczami Winter. Np. nie napisałem wprost, że seneszal jest zmęczony, tylko że Winter odniosła wrażenie, że jest zmęczony. Taki zabieg stylistyczny zaprowadza większy ład i przejrzystość w fabularkach.