~

***

- Ummm… dużo tej pizzy jeszcze masz? - Spytała nagle jedna z dziewczyn, ta z dosyć mocno rozczochranymi włosami, jej wzrok był jednak wbity w butelkę Whisky.
- Trochę się znajdzie… - odpowiedział zrelaksowany i upił z butelki spoglądając na nią ciepło - Devoss… - wyciągnął butelkę w jej stronę - …na rozruszanie żołądka? - rozejrzał się po nich z uniesioną brwią - Oprowadzę was. Widzę, że przyda się wam odpoczynek.

- "Lilly" - Powiedziała dziewczyna, po czym zrobiła niepewny kroczek w jego stronę, wyciągając dosyć trzęsącą się dłoń po flaszkę. Albo się bała, albo to było co innego…
- Jest okay “Lilly”... - powiedział łagodnie - …jesteś bezpieczna. Jesteście bezpieczni. Pomogę wam.
Czatująca obok Murzyna drobna brunetka patrzyła na całą scenę z uniesioną brwią i uśmiechem na ustach.
- A quien árbol se arrima buena sombra le cobija - zaśmiała się nagle wesoło, obcinając nowego od stóp do głowy.
- Soy Maya - dodała zmieniając uśmiech na czarujący. - Okazja czyni… znalazce, co?
- Zdecydowanie, na czerwień morza i zieleń nieba. - odpowiedział ze spokojnym, łagodnie przyjemnym uśmiechem.
-Nie pasujesz tu do wystroju - wskazała ruchem głowy rodzinne zdjęcia na ścianie - Ale wygląda że wiesz gdzie spiżarnia i barek. Oprowadzisz? Obiecałam komuś drinka, a i zjeść by wypadało. Co prawda nie umieramy z głodu, jednak przydałoby się nakarmić tasiemca.
- Peter - przedstawił się właściciel tegoż imienia, a niemalże nagi “właściciel” skinął mu głową.

"Lilly" odebrała flaszkę od Devossa, i juuuuuż miała się napić, gdy do akcji wkroczył Marcus. Zabrał jej flaszkę z krótkim "sorry mała", po czym sam się napił, i dopiero po tym jej oddał z powrotem z głupim uśmieszkiem.
- Słuchaj Devoss, a ty jesteś zwykłym człowiekiem, jakimś włamywaczem, czy coś, czy może masz jakieś ukryte talenty? Lubię wiedzieć, co i jak… - Barczysty murzyn spojrzał na chłopaka, po czym jego lewa ręka, ta w której nie trzymał pistoletu, zamieniła się nagle w kamienną łapę.
- Słuchaj stary, nie wiem kim jesteś, ale to co teraz zrobiłeś mi się nie podoba. - powiedział surowo Devoss i chwycił pierwszy lepszy obiekt na szafce, a była to jakaś ozdobna porcelanowa pierdółka i trzymał ją w palcach przed sobą tak że niemal wisiała w powietrzu.
- Wyobrazisz sobie, że to jest kamień? Może być też beton, stal… cokolwiek.
- No nawijaj, nawijaj… - Mięśniak czekał na pokaz.
Coś się stało i figurka została przecięta na pół uderzając w podłogę, rozbijając się na kawałki. Puścił ją… i tym razem upadła normalnie na ziemię rozbijając się. Zobaczyli mały dysk, ciemny dysk niczym smoła o żadnej grubości. Dysk, zniknął, a on patrzał bez wyrazu na czarnoskórego.
- Zwiewam przed nimi od dobrego pół roku.
Mały pokaz sprawił, że Nox zaśmiała się wesoło. Czyli sami swoi, jak miło.
- Zła wiadomość jest taka, że Korposzczurki są w okolicy, dobra jest taka że idzie zamieć która zatrze ślady. Obstawili drogi w okolicy, najlepiej będzie się przyczaić i przeczekać, a dopiero potem zwijać gdzieś indziej. - popatrzyła na blondyna przybierając sympatyczną minę - Poza tym w śnieżycy nie latają śmigłowce, kolejny plus. Skoro fikasz po wolności wiesz dokładnie gdzie jesteśmy. Albo plan gdzie lecieć dalej. Więc? Które tereny są teraz w miarę wolne od tych zjebów? Plotki z wielkiego świata? Jesteśmy trochę niedoinformowani, wiesz jak jest. Parę miesięcy odcięcia od jakichkolwiek info, dopiero wyskoczyliśmy - wyszczerzyła się.
Devoss, jeśli słuchał Mayi nie dał po sobie nic znać. Patrzał na czarnego z niezłomnym spojrzeniem. Kiedy skończyła, minęło parę uderzeń serca, az zabrał głos.
- Rozumiesz dlaczego jestem niezadowolony i to co zrobiłeś się więcej nie powtórzy… - jego głos, neutralny i obojętny opadł o parę niższych tonów na końcu wypowiedzi. Murzyn spojrzał na niego, wyszczerzył zęby, i pokręcił przecząco głową… a potem wzruszył barami.
- Nie spinaj się tak kolego. I Marcus jestem - Powiedział, po czym wyminął Devossa i ruszył w stronę kuchni.
- Jest żarło, zjedzmy i napijmy się. - powiedział de Vries przyjemnie, kątem oka obserwując Marcusa. Odwrócił się w stronę kuchni i ruszając w jej kierunku rzucił przez ramię
- Zapraszam. Być może to ostatnie dni naszej wolności…
- …a w świeżej grupie zbiegów, będzie mi się trudniej ukryć… - mruknął by kontynuować - …ale w grupie zawsze raźniej. Pogadamy przy żarciu.

Maya zatarła ręce darując sobie przewalanie oczami na przejaw optymizmu.
- W takim razie Fred i Dafne sprawdzają sypialnię, Wilma parter, a Scooby i Kudłaty piwnicę - zaśmiała się, znikając nagle. Zaraz pojawiła się w przejściu do kuchni przed idącym Devossem który uniósł zaciekawioną brew i zniknęła za progiem.

- Miło cię poznać, jestem Ocelia – dziewczyna wyciągnęła rękę do nowego gospodarza, patrząc gdzieś nad jego lewym ramieniem. Przez jakiś czas zastanawiała się, czy powinna przejść na hiszpański, w końcu tamten rozpoczął konwersację po hiszpańsku. No, ale inni mówili po angielsku. Choć czasami przechodzili na hiszpański… Sytuacja była skomplikowana. Wolała klarowne sytuacje.
- Encantado de conocerte, mi nombre es Ocelia – dodała więc. – Ładny dom. Bbonita casa. Masz płatki? Tienes hojuelas? Owsiane mleko? leche de avena?
Ledwo co przeszedł przez próg, usłyszał głos, obrócił się, by przyjrzeć się lepiej Oceli.
- Devoss. - powiedział przyjemnie, ściskając jej dłoń pewnie, ale z czuciem. Kciukiem lekko muskając, masując jej wewnętrzną stronę nadgarstka. Miał nieco wydłużoną, o dłuższych palcach, ale ludzką… dłoń.
- W sumie mrożonki, właściciele nie zostawili zbytnio nic w lodówce. - powiedział z nieznacznym żalem przyglądając się jej twarzy, błądząc po niej ciepłym spojrzeniem.
Mówiąc obrócił ich złączone dłonie niespiesznie, tak że jej była na wierzchu i powoli puścił… wycofując swoją muskał opuszkami palców wewnętrzną stronę jej dłoni.
- Zjedzmy coś. Musisz być głodna.
- Nie dotykać. No tocar – powiedziała Ocelia, gwałtownie cofając dłoń. – Mrożonki – mruknęła sama do siebie. – Frytki? Gofry? Papas fritas? Gofres? – poszukała angielskiego słowa, ale nie znalazła: - Palmeritas De Hojaldre?
Ominęła faceta i weszła do kuchni, żeby przejrzeć zamrażalnik, a odprowadziło ją lekko rozbawione, rauszowe spojrzenie sprawdzające jej sylwetkę i on ruszył w głąb kuchni.

Po żarełku, i odrobinie alkoholu, Maya i Marcus udali się na pięterko… mięśniak trzymał ją za rękę. Szybko odnalazł się w rozkładzie pomieszczeń, i skierował kroki do głównej sypialni. Raz tylko spojrzał na dziewczynę, szelmowsko się uśmiechając.
Nox za to szczerzyła się bez skrępowania, podziwiając mijane bibeloty, obrazy i inne durnostojki. Trafiła im się naprawdę niezła chata, aż żal nie skorzystać. Przechodząc obok kryształowej wazy wypełnionej suszonymi kwiatami na chwilę zmarkotniała. Cudownie byłoby tu mieszkać na stałe, niestety ich życie dalekie było od jakiejkolwiek stabilizacji. Potrząsnęła głową żeby odgonić melancholię, czasu też za wiele nie mieli. Głupotą było marnować go na smutek albo rozterki.
- Tooo… skąd jesteś? - spytała gdy weszli do luksusowej sypialni.


Maya mocniej ścisnęła wielką rękę. Ludzką, nie kamienną. Próbowała sobie przypomnieć czy w drugiej wersji mężczyzna też był taki ciepły, niestety wcześniej nie zwracała na to uwagi.

- Keeeentukcyyyy? - Powiedział Marcus, naśladując akcent typowego Rednecka, po czym się roześmiał, rozglądając po wnętrzu. Było nieźle…
- Nie no, żartuję laska. Kalifornia - Jego wzrok z dużego łoża przeniósł się w oczy Nox.
- Chłopak z Kalifornii, nieźle - uśmiechnęła się. Mogło jej chodzić o pochodzenie, ale też o jakość wnętrza. Nie pamiętała kiedy ostatni raz mogła rozłożyć kości w takich warunkach. Albo chodziło o kompletnie inny widok. Taki, który stał tuż obok niej.
- Pewnie nie raz surfowałeś, na szczęście tutaj obejdzie się bez niezręcznych pomyłek. Żadna ze mnie deska - mrucząc nisko zrzuciła kurtkę, a po niej koszulkę. Stanik też poszedł na spacer w kierunku podłogi.
- Ale ujeżdża się mnie całkiem nieźle - dodała z szerokim wyszczerzem - Tak słyszałam.

Marcus parsknął, błądząc wzrokiem po jej piersiach…
- Nie, deską zdecydowanie nie jesteś - Powiedział i przyciągnął ją do siebie kładąc dłonie na jej biodrach, po czym pocałował namiętnie w usta, nie szczędząc figli języka. Chwilę to trwało…
- Co byś powiedziała na prysznic? - Spytał w końcu, i pogładził jej potylicę.

Zastanowiła się, przymrużając jedno oko i gapiła się przez długą chwilę. Oddech zamiast się uspokajać nadal przypominał lekką zadyszkę po sprincie.
- Why not? - odbiła pytaniem, a tonem głosu dorzuciła wyzwanie - I’m so dirty…
- Hehehe - Mięśniak zarechotał, po czym klepnął ją w tyłek. Kiwnął głową w kierunku łazienki połączonej z sypialnią, a sam ściągnął koszulkę. Odstąpił jednak od dziewczyny… ku drzwiom sypialni, które w końcu zamknął na klucz. A wracając, rozpiął już nieco swoje spodnie.
Maya też nie próżnowała, w międzyczasie pozbywając się na szybko reszty ubrań. Nie patrzyła gdzie je rzuca bo i zakładać ponownie ich nie zamierzała. Więzienny outfit był czymś, do czego się nie wraca dobrowolnie.
- Nie ma Trevora, to nikt nie będzie podglądał - zaśmiała się, cofając do tyłu ku kabinie i patrząc z niewinną minką na olbrzyma. Tylko oczy jej świeciły z radochy.
- Taki wielki… powiedz siłaczu, mam się bać? Tylko ja i ty… taki groźny, bezkompromisowy. - mruczała póki nie postawiła stóp pod prysznicem. Wtedy też przywołała go gestem.
- Sprawdźmy się.
- Postaram… - Rozbierający się Marcus ściągał już tylko skarpetki, będąc już nagim, chłonąc widok Mayi - Postaram… się być… delikatnym… - Wychrypiał, wchodząc do kabiny, z wyraźnie pobudzoną już męskością. Uśmiechnął się tak troszkę drapieżnie.
Dziewczyna chwyciła go za brodę, mocnym uściskiem zmuszając aby spojrzał jej w twarz, a nie poniżej.
- Nie połam mnie, ani nie zabij - powiedziała na chwilę stając się poważna. Chwilę potem znów się uśmiechała, a jej druga dłoń wylądowała na środku ciemnej klatki piersiowej i zaczęła zjeżdżać niżej.
- Reszta… szybko się leczę, nie musisz być aż tak delikatny - dorzuciła, drapiąc paznokciami skórę jego podbrzusza.
- Jak sobie życzysz… - Mruknął mięśniak, i pocałował ją ponownie. Jego ręce ją objęły… i nagle na plecy Nox chlusnęła lodowata woda z prysznica, który Marcus najwyraźniej w tym momencie odkręcił. Maya pisnęła pięknie, on się zaśmiał, ale po chwili leciała już ciepła woda. Murzyn z kolei wziął jakiś żel pod prysznic, cały czas ją ponownie całując, i zaczął mydlić dziewczynę. Najpierw szyja, potem ramiona. W końcu i piersi, które zaczął lekko ugniatać swoimi wielkimi łapskami.
Każdemu jego ruchowi towarzyszyło kobiece mruczenie, tym głębsze im więcej uwagi poświęcał drobniejszemu ciału. W pewnej chwili Nox zamknęła oczy, oddając mu się w pełni do dyspozycji i tylko przygryzała wargę przy co mocniejszych pieszczotach. Zrobiło się cudownie, problemy dnia codziennego słynęły do odpływu zabrane przez wodę. Było tak normalnie, spokojnie. Przyjemnie. Jego dłonie w końcu zsunęły się niżej, na jej brzuszek, i w końcu i dalej, głębiej… namydlił ją porządnie. Maya na takie pieszczoty automatycznie stanęła w lekkim rozkroku, zarzucając mu ręce na kark. A on ją badał, poznawał każdy zakamarek, raz nawet wsadził paluszek. Przestał jednak, cofnął dłoń. Bawił się nią, rozpalał na całego, aż drżała na całym ciele. I był nad wyraz delikatny…

Brunetka przeszła do kontrataku, na oślep zgarniając część mydlin ze swojego torsu i przenosiła je na pierś osiłka powolnymi, okrężnymi ruchami. Nie spieszyła się, mieli czas. Parę ładnych godzin, rachunek za wodę też nie był ich problemem. Badała dotykiem ciało naprzeciwko, robiąc jego mapę w głowie za pomocą opuszek palców, a potem i ust oraz języka, gdy całowała ciepłą, mokrą skórę w kontrastowym do jej własnej kolorze. Podświadomie zmniejszała też dystans, aż w pewnym momencie przyklejała się już do osiłka, ugniatając palcami jego pośladki i drażniąc sutki czubkiem języka. Gładził jej głowę swoją dużą dłonią, ciężej już oddychając.
- Poczekaj chwilkę - Wychrypiał nagle, i gdy przestała, ucałował ją krótko w usta, po czym… zszedł w dół, i przed nią uklęknął. Spojrzał w górę, na jej twarz, dłonią sunąc od łydki wzwyż, w końcu i oblizał usta, i spojrzał między jej nogi.
Role się odwróciły, jednak Nox nie wydawało się to w żaden sposób przeszkadzać, wręcz przeciwnie. Uśmiechnęła się ciepło, głaszcząc go po głowie.
-Dżentelmen… - westchnęła i nie pozwoliła mu czekać. Stanęła pewniej na lewej nodze, a prawą przerzuciła mu przez plecy dając pełny dostęp do zwieńczenia ud. Najpierw poczuła ciepłe dłonie, które wsunął między jej nogi, i złapał za pośladki… potem gorący oddech, tuż przy jej kobiecości. Aż wreszcie usta i język, które łapczywie przyssały się do jej kwiatu, pieszcząc go na całego.
Mutanką zachwiało, z jej gardła wydobył się głośny jęk. Na oślep zamachała rękami opierając je o ściany prysznica aby nie stracić równowagi. Przez jej ciało paradowały oddziały mrówek, rozchodząc się od podbrzusza po końce palców, aż dotarły do głowy. Przyjmowała pieszczoty bardziej niż chętnie, odchylając głowę do tyłu i z zamkniętymi oczami chłonęła je w ciszy nie chcąc burzyć magii chwili, a oprócz szumu wody dało się słyszeć coraz cięższy i nieregularny oddech.
- Złap się prysznica - Mruknął nagle Marcus. I zanim Maya zorientowała się, o co mogło chodzić… prawa dłoń mężczyzny złapała ją mocniej za pośladek. Lewy bark wsunął się pod jej prawą nogę, a jego lewa dłoń znalazła się na boku dziewczyny. Podniósł ją. Podniósł ją w górę, na swoich barach, wciąż z twarzą między jej udami. Wciąż ją pieszcząc. Maya znalazła się nagle powyżej ścianek kabiny, z głową tuż pod sufitem. A jej czarny ogier nieustannie ją pieścił, trzymając tak na sobie… jakby była piórkiem które nic nie waży.
Przez sekundę Nox zdała sobie sprawę że równie łatwo mógłby jej skręcić kark, albo oderwać nogę. Sekundę później przez jej mięśnie przeszedł spazm, w oczach pociemniało. Jęczała głośno mając gdzieś czy ktoś usłyszy. Drżącą ręką trzymała się rantu prysznica, drugą dociskała łysą głowę do siebie szczytując dosłownie i w przenośni na gorących, silnych barkach siłacza, który jeszcze przez dłuższą chwilę spijał jej nektar, póki drżenie ciała Nox nie ustąpiło… w końcu ją delikatnie zsunął w dół, i postawił przed sobą z zawadiackim uśmieszkiem. Ucałował lekko w usta.
- To było zajebiste. Dziękuję… - powiedziała cicho kiedy już jako tako uspokoiła oddech i nie czuła że nogi zaraz się jej rozjadą. W łapaniu pionu wspomagała się jego sylwetką, opierając o nią całym ciężarem. Nabrała powietrza żeby chyba dodać coś jeszcze, lecz zamiast tego wyszczerzyła się nagle i mocniej chwyciła ciemną skórę jego ramion. Bez ostrzeżenia skoczyła, przenosząc ich z powrotem do sypialni jakieś pół metra nad łóżkiem.

Opadli na nie w miarę delikatnie, choć te zaskrzypiało… a Markus potrząsnął głową.
- Osz ty - Uśmiechnął się, lekko kiwając głową.
-Nie zawsze robię za taksówkę od mordobicia do mordobicia. - złapała go za ręce ciągnąc na materac - Inne kursy też robię i magiczne sztuczki. Chcesz zobaczyć?

Marcus położył się na łóżku na plecach, i perfidnie założył ręce pod głowę. Uśmiechnął się do May.
- Jasne laska. Pokaż…
Więcej zachęty nie było potrzeba, mutantka zręcznie wskoczyła na wielkoluda, siadając okrakiem na jego brzuchu. Twarzą w stronę nóg.
- Nieźle ci szło, ale wyglądasz na znudzonego. Dam ci zajęcie - rzuciła przez ramię zniżając się i przesuwając, aż położyła się na nim z twarzą nad biodrami i własnym biodrami w okolicach jego twarzy.
- No cześć, my już się znamy - zaśmiała się cicho, a potem przystąpiła do działania, zupełnie jak we wraku transportera. Usta, język i palce znalazły wspólny rytm, tak samo jak głowa poruszająca się rytmicznie w górę i w dół.
Marcus westchnął z rozkoszy…
- Niezłe mam tu widoki - Powiedział po chwili i cicho się zaśmiał. On również przystąpił do kolejnych pieszczot, tym razem oprócz ust i języka, używając i palca… a po pewnym czasie nawet dwóch. Od czasu do czasu, nawet mocno się wyginając, to i liznął, i drugą dziurkę dziewczyny.
Komentować za bardzo nie miała jak, bo nie wypadało mówić z pełnymi ustami ani przerywać w podobnym momencie. Dawała jednak całą sobą znać, że podobne działania mocno ją kręcą, jej biodra same się wyginały, a uda rozstawiały najszerzej jak to możliwe.

Kilka minut intensywnych pieszczot później, Maya wyraźnie wyczuła, jak męskość Marcusa zaczyna wyraźnie drżeć, a sam czarnoskóry oddycha coraz intensywniej.
- Laska… położysz się na pleckach? - Wychrypiał w końcu do niej.
Z lekkim oporem, odrobiną marudzenia na pokaz, ale Maya wykonała prośbę, staczając na materac i patrzyła z żywym zainteresowaniem na towarzysza, bawiąc się piersiami. Marcus pocałował jej udo, potem podbrzusze… umieścił się między jej nogami. Pochwycił za biodra, i zbliżył jeszcze bardziej swoim ciałem do jej ciała. Dotknął już końcówką swojej nabrzmiałej męskości, jej mokrej muszelki. Uśmiechnął się do dziewczyny, spoglądając jej prosto w oczy.
Z tej perspektywy wydawał się jeszcze większy, masywniejszy niż gdy stali koło siebie. Nox oblizała bezwiednie usta, wypychając biodra w jego stronę. To było jak spóźniony prezent świąteczny, na który nie mogła się wprost doczekać.
-Zrób to - wysapała.

Marcus wszedł w nią powoli, choć zdecydowanym ruchem… był wielki. Poczuła, jak ją całą rozpycha, jak wnika w jej ciało, coraz głębiej i głębiej, taki wielki, sztywny, ogromny. Nabił ją na swój pal, aż do samego końca, tak wspaniale, tak błogo, cudownie. Zdawało jej się, że do pępka, albo nawet wyżej, wypełnił ją sobą całą. Czuła, że zwariuje z rozkoszy? A to był dopiero początek.
Czy tak czuły się indyki na święto dziękczynienia? - głupia myśl pojawiła się w jej głowie na mgnienie oka i równie szybko wyparowała. A raczej została wypchnięta przez drugi kręgosłup który nagle pojawił się w mutance tuż obok pierwszego.
Zabrakło jej powietrza, każdy choćby najmniejszy ruch wywoływał ciarki. Poruszała się jednak, wpierw ostrożnie dając sobie chwilę na przyzwyczajenie do uczucia rozpierania, a następnie coraz szybciej, zapierając się nogami o materac. Patrzyła na twarz nad sobą, schowaną za mgłą i coś próbowała mówić, jednak z jej ust wydostawały się tylko jęki rozkoszy.
- Jesteś… taka… ciasna… mmmmm… - Jęknął z rozkoszy Marcus. Dłońmi trzymał mocno jej biodra, po czym lekko z niej wyszedł, i wszedł ponownie. I po chwili znowu, i znowu. Z początku wszystko powolutku, delikatnie… wkrótce jednak zwiększył nieco tempo. Pochylił się również, puścił jej biodra, po czym jedną dłonią złapał jej pierś, ugniatając ją, a do drugiej przyssał się ustami.
Ona za to wbiła paznokcie w jego pośladki i pociągnęła do góry dla zachęty. Jednak gdy była na wysokości łopatek zacisnęła kurczowo palce, a przez mniejszą sylwetkę przeszła błyskawica. Krzyknęła głośniej a potem przestała oddychać, topiąc się w przyjemności od której oczy wywróciły się wgłąb czaszki i tam podziwiały czerwono-złote wybuchy ekstazy. Wiła się pod olbrzymem, na oślep szukając podpory dla dłoni i rąk, nabita na pal i unieruchomiona masą nad sobą. A on nie przestawał, i jeszcze bardziej zwiększył tempo, i nagle złapał ją mocno za kark, a drugą rękę wsadził pod jej wygięte plecy, i w takim mocnym, męskim uścisku, brał ją już na całego, samemu jęcząc coraz głośniej… unieruchomioną, bezbronną, zdaną na jego łaskę, i na tego… "potwora", którym ją niemal przebijał do serca. Coraz szybciej, i szybciej, dziko, dosyć brutalnie. Prawie jak zwierzę. Do całkowitego spełnienia, do granic możliwych rozkoszy, do ich przekroczenia. Ona chyba krzyczała. Krzyczała z rozkoszy.
Był jak fiskus, rżnął ją bez litości i zmiłowania. Maszynowo, bez oddechu… albo to Nox pogubiła wdechy zapominając jak to się robi. Uczucie obezwładniającej ekstazy trzymało ją mocno, sprawiając że zgubiła czas i miejsce. Liczył się tylko ogień między udami, smak i zapach tuż przed nosem oraz ślepe oczy to zaciśnięte, to otwierające się równie szeroko jak drżące uda. Nie czuła dotyku materiału pod plecami, uciekały jej zaciśnięte na piersiach ręce. Był tylko gorący, nabrzmiały drąg sukcesywnie i bez zlitowania penetrujący jej wnętrzności aż do żołądka… lub bardzo jego blisko. Olbrzym trzymał ją na szczycie górskiego łańcucha i gdy myślała że nie da rady wzlecieć wyżej, on pokazywał że jest jeszcze jeden szczyt, a po nim jeszcze jeden i jeszcze wyższy.
Marcus doszedł rycząc niczym lew. Wypełnił ją już całkowicie, i zerwał wszelkie ostatnie rąbki połączenia May z rzeczywistością. Odpłynęła na fali ekstazy, gdzieś daleko, poza czas i miejsce, gdzie była tylko rozkosz… chyba nawet na chwilę zemdlała??

Całował delikatnie jej piersi, wciąż w niej podrygując, gdy powracała do tu i teraz. Drżała na całym ciele, drżał i on… w końcu i ucałował jej usta, powoli, nieśpiesznie, uspokajająco. Rozluźnił chwyt, dał jej oddychać, uspokoić się, zrozumieć. Wyszedł z niej z chlupotem, ciężko dysząc, po czym opadł ciężko obok.
Zostawił po sobie pulsującą pustkę, między rozłożonymi udami zaczęła się robić plama na prześcieradle. Zastój po szaleństwie sprzed momentu był aż… nierealny. Jednak dziewczyna nie śniła, drżące mięśnie, zdarte trochę gardło… no wiele rzeczy uświadczyło ją w tym, że to nie był sen. Obolała i spełniona ułożyła się na boku, wtulając w wielkoluda ufnie.
- Nie zrób nic debilnego i nie daj się złapać. Bo się naprawdę wkurzę - mruknęła cicho i jakby go mocniej ścisnęła ramionami. W odpowiedzi, objął ją swoim wielkim ramieniem, przytulając, i pocałował w głowę. I tyle. Nie powiedział chwilowo nic więcej. Leżeli tak, uspokajając oddechy, ciesząc się chwilą…
- Ty też - Dodał w końcu i Marcus.
- Ja sobie poradzę - odpowiedziała po chwili czując ucisk tym razem w gardle. Gładziła go po torsie, przerzucając udo przez ciemne biodra. Zrobiło się cicho, za oknem zaczął sypać śnieg, z głębi domu dochodziły dźwięki buszowania innych mutantów. Spokój i czas na złapanie oddechu.
- Nigdy nie miałam takiego wielkoluda - zachichotała nagle, przekręcając głowę aby pocałować go w ramię i z psotnym uśmiechem patrzyła mu w oczy - Gdzie ty się do tej pory przede mną chowałeś?

Klepnął ją w udo, którym go owinęła. Pacnęło, i lekko zaszczypało.
- Laska… a ty dalej mi dupę wiercisz o moją przeszłość? - Zaśmiał się bezgłośnie, a jej główka na nim się zatrzęsła - Po co do tego wracać?
- Bo jestem ciebie ciekawa? - odpowiedziała pytaniem. Rozwinęła się zanim odpowiedział - Bo nie chcę abyś był tylko… twarzą która mnie przeleciała i yolo? Bo cię lubię? Bo chciałabym wiedzieć czego się spodziewać? Bo… - zawahała się, uciekając wzrokiem na okno. Odchrząknęła - Bo komuś będzie trzeba zaufać, a z całej tej zbieraniny to przy tobie czuję się bezpiecznie?

Marcus westchnął, po czym znowu pocałował ją w głowę. Następnie wbił wzrok w sufit.
- Byłem żołnierzem w Afganistanie. Wkurwiał mnie mój dowódca… kawał kutasa i tyle. Wkurwiał wszystkich, a przez jego głupotę zginął jeden z naszych. No to mu dałem w ryj… i prawie zabiłem. A potem mnie wywalili, po 8 latach. Wróciłem tutaj, miałem różne roboty, żadnej na długo… no a potem wpadłem z chujami z korpo. To tak w skrócie. I tyle.

Nox zmarszczyła czoło i przybrała zadumaną minę.
- To już wiem co mnie tak do ciebie ciągnie… mam słabość do przystojniaków w mundurach. Albo i bez - puściła mu oko, na jej twarz powrócił łagodny uśmiech. Podniosła się na łokciu żeby pocałować go czule w usta.
- Jeździłam w gangu. Wiesz… skóry, klamki i motory. Zawsze lepsza alternatywa niż gnić dalej w bidulu. Odeszłam gdy jeden z kumpli po pijaku zakatował jakiegoś frajera, policja węszyła. Wolałam żeby nie wywęszyli czym jestem. Potem osiadłam na stałe w jednym miejscu licząc że nie wychylając się będę mogła mieć normalne życie i to był błąd. Mutant nigdy nie będzie miał normalnego życia - przez pozę lekkoducha przebiła się na mgnienie oka apatia. Dziewczyna pokręciła głową i znowu była sobą. Podniosła się wyżej, znów siadając okrakiem na brzuchu mężczyzny.
- To co zmiana? Teraz ty mi wiercisz dupę? - rzuciła pytaniem jakby pytała czy chce się napić kawy. Złapała jego rękę pociągając do góry i zassała palec wskazujący zostawiając na nim sporo śliny. Następnie skierowała tą rękę za swoje plecy. Marcus w zdumieniu uniósł brwi… a potem na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech.
- Ty tak serio?? - Spytał.
- No skoro nie chcesz… - westchnęła i przewróciła oczami chociaż nadal trzymała jego dłoń przy swoich pośladkach dając ostatnią szansę do namysłu.
- Wiesz laska, lubię cię… ale nie chcę, żebyś z bólu wrzeszczała. Może wrócimy do łazienki? Tam jest mydełko… - Murzyn uśmiechnął się lisio, owym palcem lekko muskając jej tylną dziurkę.
Mutantka zamilkła na chwilę, a jej wzrok zrobił się pusty.
- Osiem miesięcy, tyle mnie trzymali. Uwierz skarbie, z zadawaniem bólu nie zrobisz mi niczego czego oni nie robili, ale im wrzask nie przeszkadzał - coś w jej twarzy drgnęło i ponownie wesoło się uśmiechnęła, napierając pośladkami na dłoń z tyłu.
- Na szczęście szybko się leczę, więc kij w to. A raczej ty… we mnie. Tu i teraz. Dobra, to co? Taksówka pod prysznic czy używamy metody konwencjonalnej? - śmiejąc się wskazała kciukiem na drzwi łazienki. Marcus też się roześmiał.
- Dobrze, chodźmy do łazienki, tam w końcu jest mydełko… - Mrugnął do niej, a ona pokazała mu język i mrugnięcie okiem później już leżeli na płytkach w łazience. On miał pecha bo wylądował na zimnie plecami, podczas gdy Maya stykała się z kamieniem jedynie łydkami.
- Mogliśmy włączyć jakąś muzykę. Dawno nie słuchałam muzyki - parsknęła, wstając płynnie i ciągnąc go za ręce do pionu. Marcus wstał… i musnął twarzą pierś Mayi, przy owym wstawaniu. A potem wskazał jej palcem na radio, które stało na jednej z szafek.
- Tu coś masz - Powiedział, po czym podszedł do toalety, podniósł klapę i dechę, spojrzał bezczelnie na dziewczynę, uśmiechnął się… i w końcu stanął do niej nieco tyłem, po czym zaczął się odlewać.
- Krzycz jak będziesz potrzebował pomocnej dłoni - klepnęła go po tyłku w przelocie gdy podchodziła do radia. Popatrzyła na nie krytycznie, ale okazało się wcale nie takie stare. Obawiała się o zasięg podczas śnieżycy na zadupiu, lecz mile się zaskoczyła. W środku znajdowała się płyta opisana jako “III”, po odpaleniu maszynki okazała się pełna plików audio w formacie mp3. Nox przeleciała kilka pierwszych, aż zatrzymała się na jednym który poznała już po pierwszych taktach. Łazienkę wypełniła muzyka, a jej od razu zrobiło się lepiej. Dodatkowo ciepła, mokra mgiełka osiadała przyjemną warstwą na skórze… zapomnieli bowiem zakręcić wodę pod prysznicem. Taka sauna tylko bardziej swojsko. Zaczęła się rozglądać za mydłem, przeglądając zawartość szafek i szafeczek. Podnosiła butelki, czytała etykiety aż wreszcie wybrała jedną złoto-czarną, kiwając głową. Skład miała świetny, pachniała cytrusami i zieloną herbatą. Do tego ekologiczna aż zęby bolały i z wyższej półki jakiej się w statystycznym Walmarcie nie znajdzie. Zadowolona zniknęła spod szafki aby pojawić się tuż przy osiłku i jak gdyby nie działo się nic niezwykłego… polizała go po ramieniu. A ten właśnie skończył, po czym spuścił wodę. Spojrzał na Mayę z dziwną miną, a potem na radio.
- Laska, co to za muzyka?

- Nirvana, konkretnie album Nevermind z ‘91. Dwunasty utwór - odpowiedziała bez zająknięcia po czym zmrużyła oczy. - Nie mów że nie lubisz Nirvany… mogę przełączyć, ale błagam. Żadnej łupanki, ani darcia ryjca. To był ciężki dzień i coś spokojnego w tle lepiej będzie brzdąkało.
- Znam Nirvanę… no ale weź, nie jak na pogrzebie… - Marcus umył ręce w zlewie.
- To muzyka relaksacyjna. Mam ci włączyć “Paint it, black” albo Cannibal Corpse abyś się poczuł swojsko? - parsknęła teleportując się pod radio. Jeszcze chwilę słuchała powolnej melodii przymykając oczy i kiwając na boki głową… aż Murzyn ją klepnął w tyłek, po czym wszedł do kabiny prysznica, i zaczął się opłukiwać, łącznie z głową.
Poczuła się pospieszona, więc niechętnie, ale przełączyła na kolejny utwór. Ku swojemu miłemu zaskoczeniu następna piosenka też należała do kogoś z Wielkiej Czwórki Seattle. Tym razem zawarczały nisko gitary i od samego początku towarzyszyła im perkusja, a dziewczyna zamiast kiwać głową powoli na boki potrząsnęła nią kilka razy w rytm nowej piosenki. Niby nie miała ochoty na darcie ryjców, ale Staley’a zawsze dobrze się słuchało.
Bez dalszego marudzenia skoczyła za Marcusem pod prysznic.

- Ciesz się że nie masz wielu kłaków, odpada ci masa problemów - trochę wepchnęła się pod strugę wody, korzystając z okazji aby i siebie doczyścić. Stanęła przed mężczyzną, dalej w najlepsze rozpychając się pośladkami.
- Heh… - Parsknął czarnoskóry i położył swoją dłoń na jej karku, stojąc za nią - Jak to szło… "umyć ci włosy"? - Szepnął jej na uszko.
- Potem, teraz zagramy w Super Mario. Takie odgrywanie ról, te sprawy. Jesteś hydraulikiem, musisz przepchać rurę. - odpowiedziała z zębatym uśmiechem podając mu przez ramię czarno-złotą butelkę zabraną z szafki. Naparła też mocniej tyłkiem na jego biodra - Wczuj się w rolę.

Marcus na słowa May się roześmiał na całego, i rechotał tak i rechotał…
- Sorry laska, naprawdę sorry, ale… no ja pierdzielę… hahahaha… sorry… - Długo nie mógł dojść do siebie.
Dziewczyna cierpliwie wspierała go, klepiąc po barku i robiąc mądrą minę.
- No już, już. Spoko, śmiech to zdrowie - zamrugała zagryzając wargi aby też się nie roześmiać. Miała na końcu języka jeszcze parę komentarzy ale postawiła na spokój stojącej wody dając się wyrechotać kompanowi. W międzyczasie z klepania po ramieniu przeszła do zabawy jego sprzętem, biorąc go w dłoń i pobudzając wolnymi ruchami wzdłuż trzonu. Wciąż nie wierzyła że się zmieścił, wyobraźnia podała ponownie obraz nadziewanego indyka.
Musiała parsknąć.
- Dobra… to się odwróć… - Powiedział w końcu do niej mięśniak, gdy już się uspokoił, po czym nalał płynu z butelki na swoje dłonie, a butelkę odstawił na stojaczek.
- To ten… bawimy się, tak? Ok… Dzień dobry Ma'am, słyszałem, że ma pani jakiś problem? - Zaczął, i jednocześnie… wsadził swoje dłonie pod jej pachy, które zaczął jej myć.
Parsknęła, odchrząknęła i sięgnęła do tyłu aby móc go pogładzić po twarzy.
- Wreszcie pan jest, ile można czekać? - przybrała naburmuszony ton i pociągnęła nosem mówiąc już dalej ze smutkiem - Mam okropny problem z odpływem w zlewie, kompletnie się zablokował. Próbowałam radzić sobie na własną rękę ale nic z tego. Musi mi pan pomóc… bo z takim przytkanym sprzętem nie idzie żyć…
- Ma'am, to niebezpieczne, tak wpychać rączki w takie miejsca… - Powiedział, powstrzymując się od śmiechu, a jego dłonie prześlizgnęły się spod pach, na piersi dziewczyny, które mydlił, i jednocześnie masował - Zajmę się wszystkim… - Trochę do niej przylgnął ciałem, a ona poczuła jego męskość na swoich pośladkach.
Znów zaczęło się robić gorąco i to nie ze względu na parującą wilgoć wokoło.
- Widzę że przyniósł pan odpowiednie narzędzia… to dobrze. Jest pan moją ostatnią nadzieją. Naprawdę okropny zator, proszę samemu sprawdzić - mówiąc to opuściła ramiona żeby złapać swoje pośladki i rozchylić je. Aby pokazać przyczynę problemu oczywiście.
- Da się coś z tym zrobić? Musi się dać, moja ostatnia nadzieja w pana wyciorze.
- Jezus Maria… - Wymknęło się Marcusowi. Pochwycił buteleczkę, i natychmiast przyklęknął za Mayią. Zaczął znowu mydlić swoje dłonie.
- To… ja się tym… zajmę… zrobię… co mogę… - Wychrypiał, po czym palcami zaczął pocierać myszkę dziewczyny, a ustami składać pocałunki na jej pośladkach, coraz bardziej i bardziej przesuwając się ku środkowi tyłeczka… którego dziurkę zaczął równocześnie pocierać kciukiem.
- Mmmm… mhmmm, tak… tam właśnie jest problem - próbowała brzmieć na zmartwioną, lecz przyspieszony oddech i posapywanie ją zdradzało. Stanęła w lekkim rozkroku, wypięła kuperek - Od razu widać że ma pan fach… w ręku. Proszę n-nie przestawać.
- Ja… ummm… taaak… - Mięśniak chyba nie wiedział co powiedzieć przez chwilę - Zrobię co trzeba… - Dodał, i nagle wepchnął w nią dwa paluszki z przodu, a jeden z tyłu, i równocześnie z takim posunięciem, pocałował ją już bardzo, bardzo blisko swojego kciuka, lekko również zasysając w usta wrażliwą skórę. Drugą dłonią z kolei gładził jej łydkę…
Na własnej ręce mógł poczuć jak dziewczyna zadrżała, mięśnie wokół jego palców zacisnęły się pulsując wilgotnym ciepłem głęboko w środku.
- O tak… tak. To gdzieś… tam - mruczenie przeszło w głośne westchnięcie. Przełknęła ślinę której nagle nazbierały się jej całe usta.
- Pomogę panu… - dodała i pochyliła się, opierając prawą dłoń na swoim kolanie, a lewą na ścianie przed sobą.
- Bardzo… dziękuję… - Jego głos zadrżał. I teraz to on, po wyciągnięciu z niej palców, rozchylił łapami jeszcze bardziej jej pośladki, po czym przyssał się do niej, dziko całując i liżąc. Zatracił się w tej chwili kompletnie, i pożądanie wzięło górę… w końcu nawet wepchnął w nią swój język.
- Oh! - wyrwało się dziewczynie zanim zagryzła usta, a potem dała spokój z udawaniem. Pojękiwała przez nos, rozluźniając się krok po kroku, bo już doskonale wiedziała z czym przyjdzie się jej zaraz mierzyć. Wizja tego, że znowu wielkolud wejdzie w nią swoim potworem aż po jaja przyprawiała kolana od drżenie, serce o palpitację, a resztę ciała o niecierpliwe oczekiwanie. W którym momencie odkleiła rękę od kolana i przeniosła ją między swoje uda aby tam dołączyć do zabawy własnymi palcami. Marcus "wyjadał" ją od tyłu przez dłuższą chwilę… w końcu jedna z jego dłoni przestała rozchylać pośladek. Gdzieś u stóp May zadźwięczała buteleczka, którą mięśniak zgniótł w dłoni… i ta w końcu pękła. Wylewał jej zawartość na swojego "potwora". W końcu wstał, zakręcił wodę, a zimny płyn do kąpieli spłynął i między pośladki dziewczyny. Tak, nadchodziła ta chwila… aż przeszły ją dreszcze. Ustawiał się za nią, jeszcze raz, czy dwa, przejechał palcami po jej tylnej dziurce… i po chwili go poczuła. Twardego, wielkiego, gotowego. Naparł na nią, dosyć mocno. I zaczął powoli wchodzić…
Stęknęła, gdy wsunął w nią swoją żołądź i naparł wbijając w nią swoje centymetry. Rozpychał ją powoli, z umiarem, czując przy każdym ruchu jak stopniowo łamie opór jej ciała. Nox syknęła głośno, potem syknęła znowu. I jeszcze raz. Z jej gardła wydobywały się nieartykułowane dźwięki za każdym razem gdy wielkolud wchodził w głąb jej ciała. Ból mieszał się z przyjemnością, czuła jak raz za razem jej tyłek rozpycha gorący, gruby drąg.
-Jeszcze… jeszcze kawałek… o tak… - Jęknęła rozkosznie gdy wszedł w nią wreszcie cały, na całą długość.
- Oooooch laska… - Jęknął Marcus, po czym jego łapy znalazły się na biodrach May. Zaczął się powoli, naprawdę powoli w niej poruszać, jednocześnie głośno oddychając i sapiąc. Czyżby był tak blisko?

Serce dziewczyny przyspieszyło, tak jak jej ciało którym zaczęła wychodzić naprzeciw pchnięciom kompana. Jego twardy sprzęt ślizgający się wewnątrz jej tyłka doprowadzał do szaleństwa. Pozwalała mu wybierać kąt w jakim ją brał, nie broniąc niczego. Czuła się brudna, wykorzystana i rozrywa od środka. Każdy ruch do przodu kończyło mocno dobicie jasnych pośladków do ciemniejszych bioder i ochrypły jęk pełen aprobaty będący dalszą zachętą na zwiększenie tempa. Czarny Ogier zmienił położenie dłoni, prześlizgując je z bioder, poprzez boki dziewczyny, na jej ramiona. Jego dłonie były naprawdę ciepłe… zaczął ją brać mocniej i szybciej. Naparł tak na jej ciało, że aż przycisnął do zimnej ściany, a sutki May momentalnie stanęły na baczność, co było dodatkowym, pobudzającym bodźcem. Marcus sapał jej już właściwie w kark, mocno uderzając o jej pośladki biodrami… nadchodziła kolejna fala spełnienia.
Jego agresywna postawa kogoś kto nie bierze jeńców działa na mutankę jak płachta na byka. Brał ją podobnie do swojej własności: bez litości czy delikatności. Zostawała zwierzęca furia pchająca długie, grube cale głęboko w środek Nox. Wciskał ją w ścianę, wyciskając powietrze z płuc. Drżenie gdzieś w jej wnętrzu dopełniło dzieła. Przez brak tlenu pociemniało przed oczami, zamiast krzyku z opuchniętych od gryzienia warg wydobywał się wizg i znów gdzieś pod mocno zaciśniętymi powiekami ujrzała gwiazdy. Trzymana pewnym chwytem tylko dzięki niemu nie upadła na podłogę bo mięśnie ud trzęsły się tak bardzo że by nie utrzymały jej w pionie. A on wgryzł się w jej szyję. W finałowym momencie, gdy znowu najpierw głośno zajęczał, a potem się w nią spuścił, jego zęby dopadły szyi Nox. Ugryzł nie za mocno, nie za lekko. Akurat tak, by to wytrzymała, i by… znowu odeszła od zmysłów, porwana falą ekstazy.

Ocknęła się w jego ramionach, na podłodze kabiny. Trzymał ją mocno, choć czule… przytulała się do jego torsu policzkiem. Bolały ją nogi, bolał odbyt, bolała i cipka. Drżała na całym ciele, czuła się jednak spełniona, jak chyba jeszcze nigdy. Chciała coś powiedzieć, ale z jej ust wydobył się jedynie niezrozumiały bełkot.

A potem on umył jej włosy.

A ona się uśmiechała…


Następnym co Nox pamiętała było przebudzenie w miękkim łóżku, tuż obok pochrapującego mężczyzny na którego piersi trzymała głowę. Trasa z łazienki w to miejsce zdawała jej się odrealnionym snem gdzie dźwięki i kolory mieszają się ze sobą, a oczy wyłapują pojedyncze urywki gdyż powieki opadają ze zmęczenia. W domu panowała cisza, za oknem śnieg rozpadał się na całego i wciąż było ciemno. Nie wiedziała ile przespała, chętnie pospałaby jeszcze trochę ale złośliwy sen nie chciał ponownie przyjść. Poruszyła się z niejaką ulgą odnotowując że czuje się obolała, lecz bez przesady. Było jej też błogo i spokojnie: dwa odczucia prawie nie występujące przez ostatni rok. Niestety wredny chochlik wewnątrz głowy nie dał się nacieszyć spokojem, zaczynając szeptać do ucha, że należy się ruszyć, zebrać najpotrzebniejsze rzeczy i uciekać póki jeszcze nie ma pogoni na karku. Wstała więc ostrożnie, sycząc cicho kiedy nadwyrężony tyłek zetknął się z materacem. Zimny, mokry ręcznik który wsadziła między uda już dawno przestał być zimny, wizyta w kiblu też przez najbliższy czas nie należała do rzeczy jakie dziewczyna chciałaby zrobić… ale to minie, nawet całkiem szybko. Żeby nie marnować czasu ostrożnie podniosła się z łóżka i na palcach przeszła przez pokój. Jej celem były szafy oraz komody pod ścianami.

Straciła kilka minut po prostu stojąc i gapiąc się z nieobecnym uśmiechem na śpiącego mężczyznę. W poziomie, bez ubrań i nieruchomy wydawał się kompletnie innym człowiekiem niż wściekły furiat miażdżący głowę strażnika Korpo aż ta stała się płaską plamą na podłodze więziennego transportera. Był taki… normalny, z tego co pamiętała przecież doskonale również troskliwy i czuły.
Potrząsnęła głową budząc się z letargu.
- Coś ty mi zrobił - szepnęła, wracając do przeglądania ubrań w szafach. Szukała czegoś w czym nie wstyd byłoby się pokazać, ani co nie jest babcinymi wdziankami rednecka z zapadłej dziury. Wracała do życia, do cywilizacji, nie mogła wyglądać jak statystyczna Peggy Sue która dopiero wyszła z obory po oporządzeniu stada owiec. Na typową Karen też nie chciała pozować, bo niewiele było rzeczy którymi tak gardziła jak plastikowe pustaki. Przerzucała ciuchy, aż wreszcie dokopała się do czegoś w jej rozmiarze i czarnego. Na osobną kupkę odłożyła odsłaniającą brzuch bluzkę z pseudo gorsetowym przodem który zamiast troczków miał pasy ozdobione srebrnymi klamrami. Wycięcia były na tyle spore że nie dało się założyć pod spód stanika aby nie psuć efektu. Ciuszek miał też zabawnie elegancki, prosty kołnierzyk i długie rękawy z siatki. Nox dorzuciła do niego bardzo krótkie czarne szorty oraz kabaretki o dużych oczkach. Przeszukanie szuflad na samym dole komody zaowocowało znalezieniem cienkich, skórzanych pasków z ozdobnymi łańcuszkami. Zabrała parę, tak samo jak wysokie skórzane kozaki na platformie z obcasem. Do wyjętego zza szafy plecaka zapakowała jeszcze trochę bielizny, skarpet, gorsetów i tego wszystkiego, co mogło się kiedyś przydać, choćby mała czarna oraz skórzana ramona albo szalik z czapką.
Jednak nie tylko dla siebie kompletowała garderobę. Obok sterty czarnych ubrań pojawiła się też druga z męskimi w rozmiarze słusznego XXL: ciemne spodnie, t-shirty, zestaw bielizny, bluzy, narciarska kurtka z kapturem.

Wreszcie po zakończonych poszukiwaniach rozsiadła się wygodnie na rozkładanym fotelu pod oknem zajmując słuchaniem muzyki przez jedną słuchawkę oraz doprowadzaniem do porządku. Na stoliczku obok ułożyła znalezione w łazience kosmetyki, lusterko i czarny lakier do paznokci. Kończąc makijaż dostrzegła poruszenie na łóżku, a buźka sama się jej uśmiechnęła.
- Wielki niedźwiedź mocno śpi czy już nie? - spytała cicho, odkładając krwistoczerwoną szminkę na blat.
- Uuuuuuuaaaaaaachhhhh… - Marcus ziewnął przeciągle, po czym wsadził łapę pod koc, i gdzieś tam się podrapał. Spojrzał na nagą dziewczynę, i lekko się uśmiechnął.
- Mała drzemka dobrze robi - Powiedział, i obejrzał ją sobie z góry do dołu - A ty się na bóstwo robisz? - Zaśmiał się.
- Tylko proszę. Nie czerwony lakier. Ani na dłoniach, ani na stopach…
Podniosła butelkę z lakierem i pomachała nią.
- “Black No. 1”... przynajmniej według etykiety - odstawiła buteleczkę i odwróciła głowę w kierunku łóżka. Na jej twarzy pojawił się ciepły uśmiech.
- Skoro jest okazja to czemu nie? Jest dla kogo - zaśmiała się krótko, a potem wskazała na stertę ubrań na komodzie - Zobacz czy będą pasowały… i jak się spało? Jeszcze ciemno, chcesz to wracaj lulu.
- Spało się dobrze… - Marcus wstał z łóżka, a jego potworek zadyndał, przyciągając wzrok May. Wciąż nie mogła uwierzyć, że…
- Wiesz laska, fajna jesteś - Powiedział, podchodząc do niej, i pogłaskał po głowie, a potem pocałował w czoło - To zobaczę co tam dla mnie przyszykowałaś, a potem to miałbym ochotę, tak zwyczajowo, jak każdy, posiedzieć na kanapie, i pogapić się na tv. Możemy i na dole, razem z resztą, jak chcesz…
- Wiadomości… - westchnęła i pokiwała głową - Mogą coś o nas mówić, wypada się rozeznać. Nie możemy do końca życia udawać że to wczasy. Ale kiedyś cię na takie zabiorę, obiecuję - wypaliła zanim zdążyła pomyśleć, potem odwróciła głowę aby nie pożerać go wzrokiem.
- Jasne, telepudło brzmi dobrze. Będziemy mieli farta to poleci coś ciekawego. Komedia albo horror. Ciekawe co grają teraz w kinach… lubisz filmy Marcus? Albo koncerty?
- Hmm… - Mruknął czarnoskóry, odchodząc od dziewczyny, i zgarnął przygotowane dla niego ubrania - Można powiedzieć, że tak po trochu… filmy, koncerty, imprezy, laski… - Parsknął śmiechem patrząc się na May.

Ta siedziała naga i rozwalona na fotelu jak żaba na liściu, bez skrępowania przypatrując się mężczyźnie spod rzęs.
- A masz jakąś gdzieś schowaną? - spytała robiąc niewinną minę - Laskę znaczy. Żeby potem nie było kwasów. Cat-fight spoko, ale nie gdy już zrobię paznokcie, jasne?
- Yes Ma'am - Zasalutował jej niedbale, szczerząc zęby, i ruszył w stronę łazienki - No ale martwić się nie musisz, ostatnią zakopałem w parku… hehe… a teraz idę se jaja ogolić - Mrugnął do niej, już w drzwiach łazienki.
Odwrócił się tylko po to aby natknąć się na nagą brunetkę ponownie. Tym razem stojącą przy umywalce już w środku. Popatrzyła na niego przekrzywiając kark i znów zniknęła, pojawiając tuż przed nim.
- Wiesz siłaczu, zwykle mierzę siły na zamiary - zaczęła poważnie bez uśmiechu patrząc mu w twarz. Trwała tak przez chwilę nim nie opadła na kolana. Z wciąż poważną minę wyciągnęła przedramię, przykładając je do męskiego przyrodzenia jak miarkę.

- Taaak… - zaczęła neutralnym głosem, przypatrując się pomiarom to z lewa to z prawa. Nagle podniosła wzrok na jego oczy.
- Akceptuję ten wyniki i biorę je na klatę… czy gdzie tam chcesz - skończyła z figlarna miną.
- Hmmm… - Mruknął mięśniak, chyba nie bardzo wiedząc, co powiedzieć… i nagle wziął lekki zamach biodrami… i pacnął ją tą maczugą w pyszczek. Tego się chyba nie spodziewała.
- Później - Powiedział krótko, tym razem on z całkiem poważną miną, i wyminął ją, podchodząc do umywalki. Położył ubrania na szafce, i zaczął w tej lustrzanej szukać chyba maszynki i pianki do golenia…
- A kiedy będzie to później? - zapytała z udawanym fochem, skacząc do salonu po lakier do paznokci i znów do łazienki, na umywalkę. Tam przysiadła, włączając znowu radio z którego popłynęła muzyka. Pierwszy rząd spektaklu, nie żeby wchodziła mu z butami w prywatność. Jeszcze ich nawet nie założyła.

- Przed zejściem na dół, póki jeszcze jest chwila, co? - parsknęła krótko - Chyba że już masz mnie dość, ale ze względu na wrodzoną dobroć nie pokazujesz jeszcze drzwi.
Marcus przymknął oczy, i położył dłonie na rancie umywalki… zacisnął, i coś zgrzytnęło. Otworzył oczy, wpatrując się w swoje odbicie.
- Chciałbym wygolić sobie jaja, żeby było fajniej dla nas obojga. Ale to serio może się źle skończyć, DLA NAS OBOJGA, jak mi będziesz przeszkadzać laska. Dlatego proszę, daj mi 5 minut, co? I weź te radio ze sobą, bo je rozjebię. Zrobisz to dla mnie… kochanie? - Ostatnie słowo mięśniak podkreślił tonacją, i w końcu na nią spojrzał. Wysilił się na miły uśmiech, ale jego wzrok mógłby zabić.
Dziewczyna przewróciła oczami tak aby widział i wzięła odtwarzać na kolana, po czym bez słowa skoczyła do salonu. Tam postawiła radio na stole, wracając do malowania paznokci. Zanim jednak do tego się zabrała, wróciła do “Something in the way” Nirvany. Tak, zdecydowanie musiała ogarnąć iPoda na drogę razem z porządnymi słuchawkami.

10 minut później, Marcus wyszedł z łazienki… nadal goły. Podszedł do swoich więziennych ciuchów, i wygrzebał paczkę papierosów i zapalniczkę. Wsadził sobie 2 fajki w usta, spojrzał na Mayę, a następnie wziął kołdrę z łóżka, okrył się nią, i wyszedł na balkon. Tak boso i nago, jedynie pod kołdrą.
Mutantka odprowadziła go spojrzeniem rzuconym znad kolorowego magazynu “Rolling Stone” i poczekała aż zniknie. Wtedy dopiero spojrzała na pomalowane paznokcie sprawdzając ostrożnie czy już zaschły. Test wyszedł pozytywnie, więc odłożyła gazetę obok przyborów do malowania. Zaczęła się też podnosić z rozkładanego fotela, by w połowie ruchu zniknąć i pojawić się przy oszklonym wyjściu na taras. Stanęła w progu, opierając barkiem o futrynę.
- Lepiej? - spytała po prostu. Nie odpowiedział, stojąc do niej tyłem… po chwili dopiero wyciągnął w tył, ku niej, papierosa i zapalniczkę. Swojego palił nadal spokojnie.
Wzięła, odpaliła i zaciągnęła się, podnosząc oczy do góry czego i tak nie widział. Towarzyszyła mu w milczeniu i karmieniu nałogu, paląc szybko bo stanie bez ubrania na mrozie nie było mądrym pomysłem. Patrzyła na szerokie plecy mając w planie wrócić do ciepłego pokoju, ale wtedy nie byłaby sobą.
- Posłuchaj Marcus. Nie znam cię - przerwała ciszę, biorąc nowy wdech nikotyną - Ty nie znasz mnie. Każdy z nas ma coś na bani, swoje przyzwyczajenia i inne pierdolety które albo lubi albo go doprowadzają do kurwicy. Nie trzeba… eh, inaczej - pyknęła znowu fajkę.
- Mów wprost, prostymi słowami jak w wojsku. “Spierdalaj”, “zamknij się”, “chcę pobyć sam”, “wkurwia mnie Limp Bizkit”. “Skocz po browara”, “znajdź sobie zajęcie”. Bez owijania w bawełnę albo udawania że jest git, na chuj udawać. Naprawdę to złapię i nie walnę focha jak stąd do Ohio. Jasne?

Spojrzał na nią znad własnego ramienia, lekko w tył… a potem wyciągnął właśnie te długie, wielkie, umięśnione łapsko, i zgarnął ją do siebie, a właściwie przed siebie. Maya stanęła bosymi stopami w śniegu… Marcus otulił ją sobą i kołdrą, przylegając ciepłym ciałem do jej pleców. Położył jej łapska pod szyją, obejmując ją.

- Na 5 minut było cię za dużo. Sorry… - Burknął.

- Nie masz za co. Jest ok. Sorry, bywam upierdliwa - podniosła rękę i pod kocem ścisnęła jego łapę w okolicach swoich obojczyków. Oparła o niego plecy gapiąc się przed siebie na pokryte śniegiem czarne kikuty drzew.
- Muszę mieć jakieś wady, nie? Wśród tych wszystkich zalet - parsknęła krótko - Byłabym złośliwą mendą to bym powiedziała że ciebie też było za dużo na 5 centymetrów… ale nie było, żadna ze mnie złośliwa zołza, więc po prostu cieszę się że tu jesteś. I tyle. Chcesz to telepudło to skoczymy na dół. Chcesz rozejrzeć po kątach też spoko. Dzięki że mi łba nie rozwaliłeś - zaśmiała się na koniec.

Marcus jej słuchał, przytulony, z ustami na jej włosach. Kilka razy głęboko odetchnął, być może wciągając zapach May?
- Dobra… a co ty byś chciała teraz robić? Może tak, co? Żeby nie było, że aż taki ze mnie kutas… - Jego ciało drgnęło. Chyba się zaśmiał?

Dziewczyna obróciła się w jego ramionach, stając twarzą w twarz.
- Chciałabym abyś mnie zerżnął. Przetasował jeszcze raz wnętrzności - odpowiedziała z pogodnym uśmiechem, kładąc mu dłonie na ramionach a potem splotła je za szerokim karkiem. Parsknął.
- Ale żeby nie było że aż taka ze mnie cipa niewyżyta… zatańczyłabym. Potem możemy iść na dół zobaczyć czy nasze gęby wiszą już w głównym wydaniu wiadomości czy jeszcze nie.
- Dobra. To chodźmy zatańczyć… - Pocałował ją w czółko.
- Serio? - ucieszyła się szczerze i z tej radości przeniosła ich z powrotem do pokoju. Wydawała się tryskać radością, kiedy majstrowała przy radyjku wybierając przez parę chwil odpowiedni utwór, a gdy wreszcie z głośnika popłynęła spokojna melodia wyprostowała się dumnie. Obcięła Murzyna spojrzeniem od góry do dołu, trzecią nogę uprzejmie nie robiąc za epicentrum tej uwagi. Spojrzała mu głęboko w oczy.
- No hej przystojniaku - powiedziała niskim głosem zaczynając iść w jego stronę, a przy każdym kroku kołysała zalotnie biodrami - Często tu bywasz? Chyba nie, nie widziałam cię do tej pory. To co, dasz się poznać bliżej czy zgrywasz milczącego twardziela?

Mięśniak pokręcił głową, uśmiechając się. Pewnie sobie myślał, że ta zaś jakieś odgrywanie? Zrzucił ze swych ramion kołdrę, tak w górę, do tyłu, trochę efekciarsko i zabawnie. Zupełnie jakby… tak na chwilę to była jakaś peleryna jej osobistego, czarnego superhero, na co mutantka powachlowała rzęsami z wrażenia. Zrobił krok do niej, wyciągając dłoń w zapraszającym geście.
Z dłonią przyłożoną do poruszonego serca May ujęła jego dłoń, a przynajmniej nieźle to poruszone serce odgrywała. Albo i nie. Podeszła jeszcze jeden krok i jeszcze jeden, aż stanęła tuż przed nim. O dziwo tym razem nie gadała, patrząc najzwyczajniej w świecie na jego twarz. Wolną rękę położyła mu na ramieniu zaczynając kołysanie w powolnym tempie.
Czas gdzieś uciekł, porwany przez melodię albo i zdradzieckie płatki śniegu które przez otwarte drzwi wdarły się do sypialni... ale kto by się przejmował drobnostkami.