Axelowi nie bardzo uśmiechało się dopuszczenie do ucieczki przywódcy stada. Pech jednak chciał, że oszczep tkwił w cielsku zabitego wilka, zaś Axel nie miał zamiaru tracić czasu na schodzenie, wyciąganie broni z ciała wilka... ogólnie biorąc na tracenie czasu.
I z tego właśnie powodu Axel sięgnął po włócznię.
Każdy wiedział, że lepiej by było użyć tego oręża do walki wręcz, do nadziania biegnącego na ostrze, ale i rzucać nim można było.
Nie zeskakując z siodła Axel wyciągnął włócznię i rzucił w przywódcę stada.



________________________
K100 = 16
k10+4-1 = 13

Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa



- Pilnujcie mi pleców! - rzucił krótko Lucas do chłopaków widząc, że przynajmniej chwilowo odegnali wilki. Sam zaś zskoczył z konia którego lejce na chybko uwiązał do wozu. - Nie bój się, Bert, wilków już nie ma. - klepnął dla dodania otuchy swojeo wierzchowca a sam wszedł na opuszczone wozy i zaczął się rozglądać za tym co tam jest. Chciał ogólnie się zorientować co przewoziły, czy goby zdołały je rozszabrować no ale głównie koncentrował się na poszukiwaniach wspomnianej skrzyni ich pana.

Pieter widząc, że włócznia tylko raniła przywódcę stada wyjął z kołczanu oszczep z żelaznym grotem. Posłał ten oszczep w stronę wroga.

----

Rzuty:
77>40 - na trafienie, niestety pudło

Jakert walczyl dobrze tylko w zwarciu wiec postanowil pomoc Lucasowi gdyz tylko do tego teraz mogl sie przydac. Widzac ze zagrozenie na jakis czas minelo, zsiadl z konia i z bronia w reku zaczal przeszukiwac wozy. Mial zle przeczucia wiec bardziej rozgladal sie za wilkami, aby nie dac sie zaskoczyc, anizeli za rzeczona szkatolka.

Gdy część towarzyszy zaczęła przeszukiwać wóz Pieter postanowił poszukać śladów świadczących co tu się działo. Zaczął ostrożnie krążyć wokół wozów zbytnio nie zbliżając do lasu i przyglądać się uważnie tropom.