[WARHAMMER 2ed.] Mróz, głód, lament i zgrzytanie zębów II

**Dekline** · 02-04-2018, 22:36

Kamień działał na Marwalda tak jak wcześniej. Dalej czuł dziwny ból i przyciąganie, lecz im dłużej przebywał w pobliżu rdzenia tym bardziej był z nim obyty. Było to coś co bohater mógłby określić jako oswajanie, oswajanie dzikiego zwierzęcia które z początku wrogie powoli, bardzo powoli przekonuje się do nowych warunków. Aczkolwiek było to tylko porównanie które na poczekaniu wymyślił Marwald, jedyna rzecz do której mógł przyrównać obecną sytuacje, nie oznaczało to że porównanie było do końca trafne.

Marwald podszedł jeszcze bliżej, medalion wariował, parł do przodu jak głupi a pasek wbijał się Kolekcjonerowi w szyję. Bohater stanął na długość ciała od rdzenia, z tej odległości ból był dokuczliwy, aczkolwiek nie wywoływał jeszcze odruchu wstecznego, dało się go bez problemu wytrzymać. Następny krok i już na swoim ciele Kolekcjoner czuł jakby kto okładał go kijami, niezbyt mocno ale zdecydowanie boleśnie.

Marwald cofnął sie, o ostatni poczyniony krok. Dotknął swojego czoła, było czyste, zupełnie jakby nigdy nie było tam trzeciego oka - daru od boga.

Felix ruszył w kierunku rdzenia, czym bliżej był tym ciężej było mu na niego patrzeć. Nie dojrzał niczego szczególnego gdyż bijące od niego światło oślepiało go. Niziołek stanął o krok od artefaktu, oczy miał już właściwie zamknięte, nie sposób było je otworzyć, organizm nie pozwolił mu na dokonanie samookaleczenia. Bohater, poza bijącym światłem, nie widział ani nie czuł absolutnie nic. Zamiast tego Marwald poczuł delikatną zmianę przepływu wiatrów magii, w tym samym momencie gdy Felix zrobił ostatni krok i stanął "oko w oko" z rdzeniem.

02-04-2018, 22:36	#30
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Kamień działał na Marwalda tak jak wcześniej. Dalej czuł dziwny ból i przyciąganie, lecz im dłużej przebywał w pobliżu rdzenia tym bardziej był z nim obyty. Było to coś co bohater mógłby określić jako oswajanie, oswajanie dzikiego zwierzęcia które z początku wrogie powoli, bardzo powoli przekonuje się do nowych warunków. Aczkolwiek było to tylko porównanie które na poczekaniu wymyślił Marwald, jedyna rzecz do której mógł przyrównać obecną sytuacje, nie oznaczało to że porównanie było do końca trafne. Marwald podszedł jeszcze bliżej, medalion wariował, parł do przodu jak głupi a pasek wbijał się Kolekcjonerowi w szyję. Bohater stanął na długość ciała od rdzenia, z tej odległości ból był dokuczliwy, aczkolwiek nie wywoływał jeszcze odruchu wstecznego, dało się go bez problemu wytrzymać. Następny krok i już na swoim ciele Kolekcjoner czuł jakby kto okładał go kijami, niezbyt mocno ale zdecydowanie boleśnie. Marwald cofnął sie, o ostatni poczyniony krok. Dotknął swojego czoła, było czyste, zupełnie jakby nigdy nie było tam trzeciego oka - daru od boga. Felix ruszył w kierunku rdzenia, czym bliżej był tym ciężej było mu na niego patrzeć. Nie dojrzał niczego szczególnego gdyż bijące od niego światło oślepiało go. Niziołek stanął o krok od artefaktu, oczy miał już właściwie zamknięte, nie sposób było je otworzyć, organizm nie pozwolił mu na dokonanie samookaleczenia. Bohater, poza bijącym światłem, nie widział ani nie czuł absolutnie nic. Zamiast tego Marwald poczuł delikatną zmianę przepływu wiatrów magii, w tym samym momencie gdy Felix zrobił ostatni krok i stanął "oko w oko" z rdzeniem. __________________ ORDNUNG MUSS SEIN Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)