Moi drodzy, po dwóch dniach wędrówki przez knieję, step, a na końcu przez cuchnące bagniska Wasi bohaterowie dotarli w końcu szczęśliwie do Herrendorfu! Tym samym my dotarliśmy do końca rozdziału drugiego ("Złamane czarne skrzydła").

Trzeci rozpocznie się sceną rozkulbaczania koni i prowadzenia przez miejscowych na spoczynek, więc nie czekając nań możecie spokojnie wrzucić do wątku posty przedstawiające ewentualne bieżące przemyślenia i poczynania. Jeśli o zrozumienie obejrzanej scenki idzie (a przyjąłem, że reszta świty dobiegła na dziedziniec w połowie konwersacji Kateriny ze starym kapłanem), domyślacie się, że czarodziejka otrzymała z Herrendorfu jakiś proszący Kolegium o pomoc list. Ludzie w czerni muszą mieć coś wspólnego z kultem Morra, aczkolwiek nie wiecie, o co chodzi z tym Śniącym.

Następny wpis nie wcześniej jak jutro późnym wieczorem.

Cytat:

Napisał Asmodian Ło, żesz ty... Alem się załapał na finałową scenę rozdziału. Czarodziejka boi się tych ludzi z zakonu Morra?

Trudno jednoznacznie stwierdzić. Na pewno była skrajnie zaskoczona, nie tyle samą obecnością morrowian, co chyba osobą całego tego Śpiącego. Czy zdumienie te było podszyte strachem, nie sposób stwierdzić, chyba będziesz musiał uważnie śledzić rozwój dalszych relacji między tą parą!

Szanowni, Wasza drużyna zostanie w tym momencie rozdzielona. Olivia Hochberg dostąpiła zaszczytu udania się z panią Lautermann, starym kapłanem i zgrają czarnych dziwaków do domostwa duchownego, reszta ekipy natomiast ma zostać zaprowadzona do jakiegoś domu zgromadzeń (zapewne to jakiś luksusowy przybytek dla przyjezdnych), by tam odpocząć na świeżej słomie.

Wpierw jednak trzeba się pozbyć natrętnego towarzystwa rozhisteryzowanych prostaków, którzy bredzą coś o żywych trupach...