Wernachien

Grałam w sesji, w której MG dla postaci silnie wierzącej (i czerpiącej z wiary realną moc) przygotował totalny przewrót. No właśnie i co wtedy? MG wybierając do sesji gracza z konkretną postacią, nie powinien mu fundować tego typu niespodzianek - w końcu chciano grać postacią wierzącą a nie przeżywającą załamanie całego światopoglądu.

Czy w takim razie MG wykroczył poza swoje kompetencje?

 

Radosław

To zależy od osobowości osoby, która gra postacią. Jedni ( i nie jest ich mało) podrą kartę postaci, albo wyłączą neta i z nerwów nie zjedzą kolacji, inni powiedzą głośno NIE. Na czym polega to nie, a no mianowicie na tym, że do końca pozostaną wierni postaci, którą stworzyli. Nie załamią rąk zrobią wszystko by postawić na swoim, przełamią każdy opór, i nawet gdyby wszystko było przeciwko nim nie poddadzą się. To oni wcielają się przecież w postać, to oni decydują, w co wierzy dana postać i jak wytłumaczy sobie takie czy inne zdarzenia. Załamany kapłan, który, opuścił klasztor, aby wypełnić jakąś misje, nieobdarzony nadludzka siła, czy umiejętnościami od Boga, któremu służy, może zostać ateistą, lub tłumaczyć taki przebieg wydarzeń swoją winą, może zraził czymś do siebie swojego Pana. Inną sprawą jest sytuacja, gdy MG, chce tylko zrobić graczowi na złość, zmieszać go z błotem na tle innych graczy, bo go nie lubi czy coś w tym stylu. To jest niedopuszczalne i głupie, ponieważ psuje całą grę. Zaś, gdy MG wkurza się, bo gracz ma nadludzką postać, która załatwia wszelkie swoje sprawy siłą swego Boga to, czemu by nie dać mu małej lekcji wychowania. To moje zdanie w tej kwestii.

 

__________________
W ferworze walki, na polu bitwy jakim jest życie obronną ręką wychodzą tylko Ci, których serca nie potrafią klęknąć przed nieprawością.

Wernachien

Pragnę zauważyć, że to MG wybiera postaci do sesji. Zna KP i wie do czego zdolna jest postać. Ponad to wszystkie rzuty (lub prawdopodobieństwo sukcesu) również zależy od MG. Niemożliwa jest więc sytuacja w której postać miałaby zbyt wielką siłę, a MG nie zdawałby sobie z tego sprawy, nie sądzisz?

 

Radosław

STOP. Nie biorę udziału w sesjach, w których MG narzuca postaci graczom, ponieważ to niedorzeczne i psuje grę. Jaką przyjemność mam z tego że MG każe mi grać taką czy inną postacią, to obłęd, na moich sesjach zostawiam tu wolną rękę graczom. Chodzi przecież o przyjemność gry, dlatego świętą rzeczą musi pozostać fakt, że postaci graczy są graczy, a reszta świata MG. To MG powinien podstosowywać sesje pod graczy a nie na odwrót. MG tworzy szkic przygody, tak by był elastyczny, gracze dopełniają resztę, a to w efekcie prowadzi to zadowolenia obu stron. U mnie w ekipie, gra się swymi postaciami bardzo długo i uczestniczy się nimi w wielu sesjach, przez co gracze zżywają się z postaciami jakie odgrywają i gra jest ciekawsza.

 

__________________
W ferworze walki, na polu bitwy jakim jest życie obronną ręką wychodzą tylko Ci, których serca nie potrafią klęknąć przed nieprawością.

Wernachien

Nie powiedziałam, że narzuca postaci, tylko, że je wybiera.

Są gracze chętni do gry, którzy przygotowali konkretne postaci i tych postać MG wybiera. Tak więc MG wpuszczając jakiegoś gracza na sesję nie może mu zarzucić, ze postać ma zbyt wiele mocy, bo sam tę moc dopuścił.

 

Khalida

Jak już Radosław poruszył temat narzucania postaci - to wtrące tylko kilka słów że sama też tego nie cieprie. Dlatego w bardz wielu przypadkach nie lubie grać w LARPy gdzie MG narzuca(ją) graczom jakieś postaci... i z zasady jeszcze gracze te postacie losują... No i tu np problemu może nie mieć osoba straszliwie elastyczna, która wczuje sie w każdą rolę, ale ogormnym utrapieniem może to być dla kogoś kto nie potrafi być od tak kims innym...
I rozumiem Wernachien, że wcale nie o to ci chodziło, poruszam tylko to o czym powiedział Radosław.
Ale jeszcze jedna sprawa - jak uważacie na ile MG może ingerować w tworzenie postaci i jej KP i HP przed rozpoczęciem sesji? W mojej drużynie stusuje sie np coś takiego że gdy zaczynamy grać nowymi postaciami, to niektóre rzeczy ustalamy z MG. Jakie macie zdanie na ten temat?

 

__________________
Każdy powinien mieć motto.
Nawet jeśli jest dziwne:
"I'm greedy, not stupid..."
Widzicie?

Wernachien

Powiem tak: MG ingerować może od samego początku do samego końca, pod warunkiem, że gracz się na to zgadza. Różnie z różnymi osobami bywa. Wiele zależy tez od tego, czy MG coś narzuca, czy sugeruje po prostu lepsze rozwiązania, alternatywy.

Ja osobiście nie lubię, gdy mi się coś dyktuje. Oczywiście akceptuję wiele rzeczy - np. potrzebę połączenia drużyny przed sesją, albo nagięcie umiejętności postaci w jakąś stronę, bo będzie to korzystne dla przygody.

Postać jednak warto tworzyć samemu, przede wszystkim dlatego, ze dzięki temu łatwiej możemy się w nią wczuć a i gra jest przyjemniejsza

 

denis

Jako ze temat został zalozony jak przytyk do mojej osoaby czuje się zobligowany do odpowiedzi .

Czy gracz wchodzac swoja postacią jest nadal jej właścicielem czy tez postac gracza stała się inegralnym elemetem swiata gry ?
Osobiscie uwazam ze jednak postac , która wystapiła w swiecie gry wykreowanym przez MG nie może powiedziec „zabieram postac ze soba „ I to nie tylko dlatego ze jest to jawne olewanie innych współgraczy tworzac niewytłumaczalny precedens a czasami niszcząc fabułe albo koncepcje innej postaci .

Osobiscie uwzam ze gracz rezygnujacy z sesji NIE MA PRAWA psuc innym zabwy a tym samym MG
( powinien w miare mozliwosci oczywiście ograniczyc i z czesem wygasic udział postci) jest zobligowany do poprowadzenia znpecowanej postaci własnie w imie logiki swiata .

Co do ingerencji Mg w postac – uwazam ze MG powinien stac na starazy konsekwentnego prowadzenia postaci i zdecydowanie inagerowac jeżeli gracz gra na zasadzie „dzis mam taki humor wiec mój trolseyer będzie rozdawał dzieciom cukierki i MG może się nazyzej zamknac i siedzieć cicho.

 

Wernachien

Nie, denis, temat nie został założony jako przytyk

Było wiele powodów dla których zdecydowałam się go założyć i gwarantuję ci, że sesja 'Pay off' ma tu niewiele do rzeczy. Dziękuję jednak za odpowiedz

 

Aurora Borealis

Pozwolę sobie tu odpowiedzieć, bo sama często zastanawiam się nad postaciami, które tworzę. Wymyśiłam wiele różnych istot, niektóre z nich mają całkiem rozbudowane historie, czasem rysuję szkice i krótkie komiksy-scenki z ich "życia". Nie uważam jednak, by umiszczenie którejś w sesji było czymś przeciwko niej - nawet, gdy jest mocno dopracowana. Wszystko jest w porządku, dopóki MG nie narzuca czegoś same postaci.. Nienajlepiej to ujęłam. Nawet gdy wczuwam się w postać i zaczynam ją odgrywać, to tylko po to aby opisać, jak zachowałaby się w przedstawionej sytuacji. To jakbym opowiadała o dobrym znajomym, o kimś, kogo znam bardzo blisko, tak, że potrafię przewidzieć jej zachowanie w danej sytuacji. Nawet, gdy MG nie daje postaci wyboru, gdy nie ma już wyjścia, ja wciąż opisuję, co owa postać zrobiłaby w takiej chwili. Ta Wasza wierząca osoba w chwili katastrofy może zrobić niemal wszystko, ale to ja ją znam najlepiej i ja potrafię powiedzieć, jak mocna jest jej psychika, jak myśli, jak sobie wszystko wyjaśni. Czy się załamie, czy pójdzie dalej. Z tego względu nie lubię bawić się w tę całą siłę woli, te punkty w karcie określające psychikę - bo wtedy MG zaczyna kierować moją postacią, którą wychowałam, którą znam i którą się opiekuję. Co się dzieje z jej ciałem to już kwestia tego co się dzieje, i tu już nie mam na to wpływu, jak w realu. Co poradzę na to, że podejdzie do mnie menel i zacznie nudzić o szluga? Nic, mogę tylko odpowiedzieć, nakrzyczeć, że nie mam, dać mu szluga, odejść, uderzyć go. Ale nie zmienię tego, że on tam jest, że chce zapalić i tak dalej. Postać też nie, menela zaś zsyła MG.
Postać zaś może mieć mi tylko za złe zmianę otoczenia. Jeśli MG się wtrąca, postać zasypia znowu i budzi się z powrotem, tam, gdzie jej najlepiej: u mnie. Jak po skończonej sesji.