No a ja właśnie byłbym chętny zagrać przy umowie (między graczami a nie postaciami), że zdrada nie jest ok. Ten klimat może miećc swój urok, ale konkretnie MNIE nie bawi, bo z tego robi się kilku samotników, którzy są zmuszeni działać razem, a nie drużyna...

Podmrok (lub lokalny ekwiwalent) super! :) Jakieś eksploracje, spelunking, fantastyczne ekosystemy, monumentalne podziemne konstrukcje, Podróż do Wnętrza Ziemi, Verne spotyka Howarda spotyka Lovecrafta spotyka Burroughsa, góry skarbów, gruba rozwałka, podróż w nieznane!

Drowy się są zbyt super :( Ale widzę że masz na ich temat dużą wiedzę i je lubisz, więc myślę że wyjdzie Ci wyśmienicie.

Pomysł jest ciekawy, ale zdrady, o których była mowa, trzeba wyeliminować. Niekoniecznie nieformalną umową graczy, a raczej uwarunkowaniami fabularnymi. Myślę, że da się to zrobić bez większych niekonsekwencji w kreacji i postaci, i fabuły.

Drugą rzeczą, która mogłaby zabić ten pomysł, jest stworzenie grupki indywidualistów, zmuszonych do współpracy. Sorry, ale to raczej nie wypali. Jeśli każdy będzie ciągnął w swoją stronę, to nici ze współpracy, choćby nawet dobrze była uzasadniona. Musi istnieć jakikolwiek duch drużyny, jakiekolwiek powiązania jednych postaci z drugimi. Bo jeśli tego nie będzie, to rozegramy symultanicznie kilka solówek, a nie zwykłą sesję.

Dochodzę teraz do wniosku, że jeśli Twoim zamysłem jest granie postaciami złymi - to przecież wcale to nie musi być Podmrok. Ba, gdyby poluzować nieco założenia, dopuścić kreację innych ras, mogłoby to ubogacić grę. Wszak zło wiele ma twarzy :devil: .

A i ja również obstaję przy 3.5.

Drowia rodzina jest właśnie najlepszym sposobem na uzasadnienie fabularne tych wszystkich problemów.
Przytoczę tylko Salvatore, który powiedział, że funkcjonowanie całej rodziny Do'Urden i władzę jej opiekunki, wzorował na Ojcu Chrzestnym Maria Puzo.

Zagłosowałem na nie, ale coś w tych samych klimatach bo nie mam dostępu do 5ED, wolałbym o wiele bardziej 3.5 albo Pathfinder bądź ich mieszankę.
A co do argumentów kolegów, to się nie mogę zgodzić. Moim zdaniem jak długo gracze sąrozsądni i wiedząco robią, można spokojnie grać drużyną złych. Możemy z góry przyjąć założenia, że nasi gracze się nie zdradzają, możemy to jakoś uzasadnić w samej przygodzie. Myśmy o Drowach bardziej jako o mafii, niech to będą złoczyńcy z zasadami, którzy nie zdradzają rodziny. Myślmy bardziej Ojciec Chrzestny i Chłopcy z Ferajny a mniej Gra o Tron. Możemy też poprostu być psotawieni w sytuacji gdzie musimy współpracować. Zawsze da sięcoś wykombinować, potrzeba tylko nieco dojrzałości od graczy.

Po za tym, niekoniecznie Drow musi być zły, prawda? Mnie tam idea grania złą psotaciązawsze kusi, ale jeśli ktoś chce grać np dobrym Drowem albo z neutralnej grupy? To też może być ciekawe.

Zagłosowałem na tak - inny setting(nie FR).

5ed - lepsza niż 3,5(ale to tylko moje zdanie) - zresztą nie ma to znaczenia, skoro MG zakłada mało mechaniki, lub nawet w ogóle. Równie dobrze można byłoby zagrać w 1wszą edycję D&D - skutek podobny.

Drowy Salvadora są.....miękkie i wcale nie straszne. Liczę na zupełnie inny koncept drowów u Amona, patrząc na kreowane przez niego postaci mroczniaków - stąd apetyt mam deko zaostrzony;)

Może gygaxowy Erelhei-Cinlu? Oryginalny opis z Vault of the Drow to jak znalazł dla Amona.

Nie mignęła mi gdzieś jakaś forumowa drowia sesja osadzona w Erelhei-Cinlu właśnie?

Zapewne Abishaiowe Ognie E-C. Były chyba dwie odsłony.