grabi

Obejrzałem Planetes trzy dni temu i postanowiłem napisać coś o tym anime.
Akcja dzieje się bodajże w 2075 roku, gdy ludzkość zaczęła kolonizację kosmosu. Liczne stacje kosmiczne, miasta na Księżycu, wyprawy na Marsa to chleb powszedni. Historia dotyczy właśnie astronautów, a dokładniej niedocenianych przez większość ludzi śmieciarzy (debris haulers), którzy starają się o bezpieczeństwo przestrzeni kosmicznej. Przestarzały sprzęt, braki kadrowe, skromne fundusze to typowe problemy, z którymi muszą się borykać, lecz mimo to zawsze wykonują swoją pracę.
Anime rozpoczyna się dość zabawnie i taki klimat trwa przez początkowe odcinki. Tanabe - młoda dziewczyna, która dopiero co skończyła szkołę, znajduje pracę na stacji kosmicznej i zostaje przydzielona do sekcji sprzątaczy, zwanej przez większość osób half-section. Tam po wejściu do głównego pomieszczenia sekcji, gotowa do działania Tanabe zastaje mężczyznę z hełmem na głowie, noszącego tylko pieluchę. Mężczyzna ten okazuje się jej współpracownikiem, z którym będzie wspólne zbierać szczątki.

Głównymi postaciami są:
-Ai Tanabe - młoda, początkująca zbieraczka, która jest dość pogodną oraz żywą osobą. Hasła w stylu "Miłość wszystko zmieni" to dla niej chleb powszedni, którym karmi wszystkich dookoła. Jej żywiołowość, chęć niesienia pomocy, wyrozumiałość, optymizm oraz nastrój ducha sprawiają, iż postaci tej trudno jest nie polubić.
-Hachimaki - jest współpracownikiem Tanabe, szkoli ją i pomaga. To właśnie na niego Tanabe spotyka podczas pierwszego dnia pracy, noszącego pieluchę. Postać chaotyczna. Na początku go polubiłem, natomiast w późniejszych odcinkach nie mogłem znieść. Hachimaki to przezwisko wzięte od opaski, którą ma na czole. Nadał mu je jego nauczyciel Gigalde.

Pozostałe postaci:
-Fee - pilot statku sprzątaczy, nałogowa palaczka, która jest pomocną osobą i podczas misji to ona dowodzi grupą.
-Yuri - operator statku, gdzie jego głównym zadaniem jest operowanie mechanicznym ramieniem. Ma on swoją smutną stronę, przez którą został jednym ze zbieraczy.
-Szef oraz jego asystent są postaciami, których głównym zadaniem jest wprowadzanie humorystycznych akcentów w anime. W sekcji sprzątaczy nie wypełniają raczej żadnej przydatniejszej funkcji.
-Edel - cicha i małomówna osoba, pracująca tymczasowo w sekcji. To ona wypełnia całą papierkową robotę.

Anime składa się z 26 odcinków. Jest to liczba w sam raz, gdyż podczas oglądania nie czuć ani znużenia, że coś się ciągnie, ani nie ma momentów, że nie nadążamy za wydarzeniami. Kreska dla mnie bardzo ładna; nie będę się może nad tymi kwestiami rozwodził, bowiem każdy ma swój gust. Podobnie jest z kolorystyką. Mnie nie przeszkadzało nic, lecz kumpla denerwowały niektóre kolory. Muzyka dobra, taka jaka powinna być, czyli nie "wystająca" za bardzo, umiejętnie budująca atmosferę, akcentująca wydarzenia, a w chwilach dynamicznych "wyskakująca" z ukrycia, mówiąca, że jest to ważny moment i żeby nie mrugać nawet powiekami. Takim przykładem wziętym z innego anime może być np. Stamina Rose (z GiTS:SAC).
Seria wykazuje podział kilka części:
-humorystyczną - początek serii. Humorystyczne historie, gagi, humorystyczne zbiegi okoliczności przeważają w znacznej części.
-miłosna - środkowa część. Wystąpienie wątka miłosnego, zmniejszenie intensywności humoru.
-zagubienia - zagubienie się Hachimakiego oraz jego rozdarcie oraz ciągłe oddalanie się od tego co ważne.
-coś al'a budujemy pozytywne zakończenie - ostatnie 2 odcinki, które starają się pozytywnie zakończyć historię.

Na sam koniec chciałbym opowiedzieć o tym, co skłoniło mnie do napisania osobnego tematu dla tego anime. Nie była to niesamowita historia, jakaś wartka akcja, czy klimat anime. Powodem, dla którego postanowiłem napisać tą recenzję był fakt, iż niesamowicie wczułem się w serial. Jest to bodajże pierwsze anime, które tak przeżywałem (a przynajmniej nie pamiętam innego), byłem razem z postaciami, wspierałem je, śledziłem każdy ich ruch oraz życzyłem im powodzenia. Zżyłem się z postaciami do tego stopnia, iż w niewiedzy wielokrotnie mówiłem do ekranu teksty typu "Hachimaki ty idioto!" itp., dziwiąc się później jak ktoś wchodził do pokoju i się pytał, czy coś mówiłem. Może dlatego, że tak przeżywałem tą serię, tak się zawiodłem oglądając zakończenie. Czułem coś pomiędzy smutkiem, złością oraz rozgoryczeniem. "I to ma być pozytywne zakończenie?" pytałem siebie z rozgoryczeniem, nie mogąc potem spać przez dwie kolejne noce (autentycznie, proszę się nie śmiać!). Wreszcie naszła mnie złota myśl (żarówka nad głową wreszcie zaświeciła) i przemaglowałem zakończenie przy użyciu japońskiego wzorca kulturowego, który jest odmienny od naszego europejskiego. Przemiał przez pozycję kobiety w społeczeństwie japońskim zmienił postrzeganie tego zakończenia w ten sposób, iż "zrobiłem" sobie z niego europejski odpowiednik i wreszcie spokojny mogłem udać się spać.

Na zakończenie powiem tylko, że anime polecam i osobiście oceniam na 8,5-9 na 10 możliwych. To 8,5-9 to wyraz mojego wahania, bowiem na 9 w moim odczuciu nie zasługuje, a od 8,5 jest stanowczo lepsze.

Na koniec jeszcze kilka obrazków, coby każdy mógł obejrzeć, jak wygląda:
1
2
3
4
Tanabe
Hachimaki