Zawsze zastanawiłełem się jak wilk może przegrźć pełna płytówkę :o .Chyba by sobie zęby połamał a co za tym idzie,zadawał by o wiele mniej obrażeń 8)

O ile dobrze pamietam, to w D&D premia za zbroje jest dodawana do KP, czyli do stopnia trudnosci trafienia. Mozna przyjac, ze postac w pelnej plytowie dostaje od zrecznego mnicha caly czas, ale tylko ciosy, ktore pokonaly jego KP przeszly przez zbroje i tym samym zadaly obrazenia.
Ale to tylko propozycja dla tych co lubia PRAWDZIWY realizm

Właśnie lipne w DnD jest to, że nie ma czegoś takiego jak zużycie zbroi i broni. Broń się nigdy nie szczerbi, zbroja się nie gnie... A przecież jak inaczej wytłumaczyć otrzymanie ciosu przez osobę będącą w płytówce albo coś takiego?
Ale dobra, DnD nie jest stworzone do tego żeby być realistyczne...

Gdyby bron miala sie niszczyc, to tylko po trafieniu w zbroje czy tarcze. Przyjmijmy, ze cos takiego jest rownoznaczne z nietrafieniem. No to teraz co? Odejmujemy od broni i zbroi jakas tam liczbe PW? A jak juz to ile?

W falloucie PnP to było zrobione tak, że zarówno broń jak i zbroja miała takie krateczki zużycia. Ileśtam krateczek i miało sie minusy do Defa albo minusy do obrażeń... W DnD jest to awykonalne raczej, no chyba, że zastosowałoby się wariant ze zbrojami dodającymi DR a nie AC...

To że w DnD tego nie ma nie oznacza że nie może tego być na twoich sesjach, oczywiście jeśli jesteś MG, jak nie to zawsze można z nim pogadać na temat niszczenia się zbroi i orężu

Wracając do zwykłych zasad zasad DnD zawsze ciekawiło mnie jak gościu z jednoręcznym toporem może parować (Na moich sesjach jest parowanie) ogromny topór oburęczny, delikatnie mówiąc nieważne jak mocno gościu uderzy powinien bez problemu przynajmniej złamać taki badziewny toporek. Dlatego na moich sesjach parować można tylko bronią takiego samego rozmiary bądź większego max. o 1 bo duuużym toporem sztyletu nie zparujesz
Mam nadzieję że wszyscy rozumieją o czym piszę :D

W trakcie rozmowy było powiedziane, że trafienie w szczelinę jest bardzo trudne. Na treningach bractw rycerskiego od podstaw uczono nas ciosów w takie właśnie słabe punkty zbroi. Po kilku latach treningu człowiek dochodzi do takiej perfekcji, że z zamkniętymi oczami może trafić tam gdzie trafić powinien. I wydaje mi się, że takimi właśnie wyszkolonymi postaciami gra się w D&D i dlatego nie ma specjalnej różnicy czy atakuje sztyletem czy oburęcznym mieczem. Jeżeli tylko ściągnie takiego rycerza z konia to jeden cios i po rycerzu (oczywiście, gdy nie trafi) gdyż rycerskie zbroje w okolicach krocza chronią zdecydowanie mniej gdyż mają wyceńcie, które umożliwia jazdę konno. Pyzatym w ciągu rundy tak jak już było to wspomniane walczący atakują nie raz tylko wielokrotnie a rzut na trafienie to takie podsumowanie tego wszystkiego.

Nie zawsze trzeba uderzać w szczeliny, jeśli cios jest bardzo silny, to może wgnieść zbroję, a jeśli jest to broń kłuta, to może ją przebić.

Niestety im bardziej chcemy "urealnić" naszą rozgrywkę , tym bardziej ją spowolniamy . Kości i mechanika są bardzo ważne ale jeśli drużyna nie ma nic przeciwko temu to ja wole upraszczać zasady.

Wszystko by było dobrze gdyby nie jedna sytuacja. Wyobraź sobie 2 Wojowników, jeden ma sztylet, drugi zaś miecz oburęczny.Wojownik 2 przystępuje do ataku podnosi swój ogromny miecz do góry i robi zamach, a wojownik 1 paruje ten atak sztyletem...... Żenada, mogę przybliżyć więcej takich sytuacji ale jedna chyba wystarczy