Śmiałkowie jak tylko potrafili, wydawali odgłosy walki przypominające raczej te dochodzące z rzeźni, niż z pola bitwy. Udawane krzyki, jęki i rzężenia konających rozbrzmiewały porażająco. Śmiertelną ciszę na zewnątrz jaskini wkrótce przecięły chaotyczne krzyki. Podstęp się udał. Nadciągający tyralierzy najwidoczniej nie zdawali sobie sprawy z deszczu śmierci, jaki spotkał ich krwiożerczych pupili. Tunele jaskini niosły zdeformowane echo zniecierpliwionego tupotu małych stóp, podnieconego małpiego języka, chichotów i rytmicznego uderzania żelazem o drewniane tarcze.