lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Mag · 22-06-2016, 20:15

- Boże drogi co to do diabła jest?! - jęknęła robiąc przerażoną minę na widok upiora zmierzającego wprost na nią.
Beckett zaczęła się cofać przed tym czymś chcąc uciec. Nerwowo rozejrzała się w koło. Nikogo poza widziadłem nie spostrzegła. Skierowała się przodem w kierunku, gdzie znajdowała się szkolna brama z wyjściem na parkingi. Przyśpieszyła kroku i z każdą chwilą zwiększała tempo coraz bardziej. Nie odwracała się, miała nadzieję, że zjawa zostawi ją w spokoju, albo zniknie. Nie miała nawet odwagi spojrzeć w tył.

- UWAŻAJ! POCHYL SIĘ! - krzyknął w jej umyśle Rasiel.

Tym razem go posłuchała i schyliła się najniżej jak potrafiła ledwo powstrzymując się przed padnięciem na ziemię.
"Co to jest!?" jęknęła w przerażeniu.

Duch czy cokolwiek to było przeleciało nad Isobel i wleciało między drzewa.

- DEMON. ŻYWIŁ SIĘ TĄ DZIEWCZYNĄ, BY PRZEJĄĆ JEJ CIAŁO. PRZESZKODZIŁA MU, DLATEGO NIE JEST W STANIE SIĘ BARDZIEJ ZMATERIALIZOWAĆ... CHYBA, ŻE ZNAJDZIE NOWE CIAŁO. UWAŻAJ Z BOKU!

Przerażający, cienisty stwór próbował zaatakować z zaskoczenia. Dzięki Rasielowi mu się to nie udało. Jak długo Isa da radę jednak mu umykać?
"Nie wie, że TO ciało ma już jednego pasażera na gapę?" i natychmiast musiała się uchylić i zrobić unik przed zjawą.
"Przecież ja tego czegoś nie zgubię!" dodała zaraz. "A co jak kogoś innego znajdzie!? Znowu ktoś skoczy z dachu! Rasiel, nierobie, byś się w końcu na coś przydał tak dla odmiany!” Isa starała się nie dać panice ale coraz trudniej jej z tym było.
Miała pustą głowę jeśli chodziło o pomysły, nie miała też przy sobie wody święconej ani tym bardziej śpiewnika psalmowego. A medalik z krzyżykiem, który kiedyś nosiła na szyi jakiś czas temu w złości wywaliła w piaski pustyni.

"Auto! Tak!" przypomniała sobie, że tam w osłonie przed światłem miała schowany już dawno temu przez jej ojca obrazek świętego Krzysztofa, patrona kierowców. To było jedyne co przyszło jej do głowy.

22-06-2016, 20:15	#15
Mag Reputacja: 1	- Boże drogi co to do diabła jest?! - jęknęła robiąc przerażoną minę na widok upiora zmierzającego wprost na nią. Beckett zaczęła się cofać przed tym czymś chcąc uciec. Nerwowo rozejrzała się w koło. Nikogo poza widziadłem nie spostrzegła. Skierowała się przodem w kierunku, gdzie znajdowała się szkolna brama z wyjściem na parkingi. Przyśpieszyła kroku i z każdą chwilą zwiększała tempo coraz bardziej. Nie odwracała się, miała nadzieję, że zjawa zostawi ją w spokoju, albo zniknie. Nie miała nawet odwagi spojrzeć w tył. - UWAŻAJ! POCHYL SIĘ! - krzyknął w jej umyśle Rasiel. Tym razem go posłuchała i schyliła się najniżej jak potrafiła ledwo powstrzymując się przed padnięciem na ziemię. "Co to jest!?" jęknęła w przerażeniu. Duch czy cokolwiek to było przeleciało nad Isobel i wleciało między drzewa. - DEMON. ŻYWIŁ SIĘ TĄ DZIEWCZYNĄ, BY PRZEJĄĆ JEJ CIAŁO. PRZESZKODZIŁA MU, DLATEGO NIE JEST W STANIE SIĘ BARDZIEJ ZMATERIALIZOWAĆ... CHYBA, ŻE ZNAJDZIE NOWE CIAŁO. UWAŻAJ Z BOKU! Przerażający, cienisty stwór próbował zaatakować z zaskoczenia. Dzięki Rasielowi mu się to nie udało. Jak długo Isa da radę jednak mu umykać? "Nie wie, że TO ciało ma już jednego pasażera na gapę?" i natychmiast musiała się uchylić i zrobić unik przed zjawą. "Przecież ja tego czegoś nie zgubię!" dodała zaraz. "A co jak kogoś innego znajdzie!? Znowu ktoś skoczy z dachu! Rasiel, nierobie, byś się w końcu na coś przydał tak dla odmiany!” Isa starała się nie dać panice ale coraz trudniej jej z tym było. Miała pustą głowę jeśli chodziło o pomysły, nie miała też przy sobie wody święconej ani tym bardziej śpiewnika psalmowego. A medalik z krzyżykiem, który kiedyś nosiła na szyi jakiś czas temu w złości wywaliła w piaski pustyni. "Auto! Tak!" przypomniała sobie, że tam w osłonie przed światłem miała schowany już dawno temu przez jej ojca obrazek świętego Krzysztofa, patrona kierowców. To było jedyne co przyszło jej do głowy. __________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory" Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn