| Czarodziejka chłonęła spojrzeniem całe otoczenie. Nie tyle by je poznać, a by porównać je z tym co pamiętała. Tak wiele się zmieniło, choć sama zdała sobie sprawę z tego, że przez lata bardzo wiele wspomnień wyparła z pamięci, choćby to o miejścu w którym pomieszkiwał czarodziej, który odkrył w niej "talent".
W zamyśleniu Pira przemierzała kolejne kroki. Jej wyuczona, wyniosła postawa zniechęcała postronne osoby do zaczepiania jej. Dobrze skrojona szata i zadbana aparycja, dawały do zrozumienia postronnym kim była.
Uważnie w całym tym tłumie ludu wypatrywała swojej służki, mając w zanadrzu kilka zaklęć, które mogłyby przydać się w razie problemów. Zaskakujące tylko w tym wszystkim dla niej było to jak wielu przybyło do Ban Tiel na uroczystości. Przez to prawie zapomniała jaki był jej prawdziwy cel przybycia do grodu.
Gospoda u Mojsa nie wyglądała zachęcająco od zwenątrz. Piraviel nawet wyobraziła sobie, że wewnątrz jest znacznie gorzej. Nawet pożałowała, że nie ma jakiegoś magicznego przedmiotu który sprawiałby, że jedzenie pokarmów stałoby się zbędne. Na przykład mógłby być to magiczny pierścień.
Przekroczyła w końcu próg przybytku i z miejsca skrzywiła się na woń tam panującą.
Wiedźminów dostrzegła od razu. Stół omijany przez większość i w którego kierunku prawie każdy krzywo spoglądał. Pira bez zawahania skierowała się wprost ku nim.
Uśmiechnęła się miło do tego który się do niej odezwał, a do milczącego posłała mrugnięcie oka.
- Dziękuję za zaproszenie - odparła i dosiadła się. - Pozwolicie panowie, że zaproszę tu jeszcze moją służkę - dodała tonem oznajmienia, a nie proszenia o zgodę. - Czy można w tym przybytku otrzymać coś zdatnego do zjedzenia? - zapytała mężczyzn. Zamierzała wpierw zjeść, nim zacznie zadawać im pytania o istotę ze swej sennej wizji.
__________________ "Just remember, there is a thin line between being a hero and being a memory"
Gram jako: Irya, Venora, Chris i Lyn |