Jeżeli suma rzeczy ulotnych może być czymś trwałym, jeśli cuda i zmyślenia wciąż mają swoje miejsce w tym świecie, Dopóki ktokolwiek pamięta zapomniane słowa, wciąż nuci starą pieśń, O ile nie każdy jest samotną wyspą, a losy ludzi przeplatają się nawzajem, Jeżeli para to więcej niż dwa. Jest dla mnie miejsce na tym świecie. wśród tych światów. Tybet, zima 1997

Coś ci umykało.
To wrażenie towarzyszyło ci odkąd pamiętasz; nie było to uciążliwe, nie było nachalne ani nawet nie wydawało się specjalnie znaczące. Po prostu było, odzywało się raz na jakiś czas z tyłu twojej głowy. Świat miał setki, tysiące lepszych zagadek do rozwiązania. Co z tego że na wzmiankę o budowie Palazzo Barberini pojawiał się dziwny sentyment, czy że w pierwszych chwilach na bruku Pigeon House Rd. myśli kierowały się ku Wielkiemu Głodowi.
Wtedy były to drobne kwestie.

Niemal dekadę temu nastąpiło Przebudzenie. Świat nabrał ostrości, jakby ktoś pierwszy raz poprawnie przepisał ci okulary. I pozwolił widzieć w kolorze. I obdarzył i słuchem, i węchem, i jeszcze czymś gratis. Ostatnie lata były pełne cudów, poznawania świata - ludzi - głębiej niż kiedykolwiek przedtem. Ale dopiero w tej chwili udało się złapać nić prowadzącą do tego czego tak ci brakowało.

Znasz miejsce, znasz czas. Zapaliły się w twoim umyśle jaśniej niż gwiazdy na niebie.

Irlandia, 14 Dundrum Rd, pokój 326
12 czerwca 2017, godzina 18.37
Twarz Julii.

Nić niesie ze sobą poczucie bliskości, dawnej winy, grozę nieuchronnej straty. Tyle lat po Przebudzeniu jesteś w stanie precyzyjnie nazwać ten fenomen: sympatia, więź która łączy fizycznie, emocjonalnie lub magicznie. W tym wypadku co najmniej dwa ostatnie. Intensywna jak więź matki z własnym dzieckiem, choć zupełnie inaczej smakująca.
A przecież ty wiesz o niej tak niewiele.

Przygotowałem tą sesję jako finał wieloletniej przygody z grami fabularnymi. Z różnorakich powodów prawdopodobnie odłożę hobby. Zamysł sesji pojawił się w kuluarach Pucharu Mistrza Mistrzów trzy lata temu, był szlifowany jako zgłoszenie na Quentina i w końcu wylądował w szufladzie. Brakowało czegoś.
To coś dostałem na finale Archipelagu.

Przygotowywałem tą sesję jako rozmowę o nas, rpgowcach. O tym co nas zbiera i trzyma w tych ciasnych pokojach o nieludzkich godzinach. O tym czego tu szukamy - i najwyraźniej dostajemy. O potrzebie kogoś kto myśli tak samo i kogoś kto myśli inaczej, ale wciąż odstaje od "bezbarwnego" świata.
Chcę żeby postacie były graczami; nie jakimś fikcyjnym konceptem który urodził się na papierze, nie specjalnie wykrzywionym odbiciem, ale swego rodzaju oczyszczającym voyeuryzmem. Nie chodzi o zagranie ślusarzem Jankiem Nowakiem, lat 25, mieszkającym w Polsce, ale przeniesienie siebie, bez chowania się za tym że to tylko postać.
To duże wymaganie. Przecież to co napiszemy zostanie.

Warstwa samej gry jest - w moim nieskromnym odczuciu - solidna. Przygoda została przygotowana jako zbiór wzajemnie powiązanych kwestii a nie gotowa historia. Nie jest też tylko pretekstem dla tego co napisałem powyżej - tak faktycznie to ona powstała najpierw, a refleksja wykrystalizowała jako efekt. Umawiamy się na grę - i to na poziomie tej fikcyjnej rzeczywistości i waszych decyzji spędzimy najwięcej czasu. Refleksja to bonus, nagroda dla tych którzy po nią sięgną. Będzie też mechanika, uczciwa gra wg ducha jej zasad, a nie niewolnicze trzymanie się literek.

Zamysł fabularny sesji mieści do siedmiu osób. Niestety, moje zdolności jako MG na tyle nie wystarczają i muszę się ograniczyć do czwórki. Trzy z tych czterech miejsc są już zajęte przez Aiko i Alien_XIII i Highlandera.
Cała ta rekrutka jest o jeden wakat.

Kryterium rekrutacji powinno być jasne, więc postaram się je tak sformułować:
Szukam osobników którzy będą wnosić coś do sesji od początku to końca. Współtworzyć. Grać razem, nawet jeżeli akurat w danej chwili postacie są w konflikcie. Najoryginalniejszy na świecie pomysł może mi po prostu nie spasować, a zwrócę uwagę na kogoś o kto hołduje idei gry razem. Kiedy dostanę zgłoszenie, przegrzebię otchłanie archiwum żeby się czegoś o was dowiedzieć.
Z przykrością muszę przyznać ze stawia to "świeżaków" na straconej pozycji.
Jeżeli chodzi o znajomość settingu i mechaniki Maga - poziom wsparcia MG w tej kwestii jest wprost proporcjonalny do mojego zachwytu tym co dostanę, do wielogodzinnego supportu włącznie.

Przede wszystkim, od każdego chcę pięć kluczy. Jak gdybym miał zrozumieć was tylko na podstawie tych pięciu aspektów. Gdyby nagle trzeba było zrobić z was uczestnika wyprawy Krzysztofa Kolumba - zupełnie inny czas i miejsce - to co byłoby tym niezmiennym, spójnym elementem? Tym co łączy was i waszą postać? To przedostatnie możecie potraktować także dosłownie. To jest to minimum podobieństwa którego oczekuję; bez tego ryzyko że przygoda nie wypali znacząco rośnie.

Tak poza tym co padło już wcześniej?
Współczesna część gry jest osadzona wokół Dublina. Będą liczne nawiązania do motywów zawartych w legendach arturiańskich - nie słowo w słowo, bardziej reinterpretacje, tak jak zrobiły z nimi "Mgły Avalonu". Nie ma przymusu że postać musi pochodzić z Irlandii ani nic przykleić się na sztywno do mitu - po prostu daję ramy żeby można było się odnieść. Gdyby kogoś korciło, proszę o nie wychodzenie poza kulturę zachodnią.

Jako Przebudzeni, jesteście szychami Konsylium - kto, kim i dlaczego ustalicie sobie już w czwórkę. To co chcę wam przekazać to że jesteście najważniejszymi magami na wyspie. Nie popychadłami, nie świeżakami stawiającymi pierwsze kroki, nie pionkami w czyjejś grze. Nie będzie papy wysyłającego was do starego przyjaciela ani starego mistrza który podejmie za was trudną decyzję. To wasza rola. Przy okazji Konsylium pozwolę sobie doprecyzować jeden detal - nie narzucam przyjaźni postaci. Oczekuję wspólnej gry. Porozumienia ludzi. Tak długo jak spór, intryga czy konflikt was bawią - proszę bardzo. Ten temat wróci już po wyborze graczy.

Główny ciężar sesji ma spoczywać na relacjach waszej czwórki i trójki kluczowych NPC. Proszę, nie wsadzajcie w wasze historie więcej postaci niż to produktywne.

Poniżej zamieszczam pytania pomocnicze. Nie muszę dostać listy odpowiedzi; to bardziej zbiór pytań które mogłyby być trudne gdybyście mieli odpowiadać z marszu. Pomogą mi dobrać dla was wątki, mam nadzieję że pomogą doszlifować postać złapać ton gry.

Przyjmę KP w dowolnej postaci - interaktywnego pdfa, plików office, nagrań, komiksów, haiku, kombinacji wcześniejszych i innych komu przyjdzie do głowy - byle jest to kompletne i będę w stanie to ogarnąć. Jeżeli nie będę to przykro mi bardzo, ale i tak byśmy się nie dogadali.

Mechanika
Zwróćcie uwagę na Aspiracje i Obsesje. To jeden z powodów dla któego wybrałem Maga 2e. Dla tych którzy nie mieli okazji zajrzeć, aspiracje to cele które ustalacie dla waszej postaci. Nie cele postaci. Postać raczej nie chce bohatersko umrzeć, ale dla gracza może to być wymarzony finał historii.
Obsesja to faset magii który najbardziej interesuje postać. Czy jest utalentowanym empatą, nieustannie wrażliwym na emocje osób dookoła? Czy może szuka w świecie okruchów Prawdziwego Świata żeby przywoływać jego mieszkańców?
Trzy aspiracje - w tym jedna dalekosiężna. Dwie obsesje.

Nimbus. Chcę poznać Wasze wyobrażenie tego jak sama obecność waszej postaci wpływa na otaczający świat. Zaproponujcie mechaniczny efekt z tym związany - w najgorszym wypadku złożę kontrpropozycję.

Wybierzcie Roty, ale zrobię z nimi fabularny myk i zaczniecie grę bez nich.

50 pdków do rozdania na start, dowolna kombinacja zwykłego i arcane expa.

Wszyscy dostajecie zaletę Przeznaczenie(Destiny) na 5 za darmo. Z przyczyn fabularnych. I żeby dać wam narzędzie przepychania ważnych dla was motywów.

Zalety zespołowe jak na przykład Cabal Theme są dla was za free tak długo jak *wszyscy* je wezmą. Czyli do dogadania już po rekrutacji, nawet w trakcie gry.

Dostaniecie wspólne Sanctum. Nie zabraniam posiadania własnego, po prostu informuję że jest.

Termin zamknięcia rekrutacji już znacie. 12 czerwca 2017. Zaczynamy kiedy światy się zrównają.