Niesforny Bard - Strona 7

**Redone** · 30-09-2006, 20:09

Bard nagle zbladł i wygląda na kompletnie zagubionego.
- Kim... czym ty jesteś? - udało mu się wyjąkać po czym przełknął głośno ślinę. Nie czekał jednak na odpowiedź - Dobrze, opowiem wam wszystko, choć nie wiem czy mi uwierzycie. Jestem Harfiarzem, specjalizuję się w rekruatcji nowych członków. Nie wiem czy słyszeliście o Harfiarzach, chociaż pewnie tak. Jestesmy organizacją, która stara się przeciwdziałąć złu w Faerunie, nasi agenci sa wszędzie, a ja jestem jednym z nich. Przybyłem tu, żeby zwerbować nowych członków. Z początku chciałem po prostu popytać w mieście, czy nie trzeba się podjąć jakiegoś zadania i nająć kogoś do tego, by przekonać się, czy nadaje się na członka naszej organizacji. Tak się złożyło, że padło na was. I wtedy ten sen... wszystko zmienił. Naprawdę nie wiem na temat domu nic więcej niż wy, ale pomyślałem, że przyjście tu będzie dobrym sposobem sprawdzenia was. A ta wielka nagroda o której mówiłem, to właśnie możliwość przystąpienia do Harfiarzy.
Elistan skończył swoją wypowiedź i czeka na reakcję zgromadzonych.

Kutak · 30-09-2006, 20:15

Harpownik
- Czym jestem? Jestem kimś, kogo twoi bracia niszczą w setkach. Jestem dziełem genialnego wynalazcy, który został uznany za okrutnika i człowieka złego jedynie z powodu ludzkiej ignorancji. Żyłem spokojnie, dopóki cały Cormyr nie zechciał zniszczyć mojego Ojca, tylko dlatego że był daleko inteligentniejszy od innych. Oto, kim jestem, bardzie...- urwał Harpownik. Ci, którzy widzieli cokolwiek w tym mroku, zauważyli że starał się unikać wzroku barda, jakby bał się go...
-A teraz, Elistanie, skończmy te cyrki. Czy ktoś taki jak ja miałby szansę być przyjętym do harfiarzy?- powiedział harpownik, poczym wybuchnął śmiechem. Ale nie był wesoły, daleko mu było do wesołości...

mataichi · 30-09-2006, 20:34

Xavier

Strach ustąpił miejsca złości. Nie lubił gdy ktoś do niego mierzył. Tym bardziej gdy był to potwór taki jak ten. Odrażający. Xavier splunął na podłogę z pogardą.

- Odłóż to coś lepiej - kiwnął głową na harpun - zanim komuś stanie się krzywda. - Był gotowy, napiął wszystkie mięśnie i czekał. Nie chciał przelewać krwi, o ile to coś ma krew.

Kutak · 04-10-2006, 19:24

Harpownik

Mrok panujący w pokoju podkreślał tajemniczośc tej sceny. Wielka bestia z harpunem i garstka istot uznawanych za "normalne", to słowa jak z niezłej opowieści grozy. Elistan będzie miał o czym opowiadać wielu dzieciom, by te przeżywały setki koszmarów przed snem.

- Nic nikomu się nie stanie, jeżeli nie będzie to konieczne. Ta broń jest uruchamiana jedynie moją myślą i chęcią, więc jeżeli tylko zechcę, wystrzeli. Ale póki co nie ma takiej potrzeby... Aha, możesz sobie odpuścić chęci dorwania mnie. Wytworzenie ciała tak idealnego jak Arvanes zajmie mi kilka chwil, więc raczej śledzenie mnie jest na nic.

mataichi · 06-10-2006, 13:52

Xavier

Życie jest za cenne żeby je stracić w tak głupi sposób - starał się wyciszyć co nie było łatwe zważywszy na broń wymierzoną w niego ale po kilku sekundach doszedł do równowagi.

-Ehh, no cóż jesteśmy w dosyć kłopotliwej sytuacji. Będę szczery. Nie wiem czego bardziej nie lubię tego miejsca czy ciebie potworze. - Jeszcze przez chwile wahał się ale w końcu podjął decyzje i schował wolnym ruchem sztylet. - Nie wiem jak wy ale ja nie zamierzam tu dłużej zostawać. - Przełknął ślinę i ruszył w kierunku drzwi. - Żegnaj.

**Redone** · 06-10-2006, 14:38

Wszyscy nie bardzo wiedzieliście jak zachować się w tej sytuacji. Xavier postanowił wyjść, ale kiedy tylko przeszedł przez pierwsze drzwi zauważył, że hol uległ zmianie! Zniknęły drzwi do sieni a na ich miejscu stała szafa, jakby ktoś ją przesunął. Nie ma jednak na niej żadnych śladów dotyku, a zauważyli byście to od razu, gdyż jest pokryta warstwą kurzu.
- Co do... - szepnął Elistan i rozejrzał się ogłupiały po holu.

mataichi · 06-10-2006, 15:06

Xavier

- I co jeszcze? -Szepnął poirytowany.- Ktoś lub coś bawi się z nami. Ja mam tego serdecznie dosyć. - Podrapał się po głowie w zamyśleniu. - Coś czuje, Elistanie, że będę przeklinał dzień, w którym cię poznałem, ale jak na razie mamy chyba ważniejsze rzeczy na głowie.

- Wygląda na to, że tak czy owak przyjdzie nam przeszukać ten dom. Co ty na to potworze? Wdepnąłeś w to tak samo jak my.

Kutak · 06-10-2006, 16:25

Harpownik

- Jeszcze raz nazwiesz mnie potworem, humanoidalny śmieciu, a cały Toril będzie znał opowieści o tym, co można zrobić z harpunem w twoim ciele...- wysyczał Harpownik, a jego metaliczny akcent trochę się zmniejszył. Struny muszą się jeszcze dostosować do tego gardła...
-Tak czy inaczej chyba wpadłem w to równie głęboko co wy... Działajmy, a ta przykra konieczność znacznie się ukróci...- powiedział Harpownik, poczym ciężkim krokiem poszedł w kierunku szafy. Szybkim ruchem otworzył drzwi, przeszukał wnętrze i starał się opukać wszelkie ścianki...

mataichi · 06-10-2006, 19:24

Xavier

-Spokojnie nie denerwuj się, to podobno robi źle na cerę. Choć w twoim przypadku to nie wiele zmieni.- Ostatnie zdanie powiedział pod nosem.

Wybrał pierwsze z sześciu drzwi. Starał się być ostrożny, nie wiadomo co czaiło się po drugiej stronie choć zbyt wiele przeżyć jak na jeden dzień i uczucie przerażenia które na nowo wylęgało się w umysł Xaviera a na dodatek to niebezpieczne stworzenie nie sprzyjało koncentracji. Mineła więc co najmniej minuta za nim nacisnął klamkę.

**Redone** · 08-10-2006, 17:53

Arvanes:
Szybkim ruchem otworzyłeś szafę i zacząłeś przetrząsać zawartość. Ciuchy, ciuchy i jeszcze więcej ciuchów. Opukiwanie też nic nie dało, to zwykła szafa na ubrania.

[center:edd297326e]

[/center:edd297326e]

Xavier:
Chwyciłeś za klamkę i ponownie drzwi ustąpiły bez problemu. Znajduje się tu pokój gościnny (5), który sprawia wrażenie surowego acz przytulnego. Podłogę i ściany pokrywają skóry dzikich zwierząt. W pokoju znajduje się kominek, dwa niewiekie, owalne stoliki, cztery wygodne, głębokie fotele, sofa oraz szafka ścienna. Na każdym stoliku stoi świecznik. Poza tym na stolikach znajdują sie popielnice oraz drewniane szkatułki. Ścianę na lewo pokrywają półki, uginające się pod ciężarem różnych pergaminów i ksiąg. Przy oknie znajduje się sekretarzyk, a na nim inkaust i pojemnik na pióra.

30-09-2006, 20:09	#61
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Bard nagle zbladł i wygląda na kompletnie zagubionego. - Kim... czym ty jesteś? - udało mu się wyjąkać po czym przełknął głośno ślinę. Nie czekał jednak na odpowiedź - Dobrze, opowiem wam wszystko, choć nie wiem czy mi uwierzycie. Jestem Harfiarzem, specjalizuję się w rekruatcji nowych członków. Nie wiem czy słyszeliście o Harfiarzach, chociaż pewnie tak. Jestesmy organizacją, która stara się przeciwdziałąć złu w Faerunie, nasi agenci sa wszędzie, a ja jestem jednym z nich. Przybyłem tu, żeby zwerbować nowych członków. Z początku chciałem po prostu popytać w mieście, czy nie trzeba się podjąć jakiegoś zadania i nająć kogoś do tego, by przekonać się, czy nadaje się na członka naszej organizacji. Tak się złożyło, że padło na was. I wtedy ten sen... wszystko zmienił. Naprawdę nie wiem na temat domu nic więcej niż wy, ale pomyślałem, że przyjście tu będzie dobrym sposobem sprawdzenia was. A ta wielka nagroda o której mówiłem, to właśnie możliwość przystąpienia do Harfiarzy. Elistan skończył swoją wypowiedź i czeka na reakcję zgromadzonych. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

30-09-2006, 20:15	#62
Kutak Reputacja: 1	Harpownik - Czym jestem? Jestem kimś, kogo twoi bracia niszczą w setkach. Jestem dziełem genialnego wynalazcy, który został uznany za okrutnika i człowieka złego jedynie z powodu ludzkiej ignorancji. Żyłem spokojnie, dopóki cały Cormyr nie zechciał zniszczyć mojego Ojca, tylko dlatego że był daleko inteligentniejszy od innych. Oto, kim jestem, bardzie...- urwał Harpownik. Ci, którzy widzieli cokolwiek w tym mroku, zauważyli że starał się unikać wzroku barda, jakby bał się go... -A teraz, Elistanie, skończmy te cyrki. Czy ktoś taki jak ja miałby szansę być przyjętym do harfiarzy?- powiedział harpownik, poczym wybuchnął śmiechem. Ale nie był wesoły, daleko mu było do wesołości... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

04-10-2006, 19:24	#64
Kutak Reputacja: 1	Harpownik Mrok panujący w pokoju podkreślał tajemniczośc tej sceny. Wielka bestia z harpunem i garstka istot uznawanych za "normalne", to słowa jak z niezłej opowieści grozy. Elistan będzie miał o czym opowiadać wielu dzieciom, by te przeżywały setki koszmarów przed snem. - Nic nikomu się nie stanie, jeżeli nie będzie to konieczne. Ta broń jest uruchamiana jedynie moją myślą i chęcią, więc jeżeli tylko zechcę, wystrzeli. Ale póki co nie ma takiej potrzeby... Aha, możesz sobie odpuścić chęci dorwania mnie. Wytworzenie ciała tak idealnego jak Arvanes zajmie mi kilka chwil, więc raczej śledzenie mnie jest na nic. __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

06-10-2006, 14:38	#66
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Wszyscy nie bardzo wiedzieliście jak zachować się w tej sytuacji. Xavier postanowił wyjść, ale kiedy tylko przeszedł przez pierwsze drzwi zauważył, że hol uległ zmianie! Zniknęły drzwi do sieni a na ich miejscu stała szafa, jakby ktoś ją przesunął. Nie ma jednak na niej żadnych śladów dotyku, a zauważyli byście to od razu, gdyż jest pokryta warstwą kurzu. - Co do... - szepnął Elistan i rozejrzał się ogłupiały po holu. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

06-10-2006, 16:25	#68
Kutak Reputacja: 1	Harpownik - Jeszcze raz nazwiesz mnie potworem, humanoidalny śmieciu, a cały Toril będzie znał opowieści o tym, co można zrobić z harpunem w twoim ciele...- wysyczał Harpownik, a jego metaliczny akcent trochę się zmniejszył. Struny muszą się jeszcze dostosować do tego gardła... -Tak czy inaczej chyba wpadłem w to równie głęboko co wy... Działajmy, a ta przykra konieczność znacznie się ukróci...- powiedział Harpownik, poczym ciężkim krokiem poszedł w kierunku szafy. Szybkim ruchem otworzył drzwi, przeszukał wnętrze i starał się opukać wszelkie ścianki... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

30-09-2006, 20:34	#63
mataichi Reputacja: 1	Xavier Strach ustąpił miejsca złości. Nie lubił gdy ktoś do niego mierzył. Tym bardziej gdy był to potwór taki jak ten. Odrażający. Xavier splunął na podłogę z pogardą. - Odłóż to coś lepiej - kiwnął głową na harpun - zanim komuś stanie się krzywda. - Był gotowy, napiął wszystkie mięśnie i czekał. Nie chciał przelewać krwi, o ile to coś ma krew.

06-10-2006, 13:52	#65
mataichi Reputacja: 1	Xavier Życie jest za cenne żeby je stracić w tak głupi sposób - starał się wyciszyć co nie było łatwe zważywszy na broń wymierzoną w niego ale po kilku sekundach doszedł do równowagi. -Ehh, no cóż jesteśmy w dosyć kłopotliwej sytuacji. Będę szczery. Nie wiem czego bardziej nie lubię tego miejsca czy ciebie potworze. - Jeszcze przez chwile wahał się ale w końcu podjął decyzje i schował wolnym ruchem sztylet. - Nie wiem jak wy ale ja nie zamierzam tu dłużej zostawać. - Przełknął ślinę i ruszył w kierunku drzwi. - Żegnaj.

06-10-2006, 15:06	#67
mataichi Reputacja: 1	Xavier - I co jeszcze? -Szepnął poirytowany.- Ktoś lub coś bawi się z nami. Ja mam tego serdecznie dosyć. - Podrapał się po głowie w zamyśleniu. - Coś czuje, Elistanie, że będę przeklinał dzień, w którym cię poznałem, ale jak na razie mamy chyba ważniejsze rzeczy na głowie. - Wygląda na to, że tak czy owak przyjdzie nam przeszukać ten dom. Co ty na to potworze? Wdepnąłeś w to tak samo jak my.

06-10-2006, 19:24	#69
mataichi Reputacja: 1	Xavier -Spokojnie nie denerwuj się, to podobno robi źle na cerę. Choć w twoim przypadku to nie wiele zmieni.- Ostatnie zdanie powiedział pod nosem. Wybrał pierwsze z sześciu drzwi. Starał się być ostrożny, nie wiadomo co czaiło się po drugiej stronie choć zbyt wiele przeżyć jak na jeden dzień i uczucie przerażenia które na nowo wylęgało się w umysł Xaviera a na dodatek to niebezpieczne stworzenie nie sprzyjało koncentracji. Mineła więc co najmniej minuta za nim nacisnął klamkę.

08-10-2006, 17:53	#70
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Arvanes: Szybkim ruchem otworzyłeś szafę i zacząłeś przetrząsać zawartość. Ciuchy, ciuchy i jeszcze więcej ciuchów. Opukiwanie też nic nie dało, to zwykła szafa na ubrania. [center:edd297326e][/center:edd297326e] Xavier: Chwyciłeś za klamkę i ponownie drzwi ustąpiły bez problemu. Znajduje się tu pokój gościnny (5), który sprawia wrażenie surowego acz przytulnego. Podłogę i ściany pokrywają skóry dzikich zwierząt. W pokoju znajduje się kominek, dwa niewiekie, owalne stoliki, cztery wygodne, głębokie fotele, sofa oraz szafka ścienna. Na każdym stoliku stoi świecznik. Poza tym na stolikach znajdują sie popielnice oraz drewniane szkatułki. Ścianę na lewo pokrywają półki, uginające się pod ciężarem różnych pergaminów i ksiąg. Przy oknie znajduje się sekretarzyk, a na nim inkaust i pojemnik na pióra. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher