Tego dnia ubrał się w swój brązowy strój podróżny, który zapewniał mu większą swobodę ruchów i był zdecydowanie praktyczniejszy we wrogim środowisku niż szykowny strój akademicki w którym się dotąd pokazywał. Miał oczy koloru bladobłękitnego, przywodzące na myśl krystalicznie czysty lodowiec w pełnym słońcu. Gładka cera skrywała jego faktyczny wiek, bo wyglądał przez nią jak ledwo podrostek, a miał na karku już prawie ćwierć wieku. Ludzie, którym wcześniej ściskał prawice dziwili się jak można mieć tak zimne dłonie, na co zaklinacz był zmuszony odpowiadać wzruszeniem ramion, gdyż dla niego to wszyscy inni byli zbyt “gorący”.