Eowindel
- Gdybyście tylko słuchali gdy mówiłem, byście rozumieli, że to MY zaskoczymy. Ale zakładam, że mój wyrafinowany plan jest ZBYT skomplikowany. No cóż, nie każdy rodzi się geniuszem...

nie każy rodzi sie tez świrniętym, snobistycznym elfiatkiem-mruczę sam do siebie

A myślałem, że elfy nie myślą... Pójdę tam. Możecie uznać, że straże macie z głowy. Dalej będziecie musieli radzić sobie samemu. Nie chcę pobrudzić sobie piwafwi krwią.

Skradam się do obozu mówiąc pod nosem Bene tellemara...

Riven

Ja jestem za tym żeby iśc do obozu orków. Nie musimy na nich szarżować. Możemy przecież wcześniej gdzieś się przyczaić i ocenić czy mamy szanse. orków jest teraz mniej o ten oddział więc może być tam pusto. Taka sytuacja nie powtórzy się szybko.

-Po pierwsze przestańcie się kłócić!-wykrzyknął Mezon-Po drugie, Skoro większość zadecydował, przynajmniej według mnie, to pójdziemy do obzu orków. Co ty na to Heraldzie?- krasnolud zwrócił się do swego pobratymca
-Hmmm. Jeżeli mamy iść do obozu orków to musimy pamiętać o tym że na pewno zorientują się po pewnym czasie że ich "patrol" nie wraca. A jeżeli będą wiedzieć że znaleźliśmy mapę to na pewno wyślą przeciwko nam kilka patroli zwiadowczych musimy więc uważać na nich. Proponuje abyśmy zeszli ze ścieżki i poszli lasem. Tak się składa że mam pewną orientacje w tym terenie.

Dobrze więc! zdecydowane! mości krasnoludzie, prosze prowadź!-myśl o kolejnej bitce wyraźnie sprawia mi radość. Poprawiam ułożenie mojego miecza na plecach, mocniej napinam pasy na mojej zbroi i spluwam na jedno z truchel orków. Czekam na towarzyszy.

A więc niech tak będzie. A co do orków to trochę potrwa zanim te zakute łby połapia się co i jak. Tak więc możemy ruszać.
Jeszze raz poprawiam wszystkie rzeczy tj. plecak, łuk i miecz. Staję obok Templariusa i obracam się w kierunku który wskazuje mapa. Patrzę na Templariusa i mówię
Chyba nie mieliśmy okazji poznać swych imion. Jestem Vengar. Vengar aep Ksornos. Lekko się uśmiecham i czekam na reakcję.

Masz rację... nie mieliśmy okazji się poznac. Nazywam się Fargoth. Po prostu Fargoth... Pochodzę z tak dalekiej północy, jak daleko sięga niebo i gwiazdy! Pochodze z krainy wielkich wojowników ... pochodze z krain spowitych zimą po wsze czasy. Gdzieś tam jest moje królestwo...być może uda mi sie dowieśc, że jestem jego godzien-zamyślam się przez chwile... po czym nagle jakbym się ocknął-wyciągam w strone towarzysza dłoń i czekam na reakcje...-A ty skąd pochodzisz Vengarze aep Ksornos? Jeśli nie jest to tajemnicą...-uśmiecham się [/i]

Wy sentymentalini debile, mamy robotę! Chodźcie! Kiedy padną strażnicy ruszajcie! I nie wypatrujcie mnie, bo mnie nie zobaczycie.

Wbiegam w gęstwiny lasu i zakradam się do obozu. Co widzę?