[WFRP 2ed] Służba nie drużba. - Strona 23

**Kerm** · 19-04-2014, 23:13

Axel dopadł do bandyty.

- Masz szansę zrobić chociaż jeden dobry uczynek w swym życiu - powiedział cicho. - Ilu ich tam jeszcze jest, twoich kompanów? I ile mają dzieci ze sobą? - spytał.

archiwumX · 20-04-2014, 01:55

Ten oszczep jest jakiś specjalny czy to są jakieś nowe czary? Strach pomyśleć ile tu tego jest... - mruczał Pieter pod nosem na widok poległego bandyty, który nie dostał szczególnego wycisku.

Następnie doskoczył do oszczepu, wziął go do rąk i jął mu się ciekawie przyglądać.

**Dekline** · 21-04-2014, 13:21

Jakert wyjął sztylet i pochylił sie nad zbójem którego powalił. Chciał sprawdzić czy bandyta żyje, a sztylet był jedynie zabezpieczeniem gdyby okazało się że jest inaczej.

Pipboy79 · 21-04-2014, 20:19

Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa

"Książę" podobnie jak inni dopadł powalonego bandytę. Pozwolił się jednak wyprzedzić kolegom bo w wojennym rzemiosle byli sprawniejsi od niego. Póki nie upewnił się, że bandyci nie kryją jakiego planu nerwowo obserwował cienie i ciemność lasu. Te wszystkie krzaki i zarośla, zwłaszcza w nocy wyglądały niepokojąco.

- Jak który jest na chodzie to trzeba go związać. No i jak tam? Mówi który coś? - rzekł swoje służący. Był gotów spróbować przemówić do rozumu jednemu lub drugiemu ale musieliby być właśnie zdatni do mówienia i słuchania.

Reinhard · 27-04-2014, 17:10

Obaj bandyci byli już jedną nogą w królestwie Morra. Ten, którego powalił Jakert, żył jeszcze, ale był nieprzytomny i wyglądało na to, że długo bez pomocy nie pociągnie. Drugi, nad którym pochylał się Axel, zdawał się niczego nie rozumieć, oszołomiony nagłą utratą krwi. Która nie przestawała płynąć. Jeżeli nic się z tym nie zrobi, również zejdzie. Żeby skłonić jednego lub drugiego do mówienia - by była chociaż na to szansa - potrzebne są albo brutalne metody, albo...w czym miałoby pomóc bandycie ratowanie ludzi? Właściwy argument mógłby rozwiązać mu usta. Tacy jak on dbają tylko o siebie....

archiwumX · 27-04-2014, 17:51

Pieter obejrzawszy włócznię podszedł do niepilnowanego przez Axela i zaczął go przeszukiwać, może się coś znajdzie...

Reinhard · 27-04-2014, 20:01

Przy bandycie, do którego podszedł Pieter, stoi Jakert. Żeby go obszukać, Pieter musiał go przewrócić na plecy. Gdy zabrał się do tego, ranny przeraźliwie zawył z bólu.

archiwumX · 27-04-2014, 20:14

Dopiero po chwili Pieter zauważył, że zabrał się do przeszukiwania bandyty zbyt natarczywie, co skutkowało nieumyślnym powaleniem Jakerta. Więc rzucił w jego kierunku solenne przeprosiny.

A następnie zajął się nieprzytomnym bandytą i wnet usłyszał straszny jęk. To go wystraszyło, ale szybko się spostrzegł skąd on się wydobył. Po krótkim zastanowieniu jeśli był nie przytomny lekko ścisnął go za nos, by oprzytomniał. Gdy bandyta stał się zdatny do przesłuchania powiedział mu łagodnym głosem:
Jeśli chcesz, żebyśmy ci pomogli, musisz nam powiedzieć, gdzie się podziewają twoi towarzysze i co tu się wyprawa.

Reinhard · 28-04-2014, 05:42

(bandytę trzeba było odwrócić

)

Pipboy79 · 28-04-2014, 16:03

Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa

Lucas zorientował się, że zlikwidowanie bandyckiej zasadzki poszło im nadspodziwanie dobrze. Widocznie dobrzy bogowie byli im bardzo łaskawi dzisiaj. Aż nie wiedział czy nie za dobrze. Obydwaj zbóje wyglądali teraz wręcz żałośnie. Wydobycie czegoś z ludzi w takim stanie wyglądało na ciężką robotę.

- Może ja spróbuje dobrze? - rzekł do Axla przyklękając przy postrzelonym przez niego mężczyźnie. Wcześniej wygladał na prawie przekonanego o ofercie Langa to widać albo był chybotliwy w charakterze z natury lub po prostu nie miał serca z kamienia. Tudzież szczęsliwie Lucasowi udało się trafić w jakiś jego czuły punkt.

Teraz wyciągnął swój nóż, odciął kawałek koszuli banity i spróbował zatrzymać krwawienie. Przy chłopaku przy dworze Shalya była mu łaskawa to może i teraz mu będzie sprzyjać. Poprosił ją o łaskę po raz kolejny. Los zbója w przeciwieństwie do dzieciaka był mu raczej obojętny. Nawet jakby przeżył nie czekało go nic dobrego. Ale mógł im powiedzieć jeszcze to i owo. A jak im stu za dużo krwi puści to zostaną w tym lesie i będą musieli radzić sobie sami ze znalezieniem reszty bandy i porwanych dziatków.

(rzut na pierwszą pomoc: Kostnica Shalya chyba lubi mojego hiróła a skubaniec miał farta

)

Opatrunek wyglądał nieźle. Chyba. Przynajmniej nie wiedział co mógłby zrobić jeszcze. Spróbował teraz przemyśleć sytuację. Zbój był ciężko ranny i było prawie ciemno. Nawet jeśli jego pomoc dała mu trochę czasu Lucas nie miał pojęcia ile. Więc...

- Posłuchaj mnie synu. - zaczął mówić do niego spokojnie, dostojnie i poważnie. Zupełnie jak jakiś mentor. Albo kapłan. W końcu tamten cierpiał, umierał a i ciemnawo już było. Lucas widział bardziej jaśniejszą plamę jego twarzy niż jej rysy. Zakładał więc, że tamten widzi go podobnie. A i przecież był w cięższym stanie od hrabiowego służącego.

- Nikt nie wie ile nam czasu zostało. Tobie już niewiele jak wiesz. Nie narobiłeś wiele dobrego w swoim życiu. Ale to Morr będzie cię sądził a nie ja tutaj. - zamilkł na chwilę dając czas na przetrawienie tamtemu jego niewesołej wiekuistej perspektywy.

- Jednak możesz jeszcze poprawić swój los. Bogowie są łaskawsi dla tych co wstawiają się za innymi. Zwłaszcza tymi słabszymi i niewinnymi. Jak dzieci. Wszyscy dobrzy bogowie tego nas nauczają. Jeśli więc teraz powiesz mi gdzie są te dziatki co je zabraliście ze sobą pomożesz im. Czyli pomożesz i sobie. Morr na pewno spojrzy na ciebie łaskawiej niż na jakiegoś zaprzańca co w godzinie śmierci łaski dzieciom odmawia. Więc? - dał tamtemu szanse na wykaraskanie się z sytuacji. Może nie ciała ale duszy chociaż. Zapewne zdawał sobie sprawę z beznadziejności swojego położenia bo nawet jakby przeżył byłby na łasce hrabiowej straży a więc i hrabiego a jak nie to chłopów. Na więcej łaski niż szybki stryczek liczyć nie mógł. Ale Lang chciał mu przypomniec o życiu wiecznym które czekało każdego z nich. To miał nadzieję jeszcze go ruszy i sumienie i nadzieja.

(przekonywanie bandyty: Kostnica no nie wiem czysię udało jak na gołe staty ale, że mi zależy by coś powiedział to na wszelki wypadek robię przerzut
przerzut: Kostnica mam nadzieję, ze się uda i powie coś ciekawego

)

20-04-2014, 01:55	#222
archiwumX Reputacja: 1	Ten oszczep jest jakiś specjalny czy to są jakieś nowe czary? Strach pomyśleć ile tu tego jest... - mruczał Pieter pod nosem na widok poległego bandyty, który nie dostał szczególnego wycisku. Następnie doskoczył do oszczepu, wziął go do rąk i jął mu się ciekawie przyglądać. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

27-04-2014, 17:51	#226
archiwumX Reputacja: 1	Pieter obejrzawszy włócznię podszedł do niepilnowanego przez Axela i zaczął go przeszukiwać, może się coś znajdzie... __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

27-04-2014, 20:14	#228
archiwumX Reputacja: 1	Dopiero po chwili Pieter zauważył, że zabrał się do przeszukiwania bandyty zbyt natarczywie, co skutkowało nieumyślnym powaleniem Jakerta. Więc rzucił w jego kierunku solenne przeprosiny. A następnie zajął się nieprzytomnym bandytą i wnet usłyszał straszny jęk. To go wystraszyło, ale szybko się spostrzegł skąd on się wydobył. Po krótkim zastanowieniu jeśli był nie przytomny lekko ścisnął go za nos, by oprzytomniał. Gdy bandyta stał się zdatny do przesłuchania powiedział mu łagodnym głosem: Jeśli chcesz, żebyśmy ci pomogli, musisz nam powiedzieć, gdzie się podziewają twoi towarzysze i co tu się wyprawa. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

19-04-2014, 23:13	#221
Kerm Administrator Reputacja: 1	Axel dopadł do bandyty. - Masz szansę zrobić chociaż jeden dobry uczynek w swym życiu - powiedział cicho. - Ilu ich tam jeszcze jest, twoich kompanów? I ile mają dzieci ze sobą? - spytał.

21-04-2014, 13:21	#223
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Jakert wyjął sztylet i pochylił sie nad zbójem którego powalił. Chciał sprawdzić czy bandyta żyje, a sztylet był jedynie zabezpieczeniem gdyby okazało się że jest inaczej.

21-04-2014, 20:19	#224
Pipboy79 Majster Cziter Reputacja: 1	Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa "Książę" podobnie jak inni dopadł powalonego bandytę. Pozwolił się jednak wyprzedzić kolegom bo w wojennym rzemiosle byli sprawniejsi od niego. Póki nie upewnił się, że bandyci nie kryją jakiego planu nerwowo obserwował cienie i ciemność lasu. Te wszystkie krzaki i zarośla, zwłaszcza w nocy wyglądały niepokojąco. *- Jak który jest na chodzie to trzeba go związać. No i jak tam? Mówi który coś? -* rzekł swoje służący. Był gotów spróbować przemówić do rozumu jednemu lub drugiemu ale musieliby być właśnie zdatni do mówienia i słuchania.

27-04-2014, 17:10	#225
Reinhard Reputacja: 1	Obaj bandyci byli już jedną nogą w królestwie Morra. Ten, którego powalił Jakert, żył jeszcze, ale był nieprzytomny i wyglądało na to, że długo bez pomocy nie pociągnie. Drugi, nad którym pochylał się Axel, zdawał się niczego nie rozumieć, oszołomiony nagłą utratą krwi. Która nie przestawała płynąć. Jeżeli nic się z tym nie zrobi, również zejdzie. Żeby skłonić jednego lub drugiego do mówienia - by była chociaż na to szansa - potrzebne są albo brutalne metody, albo...w czym miałoby pomóc bandycie ratowanie ludzi? Właściwy argument mógłby rozwiązać mu usta. Tacy jak on dbają tylko o siebie....

27-04-2014, 20:01	#227
Reinhard Reputacja: 1	Przy bandycie, do którego podszedł Pieter, stoi Jakert. Żeby go obszukać, Pieter musiał go przewrócić na plecy. Gdy zabrał się do tego, ranny przeraźliwie zawył z bólu.

28-04-2014, 05:42	#229
Reinhard Reputacja: 1	(bandytę trzeba było odwrócić )

28-04-2014, 16:03	#230
Pipboy79 Majster Cziter Reputacja: 1	Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa Lucas zorientował się, że zlikwidowanie bandyckiej zasadzki poszło im nadspodziwanie dobrze. Widocznie dobrzy bogowie byli im bardzo łaskawi dzisiaj. Aż nie wiedział czy nie za dobrze. Obydwaj zbóje wyglądali teraz wręcz żałośnie. Wydobycie czegoś z ludzi w takim stanie wyglądało na ciężką robotę. *- Może ja spróbuje dobrze? -* rzekł do Axla przyklękając przy postrzelonym przez niego mężczyźnie. Wcześniej wygladał na prawie przekonanego o ofercie Langa to widać albo był chybotliwy w charakterze z natury lub po prostu nie miał serca z kamienia. Tudzież szczęsliwie Lucasowi udało się trafić w jakiś jego czuły punkt. Teraz wyciągnął swój nóż, odciął kawałek koszuli banity i spróbował zatrzymać krwawienie. Przy chłopaku przy dworze Shalya była mu łaskawa to może i teraz mu będzie sprzyjać. Poprosił ją o łaskę po raz kolejny. Los zbója w przeciwieństwie do dzieciaka był mu raczej obojętny. Nawet jakby przeżył nie czekało go nic dobrego. Ale mógł im powiedzieć jeszcze to i owo. A jak im stu za dużo krwi puści to zostaną w tym lesie i będą musieli radzić sobie sami ze znalezieniem reszty bandy i porwanych dziatków. (rzut na pierwszą pomoc: Kostnica Shalya chyba lubi mojego hiróła a skubaniec miał farta ) Opatrunek wyglądał nieźle. Chyba. Przynajmniej nie wiedział co mógłby zrobić jeszcze. Spróbował teraz przemyśleć sytuację. Zbój był ciężko ranny i było prawie ciemno. Nawet jeśli jego pomoc dała mu trochę czasu Lucas nie miał pojęcia ile. Więc... *- Posłuchaj mnie synu. -* zaczął mówić do niego spokojnie, dostojnie i poważnie. Zupełnie jak jakiś mentor. Albo kapłan. W końcu tamten cierpiał, umierał a i ciemnawo już było. Lucas widział bardziej jaśniejszą plamę jego twarzy niż jej rysy. Zakładał więc, że tamten widzi go podobnie. A i przecież był w cięższym stanie od hrabiowego służącego. *- Nikt nie wie ile nam czasu zostało. Tobie już niewiele jak wiesz. Nie narobiłeś wiele dobrego w swoim życiu. Ale to Morr będzie cię sądził a nie ja tutaj. -* zamilkł na chwilę dając czas na przetrawienie tamtemu jego niewesołej wiekuistej perspektywy. - Jednak możesz jeszcze poprawić swój los. Bogowie są łaskawsi dla tych co wstawiają się za innymi. Zwłaszcza tymi słabszymi i niewinnymi. Jak dzieci. Wszyscy dobrzy bogowie tego nas nauczają. Jeśli więc teraz powiesz mi gdzie są te dziatki co je zabraliście ze sobą pomożesz im. Czyli pomożesz i sobie. Morr na pewno spojrzy na ciebie łaskawiej niż na jakiegoś zaprzańca co w godzinie śmierci łaski dzieciom odmawia. Więc? - dał tamtemu szanse na wykaraskanie się z sytuacji. Może nie ciała ale duszy chociaż. Zapewne zdawał sobie sprawę z beznadziejności swojego położenia bo nawet jakby przeżył byłby na łasce hrabiowej straży a więc i hrabiego a jak nie to chłopów. Na więcej łaski niż szybki stryczek liczyć nie mógł. Ale Lang chciał mu przypomniec o życiu wiecznym które czekało każdego z nich. To miał nadzieję jeszcze go ruszy i sumienie i nadzieja. (przekonywanie bandyty: Kostnica no nie wiem czysię udało jak na gołe staty ale, że mi zależy by coś powiedział to na wszelki wypadek robię przerzut przerzut: Kostnica mam nadzieję, ze się uda i powie coś ciekawego )