[WFRP 2ed] Służba nie drużba. - Strona 21

**Dekline** · 27-03-2014, 21:49

Jakert zauważył że reszta towarzyszy ruszyła w pościg więc i on to zrobił. W końcu jeśli bandyci mieliby kogoś atakować to raczej nie dzieci. Chociaż z drugiej strony... Drwal zamierzał najpierw poczekać aż w pobliżu bedą chłopi. Na tyle blisko aby dzieci były bezpieczne, ale też na tyle daleko aby on był bezpieczny. Następnie ruszył za towarzyszami, trasą którą wybrał Axel, z dala od śladów bandytów.

Reinhard · 29-03-2014, 17:18

Pełna czujność Axla się opłaciła. Po kilkunastu krokach w leśnym poszyciu odkrył płytkie wgłębienie rozmiaru leżącego człowieka, oczyszczone z większości gałązek i liści. Z kierunku ewentualnego pościgu było trudne do spostrzeżenia, gdyż chroniła je kępa krzewów. Co ciekawe, miejsce, w którym Magnus wpadł w pułapkę, było stamtąd doskonale widoczne, a zasięg - gdyby z wgłębienia wstał oszczepnik - idealny. Axel nie patrolował szlaków od wczoraj i wiedział, co napotkają, pchając się w głąb lasu. Tej zasadzki bandyci nie obsadzili, ale następne? Siedzieli tu co najmniej rok, stanowiska wyglądały na dobrze obmyślone i wykonane...nic dziwnego, że w otwartym polu źle walczyli. Stosowali inną taktykę.
Inni, podążający śladem strażnika dróg, ujrzeli to, co i on.
Do wioski przybyli późnym popołudniem. Zwiad, wydarzenia w wiosce...zostało im maksimum dwie godziny dziennego światła. W otwartym polu oni mieli przewagę, w lesie role się odwróciły. Jasne, byli Jakert i Pieter, doświadczeni leśni, Axel też by sobie poradził...ale ile czasu zajmowali się leśnym zbójowaniem? Taktykę znali z licznych opowieści - uderzyć z zasadzki i odskoczyć, nie dopuszczając do walki wręcz, i jeszcze raz, i jeszcze...ale bandyci znali ją z praktyki. Tak jak złodzieja łatwiej zabić niż złapać, tak i leśnych łatwiej rozbić niż znaleźć...
Gdzieś tu, w odległości może 30 - 40 kroków, w nierównym, krzaczastym terenie, w podobnym zagłębieniu, mógł się czaić bandyta z oszczepem, z widokiem na zasadzkę...jeden rzut i odskok, trasą, która naprowadzi na kolejnego bandytę lub pułapkę... ile takich stanowisk mogli nabudować przez rok? Przez dwa lata?
A jak powrócą do wioski...sołtys wyglądał na mądrego, nie będzie chciał zwady z książęcymi, pomoże. Ale co z dwoma rodzinami, których dzieci zostały porwane? Czy nie wpadną na pomysł wymiany duszy na duszę? Bandytom książęcych, a bandyci im dzieci?

**Kerm** · 30-03-2014, 09:54

Możliwości do wyboru było kilka, ale niektóre różniły się tylko szczegółami. Ogólnie biorąc, można było zrobić dwie rzeczy - iść dalej, albo odpuścić. No i każdemu z wyjść towarzyszyły i plusy, i minusy, jednak Axelowi nie za to płacono, by na zadku w zamku siedział. Miał porządku pilnować, więc zamierzał doprowadzić sprawę do końca.
Albo przynajmniej wybić z głowy bandytom myśli o grasowaniu w tych rejonach.

- Proponowałbym obejść ich łukiem - powiedział cicho. - Potrwa to trochę dłużej, ale oni nie dadzą rady obstawić całego lasu.

Nie czekając na aprobatę lub sprzeciw pozostałych członków drużyny wprowadził swój zamiar w czyn. Odbił trochę od trasy, którą (według niego) mieli podążać bandyci i, stale ostrożnie, ruszył przez las.

**Dekline** · 30-03-2014, 21:55

Jakert zrozumiał że nie będzie to zwykły spacerek przez las. Upewniwszy się że Pieter, z napiętą cięciwą stał za nim, ruszył tak jak Axel, po łuku, lecz w drugą mańkę aby otoczyć zbójców i zastawione pułapki.

W jednym bandyci się przeliczyli, oddział składał się z różnej maści specjalistów. Jakert - leśnik, doskonale poruszał się w lesie. Potrafił tropić, zaszyć się w młodniku jeśli trzeba a i pułapki były jego jedną z mocniejszych stron. Lucas, mózg, urodzony mówca i kontakt z wyższymi sferami. Axel, strażnik dróg, doskonale posługuje się broną palną, co potrafi niewielu, walce w ręcz też nie ustępuje. A Pieter...Pieter to wybitny strzelec naszej drużyny, tylko tyle i aż tyle, o czym przekonalismy się już kilka razy.

archiwumX · 31-03-2014, 01:00

Pieter widząc, że towarzysze zaczynają okrążać bandytów odczekał trochę i zaczął iść nieco z tyłu między nimi, aby domknąć kleszcze obławy.

Pipboy79 · 31-03-2014, 18:53

Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa

Lucas jakby kto go obserwował miał minę dość markotną. Łażenie po zwykłym lesie już wcale nie wydawało mu się zbyt nęcące. Łażenie po lesie ze zbójami zdecydoawanie woalałby sobie odpuścić ale na łażenie po lesie z pułapkami obstawionymi przez zbójców to zdecydowanie pachniało mu wielkimi kłopotami. Jednak służba nie drużba...

Banici objuczeni porwanymi i bagażami nie mogli ujść zbyt daleko. Ale i oni przez te pułapki nie mogli iść zbyt szybko. Chciałby dopaść zbójów i odbić dzieci ale jeszcze bardziej chciałby wrócić cały do swojej izdebki w dworku. Teraz więc postanowił się trzymać Axela i szedł za nim wciąż macając przed sobą drogę kijaszkiem od oszczepu.

Reinhard · 07-04-2014, 09:48

Po około pięćdziesięciu krokach czujnego skradania się Axel dostrzegł białka oczu człowieka za jednym z licznych krzaków. Mniej więcej pół metra od niego na prawo przyczajonego widać było drobny przebłysk żelaza. Leżący widział, jak strażnicy się zbliżali, lecz nie był świadom, że jeden z nich go dostrzegł. Zamaskowany był znakomicie, zdradziły go zupełne drobiazgi. Powoli, niespiesznie przymierzał się do rzutu. Na podstawie poruszania się przebłysku żelaza Axel był w stanie przewidzieć, kiedy on nastąpi. Sądząc po otoczeniu, będzie to za dwa - trzy metry, w miejscu, gdzie krzaki są niższe i rzut jest łatwiejszy. Axel może rzucić się za jakieś drzewo albo na ziemię - ale wtedy na linii rzutu pozostanie Lucas. Może też wyprzedzić zaczajonego zbója i strzelić do niego - ale łotr leży na ziemi, cel jest mały, choć zasięg - około 10-12 kroków - korzystny. Żeby tylko zbój na moment oderwał oczy od Axela i Langa...

Życzenie się spełniło, ale nie w sposób, którego strażnicy by chcieli. Nie wiadomo skąd wyleciał oszczep, który trafił Pietera w korpus (SE 3 +5 obrażeń). Nie wiadomo skąd? Gwałtownie poruszyły się krzaki nieco na lewo od Pietera, odległe o kilkanaście kroków.Widzieli to wszyscy.

Udany rzut na rundę przyciągnął wzrok zbója, dostrzeżonego przez Axla.

**Kerm** · 07-04-2014, 11:29

Trudno orzec, kto jest bardziej uparty - uciekinierzy, czy ścigający. Ale zdecydowanie więcej szczęścia mieli ci pierwsi. Zanim Axel zdążył uprzedzić kogokolwiek o zasadzce oberwał Peter.
A co gorsza "zasadzkowiczów" było co najmniej dwóch.

Nie warto już było się silić na zachowanie ciszy, skradanie się czy inne podchody. Tamci byli świadomi tego, że ktoś ich ściga. Aż za bardzo świadomi. A być może, przy odrobinie szczęścia, da się zaszczepić odrobinę bojaźni bożej.

- Tam! - syknął, wskazując kierunek, po czym strzelił do leżącego na ziemi przeciwnika, po czym skoczył w bok, by schować się między krzakami.

Miał wrażenie, że jego "cel" oberwał, i to solidnie, w korpus, ale nie był tego aż tak pewien. Lepiej było się schować.

archiwumX · 08-04-2014, 00:10

Gdy Pieter otrzymał trafiony oszczepem srogo się zdenerwował szybko zamierzył się na wroga i rzucił w niego swoim oszczepem. Frustracja związana z poprzednimi porażkami w ostatnim strzelaniu powinna go zabić!!!

----------------------------------
Rzuty:
Na trafienie 64<70, mam nadzieję, że zaboli
Obrażenia 9+(3-1)=11, mocne trafienie!

Pipboy79 · 10-04-2014, 00:21

Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa

Bieganie po ciemnym lesie nie należało do ulubionych rozrywek ani nawet zajęć Lucasa. Zwłaszcza jak ten las rzucał oszczepami. Axel wskazywał coś w krzakach i potem tam strzelił. Bandyta chyba oberwał bo zaczął się drzeć. To dodało odwagi "Księciu" bo wiedział już dość dokładnie gdzie jest przeciwnik a i wiedział, że nie jest w pełni sprawny. - W imieniu hrabiego poddać się ale już! - krzyknął do tego i innych zbójów po czym rzucił się w kierunku rannego banity. ~ Na Sigmara, żeby był tam tylko jeden! ~ z dwoma by chyba sobie nie poradził. Miał nadzieję, że Pietrek i Jakert zajmą się tym drugim od oszczepu.

(Rzut na gadkę o poddaniu: Kostnica )
(Rzut na WW jakby dobiegł: Kostnica )

30-03-2014, 21:55	#204
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Jakert zrozumiał że nie będzie to zwykły spacerek przez las. Upewniwszy się że Pieter, z napiętą cięciwą stał za nim, ruszył tak jak Axel, po łuku, lecz w drugą mańkę aby otoczyć zbójców i zastawione pułapki. W jednym bandyci się przeliczyli, oddział składał się z różnej maści specjalistów. Jakert - leśnik, doskonale poruszał się w lesie. Potrafił tropić, zaszyć się w młodniku jeśli trzeba a i pułapki były jego jedną z mocniejszych stron. Lucas, mózg, urodzony mówca i kontakt z wyższymi sferami. Axel, strażnik dróg, doskonale posługuje się broną palną, co potrafi niewielu, walce w ręcz też nie ustępuje. A Pieter...Pieter to wybitny strzelec naszej drużyny, tylko tyle i aż tyle, o czym przekonalismy się już kilka razy. Ostatnio edytowane przez Dekline : 30-03-2014 o 22:13.

31-03-2014, 01:00	#205
archiwumX Reputacja: 1	Pieter widząc, że towarzysze zaczynają okrążać bandytów odczekał trochę i zaczął iść nieco z tyłu między nimi, aby domknąć kleszcze obławy. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

07-04-2014, 11:29	#208
Kerm Administrator Reputacja: 1	Trudno orzec, kto jest bardziej uparty - uciekinierzy, czy ścigający. Ale zdecydowanie więcej szczęścia mieli ci pierwsi. Zanim Axel zdążył uprzedzić kogokolwiek o zasadzce oberwał Peter. A co gorsza "zasadzkowiczów" było co najmniej dwóch. Nie warto już było się silić na zachowanie ciszy, skradanie się czy inne podchody. Tamci byli świadomi tego, że ktoś ich ściga. Aż za bardzo świadomi. A być może, przy odrobinie szczęścia, da się zaszczepić odrobinę bojaźni bożej. - Tam! - syknął, wskazując kierunek, po czym strzelił do leżącego na ziemi przeciwnika, po czym skoczył w bok, by schować się między krzakami. Miał wrażenie, że jego "cel" oberwał, i to solidnie, w korpus, ale nie był tego aż tak pewien. Lepiej było się schować. Strzał: k100=6 (trafiony; korpus) Obrażenia: k10+4=6+4=10

08-04-2014, 00:10	#209
archiwumX Reputacja: 1	Gdy Pieter otrzymał trafiony oszczepem srogo się zdenerwował szybko zamierzył się na wroga i rzucił w niego swoim oszczepem. Frustracja związana z poprzednimi porażkami w ostatnim strzelaniu powinna go zabić!!! ---------------------------------- Rzuty: Na trafienie 64<70, mam nadzieję, że zaboli Obrażenia 9+(3-1)=11, mocne trafienie! __________________ Szukam tajemnic i sekretów. Ostatnio edytowane przez archiwumX : 08-04-2014 o 00:50.

27-03-2014, 21:49	#201
Dekline Opiekun działu Warhammer Reputacja: 1	Jakert zauważył że reszta towarzyszy ruszyła w pościg więc i on to zrobił. W końcu jeśli bandyci mieliby kogoś atakować to raczej nie dzieci. Chociaż z drugiej strony... Drwal zamierzał najpierw poczekać aż w pobliżu bedą chłopi. Na tyle blisko aby dzieci były bezpieczne, ale też na tyle daleko aby on był bezpieczny. Następnie ruszył za towarzyszami, trasą którą wybrał Axel, z dala od śladów bandytów.

29-03-2014, 17:18	#202
Reinhard Reputacja: 1	Pełna czujność Axla się opłaciła. Po kilkunastu krokach w leśnym poszyciu odkrył płytkie wgłębienie rozmiaru leżącego człowieka, oczyszczone z większości gałązek i liści. Z kierunku ewentualnego pościgu było trudne do spostrzeżenia, gdyż chroniła je kępa krzewów. Co ciekawe, miejsce, w którym Magnus wpadł w pułapkę, było stamtąd doskonale widoczne, a zasięg - gdyby z wgłębienia wstał oszczepnik - idealny. Axel nie patrolował szlaków od wczoraj i wiedział, co napotkają, pchając się w głąb lasu. Tej zasadzki bandyci nie obsadzili, ale następne? Siedzieli tu co najmniej rok, stanowiska wyglądały na dobrze obmyślone i wykonane...nic dziwnego, że w otwartym polu źle walczyli. Stosowali inną taktykę. Inni, podążający śladem strażnika dróg, ujrzeli to, co i on. Do wioski przybyli późnym popołudniem. Zwiad, wydarzenia w wiosce...zostało im maksimum dwie godziny dziennego światła. W otwartym polu oni mieli przewagę, w lesie role się odwróciły. Jasne, byli Jakert i Pieter, doświadczeni leśni, Axel też by sobie poradził...ale ile czasu zajmowali się leśnym zbójowaniem? Taktykę znali z licznych opowieści - uderzyć z zasadzki i odskoczyć, nie dopuszczając do walki wręcz, i jeszcze raz, i jeszcze...ale bandyci znali ją z praktyki. Tak jak złodzieja łatwiej zabić niż złapać, tak i leśnych łatwiej rozbić niż znaleźć... Gdzieś tu, w odległości może 30 - 40 kroków, w nierównym, krzaczastym terenie, w podobnym zagłębieniu, mógł się czaić bandyta z oszczepem, z widokiem na zasadzkę...jeden rzut i odskok, trasą, która naprowadzi na kolejnego bandytę lub pułapkę... ile takich stanowisk mogli nabudować przez rok? Przez dwa lata? A jak powrócą do wioski...sołtys wyglądał na mądrego, nie będzie chciał zwady z książęcymi, pomoże. Ale co z dwoma rodzinami, których dzieci zostały porwane? Czy nie wpadną na pomysł wymiany duszy na duszę? Bandytom książęcych, a bandyci im dzieci?

30-03-2014, 09:54	#203
Kerm Administrator Reputacja: 1	Możliwości do wyboru było kilka, ale niektóre różniły się tylko szczegółami. Ogólnie biorąc, można było zrobić dwie rzeczy - iść dalej, albo odpuścić. No i każdemu z wyjść towarzyszyły i plusy, i minusy, jednak Axelowi nie za to płacono, by na zadku w zamku siedział. Miał porządku pilnować, więc zamierzał doprowadzić sprawę do końca. Albo przynajmniej wybić z głowy bandytom myśli o grasowaniu w tych rejonach. - Proponowałbym obejść ich łukiem - powiedział cicho. - Potrwa to trochę dłużej, ale oni nie dadzą rady obstawić całego lasu. Nie czekając na aprobatę lub sprzeciw pozostałych członków drużyny wprowadził swój zamiar w czyn. Odbił trochę od trasy, którą (według niego) mieli podążać bandyci i, stale ostrożnie, ruszył przez las.

31-03-2014, 18:53	#206
Pipboy79 Majster Cziter Reputacja: 1	Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa Lucas jakby kto go obserwował miał minę dość markotną. Łażenie po zwykłym lesie już wcale nie wydawało mu się zbyt nęcące. Łażenie po lesie ze zbójami zdecydoawanie woalałby sobie odpuścić ale na łażenie po lesie z pułapkami obstawionymi przez zbójców to zdecydowanie pachniało mu wielkimi kłopotami. Jednak służba nie drużba... Banici objuczeni porwanymi i bagażami nie mogli ujść zbyt daleko. Ale i oni przez te pułapki nie mogli iść zbyt szybko. Chciałby dopaść zbójów i odbić dzieci ale jeszcze bardziej chciałby wrócić cały do swojej izdebki w dworku. Teraz więc postanowił się trzymać Axela i szedł za nim wciąż macając przed sobą drogę kijaszkiem od oszczepu.

07-04-2014, 09:48	#207
Reinhard Reputacja: 1	Po około pięćdziesięciu krokach czujnego skradania się Axel dostrzegł białka oczu człowieka za jednym z licznych krzaków. Mniej więcej pół metra od niego na prawo przyczajonego widać było drobny przebłysk żelaza. Leżący widział, jak strażnicy się zbliżali, lecz nie był świadom, że jeden z nich go dostrzegł. Zamaskowany był znakomicie, zdradziły go zupełne drobiazgi. Powoli, niespiesznie przymierzał się do rzutu. Na podstawie poruszania się przebłysku żelaza Axel był w stanie przewidzieć, kiedy on nastąpi. Sądząc po otoczeniu, będzie to za dwa - trzy metry, w miejscu, gdzie krzaki są niższe i rzut jest łatwiejszy. Axel może rzucić się za jakieś drzewo albo na ziemię - ale wtedy na linii rzutu pozostanie Lucas. Może też wyprzedzić zaczajonego zbója i strzelić do niego - ale łotr leży na ziemi, cel jest mały, choć zasięg - około 10-12 kroków - korzystny. Żeby tylko zbój na moment oderwał oczy od Axela i Langa... Życzenie się spełniło, ale nie w sposób, którego strażnicy by chcieli. Nie wiadomo skąd wyleciał oszczep, który trafił Pietera w korpus (SE 3 +5 obrażeń). Nie wiadomo skąd? Gwałtownie poruszyły się krzaki nieco na lewo od Pietera, odległe o kilkanaście kroków.Widzieli to wszyscy. Udany rzut na rundę przyciągnął wzrok zbója, dostrzeżonego przez Axla.

10-04-2014, 00:21	#210
Pipboy79 Majster Cziter Reputacja: 1	Lucas "Książe" Lang - wytworny sługa Bieganie po ciemnym lesie nie należało do ulubionych rozrywek ani nawet zajęć Lucasa. Zwłaszcza jak ten las rzucał oszczepami. Axel wskazywał coś w krzakach i potem tam strzelił. Bandyta chyba oberwał bo zaczął się drzeć. To dodało odwagi "Księciu" bo wiedział już dość dokładnie gdzie jest przeciwnik a i wiedział, że nie jest w pełni sprawny. - W imieniu hrabiego poddać się ale już! - krzyknął do tego i innych zbójów po czym rzucił się w kierunku rannego banity. ~ Na Sigmara, żeby był tam tylko jeden! ~ z dwoma by chyba sobie nie poradził. Miał nadzieję, że Pietrek i Jakert zajmą się tym drugim od oszczepu. (Rzut na gadkę o poddaniu: Kostnica ) (Rzut na WW jakby dobiegł: Kostnica )