- Zingger, wiem, że był upierdliwy, ale jednak trochę przesadziłeś - szlachcic zażartował, by zmniejszyć lęk pełznący mu zimną ręką po kręgosłupie. Mimo, że był rad, że to nie dziecko, rany bardzo ale to bardzo mu się nie podobały.
- To nie wygląda na robotę stworów z kanałów. Kto kurwa potrzebuje serca krasnoluda? I do czego? - zarówno w głosie jak i w treści wypowiedzi słychać napięcie. Lothar niemalże nigdy nie przeklina.

Po słowach Szkiełka, zły, że ktoś wyprzedził go z genialnym pomysłem na wymiganie się od brodzenia w ściekach, Lothar kiwnął głową.
- Sprawdź szybko, trzeba ruszać dalej. Każda kolejna chwila w tych kanałach przyprawia mnie o mdłości.

Techler przyglądał się oględzinom zwłok, jak się okazało krasnoludzkiego moczymordy z festynu.
- Żaden medyk czy inny badacz zwłok nie porzuciłbym tak ciała.- Zaczął uczeń czarodzieja kucając przy ciele zatykając noś. Ubranie a raczej szmaty przesiąknięte były smrodem i fekaliami i teraz po prostu waliło od trupa.
- Obawiam się, że do czegoś gorszego potrzebne było serce.- Wyprostował się i popatrzył po twarzach kompanów.
- Mój mistrz wspominał mi o magi czarnoksięskiej. Trochę też czytałem i uczono mnie by uważać na takie sprawy.- Zrobił znak młota na piersi i odetchnął płytko świeższym powietrzem lecącym po otwarciu włazu.

- Lepiej idźmy dalej i znajdźmy tego zielonego knypka. Módlmy się by nie spotkać kogoś kto stoi za tymi zwłokami khazada.- Podsumował i był gotowy do dalszej penetracji kanałów.

Wolfgang odprowadził znikającego kompana wzrokiem. Niezbyt był zadowolony, że się zaczynają rozdzielać kiedy jeszcze nie znaleźli zmutowanego globlina.
- No to ruszajmy.- Zarzucił.
- Maximilian. Prowadź po tropie. Mam nadzieję, że niebawem go znajdziemy i będzie można wyjść z tego cuchnącego miejsca.- Dodał i ruszył za Shimerfeldem.
Wolfgang odświeżył czary. Wyczucie niebezpieczeństwa i wyostrzone zmysły.



Szczęściem szli głównymi kanałami, gdzie był chodnik i nie trzeba był łazić w fekaliach. Droga była dobra a raczej chodnik. Mało było miejsc gdzie musieli wyjątkowo uważać by się nie poślizgnąć i wpaść do ścieku.
Co jakiś czas mijali mniejsze dopływy i tam już suchą nogą raczej by się nie przeszło. Na szczęście chyba goblin był z tych czystszych i też nie przepadał za taplaniem się w gnoju.



Trzy nożny gobliński mutant krążył po kanałach zmuszając Techlera jak i jego towarzyszy do przebywania w kanałach. Niezbyt się to mu podobało, ale co zrobić. Wolfi wolał otwarte przestrzenie z widokiem na nieboskłon.

Dotarli w końcu pod jakieś drzwi. Goblin próbował tam się dostać lecz po śladach widać było, że poszedł dalej.
- Ciekawe gdzie te drzwi nas doprowadzą? No ale mamy robotę. Może później sprawdzimy jak się nadarzy?- Zaproponował i zaznaczył na mapie miejsce gdzie te drzwi znaleźli.

- Szczury! Uważajcie by nie wpaść do ścieków!- Krzyknął i przywarł do ściany a świecącą lagą starał się odstraszyć gryzonie. Na niewiele się to zdało. Zwierzęta były widocznie wystraszone bo nie zważały na światło i ogień.
- Kurwa! U dziabał mnie!- Warknął czując jak jeden z gryzoni ugryzł Techlera przez spodnie. Mag miał nadzieję, że nie będzie żadnych problemów ze zdrowiem po tym zdarzaniu. Lepiej jak wyjdzie odwiedzi medyka lub Elvirę.

Ślady w końcu doprowadziły ich pod drzwi z zakratowanym okienkiem. Techler dzięki wyostrzonym zmysłom widział dość szczegółowo co się w piwnicy znajduje. Rzucił po chwili widzenie w ciemnościach by móc namierzyć ślady goblina. Jeśli tu wlazł trzeba będzie tu się dostać.
- Jeśli on tu wlazł to możemy wejść. Mamy rozkaz złapania goblina więc wchodzimy?- Odsunął się i zwrócił do towarzyszy.

Martwił go pentagram na środku piwnicy, ale jeśli ma się czegoś nauczyć, tak jak było zamierzone w wyprawie w świat to trzeba było się dostać do środka.
- Jak otworzymy drzwi dajcie mi się rozeznać. Coś mi mówi, że to miejsce i ten pentagram może coś nam powiedzieć a ja chcę się mu przyjrzeć zanim pójdziemy tropem.- Dodał po chwile namysłu szykując się do wejścia do środka.

Gdy Szkiełko pracował nad otwarciem drzwi, Lothar ubezpieczał go przed ewentualnym atakiem. Tak w końcu powinny wyglądać stosunki między stanami - niższe pracują, wyższe ich bronią. Chociaż ostatnio czuł się cokolwiek niepotrzebny. Ani na to galaretowate coś, ani na trupa krasnoluda, ani nawet na stado szczurów nie mógł wiele poradzić. Były odporne zarówno na jego zdolności bojowe jak i krasomówcze.
Mając jednak w końcu chwilę na myślenie, zaczął się zastanawiać, do czyjej piwnicy właśnie się włamują. Głowa rogatej bestii nie wróżyła dobrze, a Stowarzyszenie Myśliwych Bogenhafen wybrałoby raczej nieco wyżej położoną komnatę.

Gdy Reinhard w końcu otworzy drzwi, a ktoś o bystrzejszych oczach niż on sam rozejrzy się zza progu, czy w środku nie ma pułapek, von Essing ostrożnie wejdzie do środka osłaniając maga, trzymając miecz i lewak w dłoniach, gotów do odparowania ewentualnego ataku.