Napisał Gladin

„Pleśniak chciał iść do patyka, co to sterczał ze ściany i popaczyć. Może zobaczy, do czego on je? Tak se myślał, że może trza za niego pociągnąć?" albo „Smrodek pietrał się iść dalej, ale gdyby tak od kamulca do kamulca... to by może i wypaczał, co tam za rogiem korytarza może być, zanim to cuś się na niego rzuci?" albo „Chwast zerknął, czy da radę pobiec do tego leżącego cacka i chwycić za nie, zanim bestyja, co zżarła właśnie Smrodka, skuma, o co biega. Bardzo chciał to coś i może to coś pomoże im ukatrupić stwora? Ale przeca nie będzie dylał, jeżeli nie będzie na to szans. Wtedy to już lepiej ciskać czym popadnie stąd, gdzie stoi. Tu jest bezpieczniej niż tam..."

Żeby w komentarzach nie pisać pytań w stylu „jak jest daleko do...", „czy zdążę dobiec do...", „co widzę?". Zamiast tego w sesji zapisać przemyślenia, czy co tam snotlingi mają, na temat tego, co chcą zrobić.

Staramy się pisać tak, aby czynności nie były dokonane, aby zrobić mi furtkę na ew. nieudane działania czyli „sięgnął po leżący na ziemi miecz” zamiast „podniósł leżący na ziemi miecz”. Bo może nie dać rady go podnieść, miecz może go porazić, może być iluzją, albo ktoś go ubiegnie. Tylko bez przeginania w drugą stronę. Np. „pomyślał, by sięgnąć po miecz” to już będzie trochę przesada. Tak z głową proszę do tego podejść