Wybaczcie moją przedłużającą się nieobecność, ale poważnie się rozchorowałem i mam przejściowy kłopot z powrotem do formy. Niby tylko zapalenie oskrzeli, ale problem z oddychaniem skumulował się chyba z efektami ubocznymi antybiotyków, bo czuję się jakbym miał niedotlenienie mózgu.

Mam sporo feedbacku w ramach sesji, ale będę go musiał z wspomnianych względów dawkować. Po pierwsze, skala wyzwania. Mnie ogromnie się spodobał próg wejścia. Niby płotki, niby gracze z dolnej półki, a dostaliśmy możliwość knucia intryg ocierających się o znacznie wyższą klasę i z mnóstwem oportunistycznych perspektyw (rebelia Taonga, potencjalna wojna domowa na Orusie, wątki psioniczki czy polarnej bazy). Miałem cały czas wrażenie, że jest się o co bić, a Leclerc posiada wystarczająco motywacji, żeby czuć się związanym z każdym wątkiem z osobna (bo kasa, bo poczucie żołnierskiej misji, bo personalne ambicje).

Jeśli zatem mielibyśmy zdecydować, w jakim kierunku miałaby podążyć kontynuacja, ja dopasuję się do życzeń współgraczy, sam bowiem najchętniej nadal pozostałbym w bieżącym koncepcie. I gdybyśmy mieli „zejść” o poziom albo dwa niżej w skali sektorowej szachownicy, byłoby fajnie, gdyby wzmiankowane wątki globalne wciąż gdzieś się tam przewijały w tle.

Co do bieżącej fabularki, jak tylko poczuję się lepiej, opiszę lot powrotny z perspektywy Jöela oraz spotkanie z Ciobanu, zależy mi bowiem na zamknięciu tego epizodu w profesjonalny sposób.

Morph, ogromnie się cieszę, że zdecydowałeś się kontynuować sesję - jak już wspomniałem wcześniej, przynosi mi mnóstwo dobrej zabawy, a moje absencje nie mają nic wspólnego z brakiem wystarczającej rozrywki, tylko wynikają z prozy życia.

- Sierżancie, proszę wyznaczyć destynację. - choć wygodnie rozparta w swoim fotelu, Val nerwowo zagryzała usta i obgryzała paznokcie, szczerbiąc czarny lakier. Eleutheria rotowała dookoła Gataki, jednego z mniejszych satelitów Derona - Leclerc! Jesteś tam? Reyes, a ty?

Kobietą wstrząsną dreszcz.

*****

Wyzwanie było jakie było i mogliśmy je podejmować lub nie, nie ma co zastanawiać się czy przerastało załogę. W mojej opinii stanowimy ekipę z silną pozycją, a postacie mają liczne znajomości, nic dziwnego, że wciągnięto nas w jakąś polityczną gierkę. Trudnością było lawirowanie na granicy lojalności i buntu. Co zatem sprawiło, że dwa razy ponieśliśmy umiarkowaną porażkę, lub też nie użyliśmy pozyskanych zdobyczy do wzmocnienia pozycji i przekucia wyniku w zwycięstwo?

1. Brak zgody między załogantami podczas podejmowania decyzji kluczowych. Brak zaufania. Bierność. Nie dzielenie się informacjami.
2. Zdecydowanie brak pewnego dowództwa.
3. Dla mnie: Niewystarczająca wiedza o uniwersum. Przecenianie własnych możliwości. [ Po tych dwóch przygodach to należałoby wnioskować, że psionika jest dość popularna, przynajmniej w tym układzie, a myślałem, że to bardzo elitarne].
4. Zabrakło mi też czasem jakiś wskazówek, mam tu na myśli te fabularne tropy, okruszki, za którymi można by podążyć, nie podpowiedzi w technikaliach.

Z dobrego to fajnie, że kontynuujemy bo uniwersum bardzo ciekawe i chętnie je wyeksploruję.

Trudno mi odpowiedzieć na pytanie o kierunek dalszych działań, wolę tu przewodnictwo Mistrza. Jak każdy zacznie wymyślać swoje to się nie odnajdziemy w tak obszernym wiki, trudno będzie też coś ustalić na poziomie fabularnym i gra przeniesie się w wątek techniczny, co mnie osobiście przytłacza.
Nie chodzi mi o to by sobie trochę nie światotworzyć, sam to lubię.

Na ten czas wolę pozostać w w miarę już poznanym układzie i spróbować wyjaśnić bieżące sprawy. Taka nerwica natręctw, żeby nie zostawiać za sobą tylko brudu, choć Valeri jako piratce powinno to teoretycznie zwisać, to w obecnej sytuacji coś ją powstrzymuje od zlania spraw. Może właśnie owa nerwica.

Co warto:

1. Warto podzielić się informacjami o swoich kontaktach i zastanowić wspólnie jak je wykorzystać.
2. Ustalić kto w jakich sytuacjach kogo supportuje. Jeśli to możliwe support uznać za obowiązkowy.
3. Wyznaczyć jakiś cel: Modyfikacja statku, zemsta, pozyskanie pozycji politycznej, zdobycie wiedzy o artefakcie, lub ciemnej stronie bractwa i ich sojusznikach, etc.

Mamy okrojoną załogę. Przydałoby się zwiększyć liczbę droidów, jeden taki android by się przydał, drogi jest.
Naprawa Phantoma i pokładowej SI, to konieczność, pytanie skąd weźmiemy na to środki. Przy okazji zwracam uwagę na ograniczenia naszej jednostki: Tylko jeden skok. Trzeba mieć zatem zasoby na paliwo i kontakt gdzie można go kupić, lub wybierać układy z gazowymi olbrzymami, gdzie, o przezorności nasza, możemy ładować zbiorniki paliwa.

Do dzieła załogo i więcej odwagi. Doprowadźmy jakieś zlecenie do końca.
Valeri zgadza się z decyzją Lecleca, żeby wrócić do Ciobanu. Bezpiecznie wysadzimy Toscę (nie trzeba jej będzie uśmiercać )
Niemniej trzeba się na ową sytuację dobrze zabezpieczyć.

Ach na koniec. Kiedy Mistrz Gry pyta mnie czego oczekuje od przygody, zawsze odpowiadam to samo*: Ratowania księżniczek. Uratujmy zatem jakąś księżniczkę, lub księcia, to dopiero pole do popisu dla wredności Mistrza
* Wyjątek stanowi CP.

Mam kilka szybkich pytań w ramach przygotowań do fabularki. Samara zginęła zabita przez Kikę czy w rezultacie nieszczęśliwego wypadku? Jakich dokładnie doznała obrażeń? Phantom zaliczył spore uszkodzenia kodów sterujących, ale czy będą się one w jakiś sposób przekładały na stronę mechaniczną w trakcie lotu powrotnego czy też mają charakter wyłącznie opisowy?

Z wyprzedzeniem deklaruję, że wracamy do Kenertunu, aby zdać raport Ciobanu, zrobić porządną diagnostykę Phantoma i przygotować dalsze plany działania.

Myślę, że najważniejsze w tej chwili będzie ustalenie jak dalece szczerzy będziemy wobec Ciobanu. Tosca była praktycznie cały czas z nami, a przecież nie jest wcale głupia. Zapewne już się domyśliła, że mieliśmy pasażera na gapę, który uciekł, a także wyniosła całkiem sporo wiedzy z wnętrza polarnej bazy. Aby jej i nasza wersje się od siebie nie różniły, sądzę, że powinniśmy jedynie zdecydować jak mocno okroimy pakiet danych ściągniętych z dysków bazy przez Malcolma, całą resztę musimy przedstawić w zgodzie ze stanem faktycznym.

Jeśli MG nie będzie miał nic przeciwko, siadłbym do pisania posta ze spotkania z Ciobanu.

Oczywiście dwa pierwsze punkty o zgraniu i dowodzeniu były do graczy.
sami spróbujemy się dotrzeć.

W żadnym przypadku nie zmieniaj Morph swego zamysłu o udziale psioniki. Przecież my właśnie poznajemy nowy obszar.

Sprawy współdziałania postaram się ogarnąć fabularnie. Szefowa powie, że robimy to wspólnie i koniec, nawet rozpisze pary do poszczególnych działań.

Najważniejszy jest cel. Cel wspólny dla wszystkich. Wiadomo, że takie tam jak ulepszenie statku to środek do celu i na to trzeba zdobywać kasę małymi krokami. Zdobycie poleczników, znajomości.

Czy nie pociąga was ustawienie się w miejscowych relacjach politycznych, zgłębienie tajemnicy baz biorobotów, wizji inwazji na układ?

Ratowanie księżniczek wciąż aktualne, nie zrażam się. To Valeri chciała za wszelką cenę spróbować kontaktu, ale był przegłosowywana.

Lecimy do Ciobanu lizać rany i pertraktować.

Edit: Tak czy inaczej lecimy reperować Eleutherię.
Dzięki. Wobec wyrażonych po raz trzeci wątpliwości prowadzącego nie dyskutuję.