Nie wszystko co sprawdza się w książce, sprawdzi się na sesji. Chociażby na to że gracz ma wpływać na bieg wydarzeń, w przeciwieństwie do czytelnika. Inna rola, inne oczekiwania, inny odbiór.
Jeśli lubisz takie motywy, może spróbuj napisać coś podobnego i rozesłać graczom na mail, jako chociażby treść jakiegoś słynnego przemówienia danego npca, bądź jego pracy pisemnej. Tworzy tło a nie zabiera sesji ;).

Też tak można w niektórych przydakach. Myslałem także o napisaniu poprostu wstepu do pewnych spraw i rozesłaniu go graczom, tak żeby mieli jakies pojęcie. Problem w tym, że tego typu dywagacje nie zawsze są piątym kołem u wozu. Nieraz spełniają ważną rolę w opowieści. Wtedy się ich nie da zadać jako pracę domową. Trzeba je podać graczom i to w taki sposób, aby rozsmakowali się w dyspucie.

Dlaczego to jest dla Ciebie takie wazne?

Bo staram się umożliwić graczom jak najgłębsze wejście w opisywany świat.

Ale czy oni sa tym zainteresowani? Bo jak nie, to starasz się ich po prostu przymusic do czegos, co Twoim zdaniem jest wazne.
I nie dziwota, że Ci się nie udaje...

Swiat który staram się pokazać graczom jest barwny i ciekawy. A napotykane postacie, żyją swoim życiem, którego większość jest przeze mnie pomyślana i dzieje się poza sesją. To samo dzieje się ze światem. Nie wszystko co gracze wokół widzą i słyszą jest związane w sposób bezpośredni z clue przygody (w taki sposób jak byłoby związane np. znalezienie narzędzia zbrodni, czy magicznego przedmiotu). Ale tak jest i w życiu codziennym. Śledzimy wielkie dylematy naszych czasów, niekoniecznie mające odniesienie do naszego tu i teraz. Świat sesji nie jest zamknięty w karczmie, lesie, grobowcu etc. Nieraz zdarzyć się może, że bohaterowie będą zmuszeni porozmawiać na temat gwiazd, innym znowu razem o teologii, jeszcze innym o geografii czy wynazakach. To wydłuża sesję, ale buduje klimat.

Wiesz, ja nie powiedziałem, że mi się nie udało. Zainteresowani nie są w stopniu takim jak ja, ale też ich nie przymuszam. Moja rola polega na dzieleniu się nimi własną wyobraźnią, co też czynię. Zastanawiam się jak to robić lepiej.

Bzdura. nie możesz zmusic mojej postaci do rozmowy na temat, który ma w nosie. Analogicznie w realu - jak nie będę chciała rozmawiać nt wyborów najbliższych, to nie będe rozmawiała.

Mozesz spróbowac zachęcić, lub przymusić. Ale to nie musi powodowac reakcji, jakiej oczekujesz. Gracz może się zaciąć, obrazic, wzruszyc kpiąco ramionami i zrobic setke innych rzeczy.

To ja dam jedną radę, daj im poczuć, że to co jest ważne dla Ciebie, jest i ważne dla nich ;)
O co mi chodzi - Jeżeli masz dyskusję o owej próżni, spróbuj przedstawić temat tak, że jeśli nie zajmą zdecydowanego zdania to wiele stracą:) W oczach danego NPC. Tak po prostu. Jest NPC, jest ważny, dobrze zbudowany to i uda się na pewno :)
Druga sprawa, dowiedz się na pewno czego chcą gracze bo jak pisze Kanna -nie ma sensu robić dysput, jeśli ktoś tego nie lubi w myśl podręcznika:
Nie ma nic gorszego, niż drużyna wojowników rozwiązująca zawiłą intrygę dworską.
Na zachętę może zrób dysputę w formie dramatu :D I niech na końcu ktoś zginie! (Niekoniecznie Gracz albo ważny NPC), ale niech ktoś oskarża niewinnego NPC ( Gracze muszą wiedzieć, że jest niewinny, że nie mógł tego zrobić) o to, że zabił :) A jako dowód przedstawił dyskusję. Do tego poprzekręcaj kilka faktów po dyskusji, specjalnie. A czemu szpieg nie może robić brudnych zagrywek? Stwórz taki klimat, żeby dyskusja była ważna, nie tylko tworzyła tło czy zawierała clue intrygi, gdzie gracze nie muszą wychwytywać nawet tego :)

Jeśli chodzi o pierwszą radę - dobry pomysł. Zastosuję nastepnym razem. Co do drugiej - gracze starają sie tak jak ja wczuć, znają mnie i są zadowoleni, więc raczej mają przyjazne nastawienie do podobnych rozbudowań.
Co do dramatu to nie za bardzo rozumiem o co chodzi.