Toreadorzy, zaraz pożniej Ravanos.
Pierwsi za umiłowanie sztuki, wspomniane już wyżej czekanie na wschód słonca, ahh.
Ravanos za ich tryb życia, pogoń za wolnością. I te oskrarżenia: coś zgineło, i pytanie: Który Ravanos był w pobliżu :P ?.

Wg mnie najlepszym klanem są Assamici. Powoli skradający się wampir, który za chwilę ma zabić wcześniej wspomnianego templariusza albo margrabię to jest to co lubię w Wampirze. Siła Assamitów leży w ukryciu.

No tak, gdyby tylko młodzi nie byli tak strasznie ograniczani przez własnych Rodziców było by super, a jest z tym gorzej niż u Tremere.

Hmm.. Z tego co pamiętam, to młody Gangrel musi sobie sam znaleźć drogę pośród mroku i zostaje wyłącznie pod obserwacją swego stwórcy.. Dopiero gdy upora się ze swoją wampirzą naturą Ojcowie/Matki uczą ich zwyczajów klanu.
Zdaje mi się że wcale nie są tak ograniczani jak piszesz Nassair. :)

Radze poczytać dokładnie, zwłaszcza w podręcznikach które nie wyszły po polsku. Gangrele są rzeczywiście bardzo wolnym i niezależnym klanem, dlatego właśnie oraz ponieważ są jednym z najgroźniejszych klanów w Camarilli, rodzice w ciemności są bardzo wymagający dla młodego wampira i okres przebywanie pod pieczą rodzica znacznie się wydłuża. Prawdę mówiąc rzadko się zdarza spotkać Gangrela poniżej 100 lat który nie byłby pod opieką rodzica, a są i tacy powyżej setki którzy są zależni. Wynika to tez z trybu nie życia, Gangrele rzadko należą do jakichkolwiek społeczności, co za tym idzie nie ma komu przedstawić syna i często zdarzają się pomyłki (bierze się ich za kogoś całkiem innego). Wyczytałem też gdzieś że młodych w klanie Gangrel przedstawia się tylko najstarszym w samym klanie na specjalnych konklawe, które z racji sposobu nie życia tego klanu zdarzają się bardzo rzadko (no chyba że sytuacja tego wymaga, to bardzo odpowiedzialny klan).


8)

Nie ma lepszego klanu niż Asamici , tylko asamita może sprawić że nawet wampir zacznie bać się ciemności a ktokolwiek stanie mu na drodze do wypełnienia misji uświadamia sobie jak kruche może być nie-życie. :kill:

Tak naprawdę - Old Brujah. Tak to się chyba nazywało...?
Ale z tych aktualnych to chyba Ventrue i Toreadorzy [BTW: czy tego się nie pisze przez jedno "r", bo tak mi się coś majaczy...?], choć najdłużej grałam Assamitką...
Za to nie znoszę Tremerów.

Najbardziej lubię Malkavian, chociaż Toreadorzy tuż za nimi. Pierwszych za szaleństwo, nieprzewidywalność. Nigdy nie można być pewnym, co taki wampir zrobi. Drugich za umiłowanie piękna, też w pewnym sensie skrzywienie na jego punkcie.

Ventrue i Lasombra
Tak jak napisał LMGray- Władza i siła, bogactwo i wpływy.
Jako że lubie grać charyzmatycznymi postaciami i przedkładam siłę słowa nad miecz ("Wojna jest przedłużeniem polityki, nie na odwrót") to naturalny wybór jeśli chodzi o postać :) :devil:

Kiedyś uwielbiałem Gangrelli za ich wolność, dzikość i niezależność. Teraz , po przeczytaniu "Wywiadu z Wampirem", pokochalem Toreadorów, głownie dzięki Luisowi. Zamiłowanie do piękna, tęsknota za czułością, smakowanie namiętności - w taki sposób, jaki śmiertelnik nie jest w stanie nawet sobie wyobrazić.