[Doctor Who]Cross a River

[Dragor]

Jaka Polska jest każdy widzi. Rozkopana, częściowo odnowiona, częściowo zaniedbana, trochę pomalowana przez wandali i trochę zarośnięta krzakami. W wielkim miastach tak tego nie widać, jak na przykład w Krakowie, czy Warszawie, ale podróżniku zbocz na chwilę w stronę wielkich blokowisk, starych kamienic i pustych ulic. W miejscach gdzie żul lubi sobie posiedzieć z winem, łysi nastolatkowie palą i starasz ludzi, gdzie ludzie chodzą ze spuszczonymi głowami lub wzrokiem utkwionym na końcu ulicy byle by nie rozglądać się na boki.

W takim właśnie rodowitym kawałku Katowic to się zaczęło. Na wystawie sklepowej stał Mikołaj. Był co prawda maj, ale miejsce zamknięto w styczniu więc ozdoba naturalnej wielkości dalej straszyła zza brudnej i popękanej szyby. Nie było w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że Mikołaj się poruszył. Kurz z jego czerwonego stroju wzbił się w powietrze gdy święty uderzył dłonią w już pęknięte szkło. Szyba rozsapała się na kawałki, a Mikołaj wiecznym uśmiechem na plastikowej twarzy wygoił pręty chroniące okno i wyszedł na zewnątrz.

W ceterum handlowym Silesia City Cenetr trwał chaos. Wszystkie elektryczne zabawki, ruchome manekiny, cała elektronika zawzięcie atakowała kupujących którzy w popłochu uciekali do wyjścia. Pewna grupka nastolatków w dresach po tym jak odkurzacz zaatakował babcie jednego z nich uzbroiła się w sklepie sportowym w kije bejsbolowe i teraz metodycznie rozwalała każde napotkanie urządzenie. Maszyny wałczyły, sypały wyładowaniami, dusiły kablami. Podobno w całym mieście sytuacja przedstawiła się podobnie. Jednak ciężko wierzyć kilku siłową znajomego usłyszanym przez komórkę nim ten zaczął odgryzać ci uszy.
Całość zaczęła się dwie godziny temu, gdy zaczęły wariować sprzęty w punkcie RTV i AGD. Ponoć tuż przed tym ktoś widział człowieka przebranego za św. Mikołaja. Było to oczywiście niemożliwe, w końcu jest maj, i nawet najbardziej zwariowany terrorysta by się tak nie przebrał.
W samy sercu całego tego bałaganu w pawilonie tropikalnym stał mężczyzna w brązowym płaszczu narzuconym na niebieski garnitur. Stał w płytkim basenie sztucznej laguny bawiąc się czymś, jak by długopisem z niebieską diodą na końcu. Maszyny trzymały się z daleka od wody, więc chwilowo go nie atakowały.


Mężczyzna odwrócił się zaskoczony gdy samozwańce komando łysych nastolatków wpadło do pawilonu i roztrzaskało grupę wiertarek skradających się ku niemu.
- Oi! Wy jesteście... ci... to słowo..., a! Skini? Dresiarze? W każdym razie sądząc po wyglądzie gdzieś w tych okolicach. Dobra robota, tak nawiasem, podziwami odwagę, ale lepiej uciekajcie - osobnik mówił poprawie po polsku, ale słychać było mocny angielski akcent.
- Ty urwa, spier***aj, pier***ony angolu, bo urwa tobie też przy***rdolimy! - opowiedział członek komanda.
- Ach, ten sang! Miły dla ucha. Już mnie nie ma - Zapewnił Anglik i wyskoczył z fontanny. Jego przemoczone tenisówki piszczały na kafelkowanej podłodze.
Komando pobiegło do kolejnej alejki niszcząc wszytko na swojej drodze. Tymczasem Anglik ruszył w przeciwnym kierunku. Nim minął zakręt natrafił na kilkoro młodych ludzi zagonionych w ślepy zaułek w sklepie z kryształami Swarovskiego przez trzy kosiarki i i piłę tarczową poruszającą się na swoim ostrzu niczym upiorna poradnia jednokołowego roweru.
Anglik skierował niebieskie światełko z niby-długopisu. W powietrzu rozległ się donośny trel. Całe szkło kryształowe wpadło w wibracje i pękło z hukiem. Jednocześnie kosiarki i piła wydały z siebie żałosne jęki, i wypuściły dym ze wszystkich otworów. Były przepalone na amen.
- No i super! - ucieszył się nieznajomy. - Tylko trochę tych szkiełek szkoda, były ładne. A, co do was jeśli chcecie przeżyć to uciekajcie. Albo lepiej - uciekacie ze mną. Allons-y!
Anglik ruszył przed siebie biegiem, a jego mokre tenisówki piszczały radośnie.






Okej. Czyli kto chce być towarzyszem Doktora?
A teraz na serio. Chcę wam przestawić sesję w świecie Doctor Who, i będzie to oczywiście storytelling. Zabawę zaczniemy w naszej ojczystej Polsce na początku dwudziestego pierwszego stulecia, czyli mniej więcej teraz. W miarę gry możecie się podróży na podkładzie TADRIS, ale najpierw trzeba uratować Świat i oczywiście mniej lub bardziej zapyziałe Katowice.
Chcę sesji dynamicznej i wezmę góra trzech graczy. Odpisywać będę wam regularnie, raz na tydzień, chyba że gracze będą odpisywać wcześniej.
Wcielić się można tylko w człowieka, ale skoro jak wiadomo powszechnie we wszechświecie "Polak potrafi' nie przeszkadza umiejętność, na przykład skutecznego majsterkowania przy każdym urządzeniu lub czarny pas karate. Do wyboru będziecie mieli trzy dowolne umiejętności i możecie wpisać co się tam żywnie podoba. Można być każdym, lub opisać samego siebie. To tylko wasz wybór. Prosił bym tylko o wiek tak od 18 do 30 lat.
To chyba wszystko, serdecznie zapraszam wszystkich chętnych. Czekam dwa tygodnie, od dziś na karty.

KARTA POSTACI

Imię i Nazwisko:

Wiek:

Wykonywany zawód/kierunek studiów/szkoła:

Wygląd Zewnętrzny:

Miejsce zamieszkania (nie muszą być Katowice):

Charakter:

Umiejętność specjalna:
1.
2.
3.

[Brilchan]

Witam jestem wielkim Fanem DW szczególnie 10 doktora. Znam tylko nową serie, ale mam nadzieje, że to nie będzie problem? W każdym razie historia zapowiada się ciekawie a ja mam pewien szalony pomysł na postać Nie przypominam sobie żeby Doktor miał kiedyś niepełnosprawnego towarzysza a po głowie chodzi mi Para - olimpijczyk z ze złamaniem jednego z niższych kręgów, Brzmi to jak szaleństwo, ale jest w nim pewna metoda

KARTA POSTACI

Imię i Nazwisko: Tomasz Soszyński

Wiek: 26 lat

Wykonywany zawód/kierunek studiów/szkoła: Dziennikarstwo na UW dorabia sobie pracując w Call center

Wygląd Zewnętrzny: Umięśniony, zwykle nosi podkoszulek bez rękawów, chustkę na głowie i jakieś wygodne dresowe spodnie a do tego Addidasy. Miła uśmiechnięta twarz pokryta lekko niechlujnym zarostem niebieskie oczy. Porusza się na jednym z tych sportowych wózków z aluminium i skośnymi kołami

Miejsce zamieszkania (nie muszą być Katowice): Warszawa mieszka w akademiku do Katowic przyjechał w ramach dwutygodniowego urlopu.

Charakter: Sangwinik o ułańskiej fantazji, ciekawy świata. Jest uzależniony od adrenaliny i chcę wycisnąć z każdego dnia tyle ile tylko można. Odważny, otwarty lubi pomagać innym

Umiejętność specjalna:
1. Sportowa szybkość para- olimpijczyk w wyścigach zdobył nawet kilka medali, więc nie powinien mieć problemów z szybką ucieczką

2. Parkurowe tricki – niektórzy niepełnosprawni bez problemu pokonują krawężniki inni potrafią wspinać się na schody nie schodząc z wózka Tomek wziął to the next level, sesje chcę zacząć od tego, że trzasnął wściekły odkurzać z półobrotu żeby obronić matkę z małym dzieckiem, po czym przewrócił wózek do pionu

3. Pożeracz kultury masowej – niemal encyklopedyczna znajomość pulpowej fantastyki i seriali oraz komiksów zarówno Polskich jak i Amerykańskich Nie ma to zbyt dużego użytku praktycznego, ale będzie wiedział, czym jest, Hyperspace, paradox, bardziej ucieszy się niż zdziwi na widok kosmitów czy laserów i czasem rzuci jakimś cytatem z Housa czy Buffy.

Mam nadzieje, że koncept nie jest zbyt szalony

[F.leja]

to ja też chcę ...

Lidia von Thun und Hohenstein (prawdziwa błękitna krew z dziada pradziada, potomkini m.in. Wielkiego Mistrza Zakonu Maltańskiego).

25 lat

Zawód wyuczony - historyk sztuki; zawód wykonywany - dziedziczka (znaczy jeździ po świecie i baluje, docenia sztukę, bierze udział w meczach polo i konkursach jeździeckich, a takze aukcjach koni).

Wygląd zewnętrzny

Miejsce zamieszkania: obywatelka świata, mieszkanie jest dla biedaków, Lidia podróżuje i zatrzymuje się tam gdzie jej się zachce, albo gdzie akurat opuszczą ją siły, po niezłym balecie ... obecnie z bliżej niewyjaśnionych powodów są to Katowice.

Charakter: uparta, egocentryczna, cyniczna, parszywa suka.

Umiejętności specjalne:

1. Jeździectwo - praktycznie rzecz biorąc wyczynowe, więc wysportowana jest nieźle. No i zna się na koniach, fachowo.

2. Prowadzenie pojazdów kołowych - nie wszędzie da się dojechać konno. Lidia nauczyła się jeździć samochodami bardzo szybko i w miarę bezpiecznie, a nawet umie wyczyniać różne dziwne rzeczy za kółkiem.

3. Strzelectwo - no w końcu arystokracja. Lidia lubi polowania, bardzo. Lubi też broń krótką. Lidia po prostu lubi jak coś robi - bang! lub ratata!

[Dragor]

Super! Czyli mamy już dwoje.
Co prawda mam wątpliwości czy Doktor zabrał by osóbkę pokroju Lidii, ale pewnie jakoś to dziewczyna nadrobi, nie?
Jeśli zgłosi się ktoś jeszcze to prędzej zaczniemy sesję.

Brilchan, nie ma strachy, będę się opierał głownie na najnowszych seriach, czyli 9, 10 i 11 Doktorze. Przy okazji 10 też jest moim ulubiony

[Brilchan]

Nie mam nic przeciwko kolejnej osobie ale Doktor chyba bardzo rzadko brał więcej niż 2 osoby na raz. Nie jestem żadnym purystom ani nigdzie mi się nie spieszy ale chyba moglibyśmy już zacząć ? Chociaż równie dobrze mogę poczekać

Opis początkowych wydarzeń każę mi się domyślać że będziemy walczyć albo z Cybermenami (oni lubią elektronikę mogli przebrać się za mikołaja), Nestene Consciousness(chodzące manekiny jak w pierwszym odcinku nowej serii), współprace tych dwóch grup albo coś zupełnie innego

Tytuł sesji pozwala mi żywić nadzieje że spotkamy River Song (mój ulubiony element ostatniego sezonu który przekonał mnie do 11stki) ale równie dobrze może chodzić o Wisłę . W każdym razie post wprowadzający jest bardzo w klimacie serialu za co należą się wielkie brawa

[F.leja]

bo Lidia tylko tak po wierzchu jest kolczasta ... w środku ma miętkie, ciągnące jak żelki wnętrze ...

[Dragor]

No i to jest niegłupie. Akurat mam trochę czasu to mogę rozpisać początek. Muszę przyznać że doktor River jest fenomenalna, ale ja i tak wolę Donnę. Trzymała Doktora pod obcasem, :P

F.leja, chcesz już zaczać?

[Brilchan]

No z jednej strony cieszę się że Donna ma normalne życie i nie ma syndromu odstawienia po Doktorze ale trochę mi szkoda że skończyła tak jak skończyła chyba jeden z najsmutniejszych momentów serii przynajmniej dla mnie

[F.leja]

no ba!

[Dragor]

No, ferajna oddelegować się do tematu:
http://lastinn.info/sesje-rpg-inne/1...s-a-river.html