(komentarze) Na Ratunek! - Strona 2

Kelly · 25-02-2009, 10:52

Do mnie należy się zwracać mister Sharpe lub doktorze Sharpe. Moja postać wywodzi się wprawdzie ze szkockiej szlachty, dokładniej zaś z klanu MacLeod przy zamku Dunvegan na wyspie Skye, ale sądzę, ze tylko stary sługa klanu mógłby powiedzieć do niej "Sir" lub "paniczu". Szczerze mówiąc, nie mam zielonego pojęcia, jak to stawia go biorąc pod uwagę drabinkę społeczną oraz jaki byłby najwłaściwszy zwrot. Na pewno można go zaliczyć do gentlemanów pod względem honoru, ewentualnych pojedynków etc. Mister lub doktor będą na pewno prawidłowo przyjęte zarówno od hołysza, jak również od księcia. Na pewno sobie nie pozwoli, żeby ktokolwiek, poza Jej Królewską Mością, mówił mu po nazwisku, chyba że wyskoczyłyby jakieś nadzwyczajne okoliczności. Ostatecznie, przecież to ani nie wojsko, ani nie średniowiecze.

Aha, praktycznie poza osobami, które przebywały w Cambridge, nikt go nie zna. On także nie zna niemal nikogo. W Londynie przebywa od niewielu tygodni. Ewentualne możliwości:
1. z dokonań naukowych w dziedzinie celtologii, jeżeli się ktoś tym interesuje.
2. z opowiadań kogoś, kto przebywał w Cambridge, a najlepiej, studiował w King's College.

Makuleke · 25-02-2009, 11:30

John Ribaud Weelton-Morris pochodzi z nieco zubożałej szlachty, dlatego też można się do niego zwracać "sir". Większość ludzi pomija również drugi człon jego nazwiska jako mniej ważny.
Bardzo prawdopodobne jest, że ktoś wywodzący się z angielskiej (albo też szkockiej czy walijskiej) szlachty słyszał coś o rodzinie Weeltonów. Tym "czymś" było zapewne zdanie, że Weeltonowie to ludzie, delikatnie mówiąc, niecodzienni. Wśród członków tej rodziny nierzadko trafiali się różnego rodzaju ekscentrycy i dziwacy, do których zalicza się również John. Jako niepoprawny marzyciel, ceniący własną wolność bardziej niż sprawy "wielkiego świata", został przez rodzinę ulokowany w niezbyt bogatej kamienicy w Londynie, gdzie bez przeszkód, nie szkodząc dalej wizerunkowi Weeltonów, mógł oddawać się własnym pasjom i zajęciom. Jeśli zaś chodzi o zainteresowania Johna, to mogą o nich wiedzieć właściwie tylko te osoby, które kilka lat temu uczęszczały do szkoły w Cambridge. Podobnie jak w przypadku Mr. Sharpe, nikt spoza tego kręgu raczej nie zna bliżej osoby Johna.

To chyba wszystko z ważniejszych informacji. W razie pytań podałem swoje gg, a co do "starych dobrych lat w Cambridge" proponuję dogadać się na PW.

Marrrt · 25-02-2009, 12:43

Robert Virgil Windermare posługuje się tytułem baroneta i w związku z powyższym, do jako takiego, należy się zwracać do niego poczynając od "Sir". On sam nie jest specjalnie znany, jednak Apteki Windermare większości osób raczej rzuciły się w oczy raz czy dwa, a co bardziej wnikliwi wiedzą też, że ich działalność poszerzyła się o szeroki zakres naturalnych środków odurzających, oraz pospolicie nazywanych afrodyzjaków z kolonii korony. Z Windermare'ów bardziej znany może być jego wuj Lord Windermare, który de facto jest prawdziwym właścicielem wspomnianej sieci aptek.

Poza tym mieszkający w Londynie nieco arogancki wychowanek Eton, kawaler, bywalec salonów niestroniący od małych i większych przyjemności życia, oraz członek paru klubów, w tym dżokejskiego przy Pall Mall.

GG: 2053236

Kelly · 25-02-2009, 15:46

Moim prywatnym zdaniem, chyba wtedy już do potomków szlachty niekoniecznie dodawało się "sir". Owszem, szlachcic był szlachcicem, kiedy jego ojciec był, ale "sira" dziedziczył chyba oficjalnie najstarszy synuś. Tak jak moja postać. Klanowiec szkocki na pewno, ale wątpię, żeby był Sir Edricem.

Tom Atos · 25-02-2009, 20:33

Wiesz Kelly od barona wzwyż dziedziczyło się tytuł, ale "sir" to nie jest jakieś wielkie halo. Spokojnie dzieci sera, też można tak nazywać grzecznościowo.
Dzieci barona nazywano baronami.
No ale jeśli wolisz być doktorkiem ...

Hellian · 25-02-2009, 22:23

Chyba najważniejsze informacje o Olimpii zawarłam w poście.
Ma 24 lata, czego nietrudno się dowiedzieć, nigdy nie była mężatką, widać siostra wyczerpała za nią limit

Mieszka z siostrą i szwagrem, wynajmują w Londynie rezydencję.
Ale Matteo ma pałac na Sardynii i dom w Mediolanie i jest bardzo bogaty.
Gulia i Matteo są sławni w całej Europie. Olimpia ma słabszy głos, ale i on ma swoich wielbicieli.
Giullia Grisi jej mężowie i skandale to sprawy autentyczne.
Wspominana przyjaciółka to Ada King-Noel, informatyczka

, córka Byrona.
A Błękitna Pończocha to prywatny klub dla Pań o wyemancypowanych poglądach, skupiający kobiety zajmujące się nauką i sztuką.

edit: A z tego pogrubiania nazwisk nie moglibyśmy zrezygnować? Posty wyglądają trochę jak książka telefoniczna. Przynajmniej NPCów można by odpuścić. Ale to luźna prośba. Uznaję władzę MG w tym względzie.

woltron · 25-02-2009, 23:13

Ad Edit Hellian:

masz rację, pogrubianie imion i nazwisk NCP-ów jest męczące i niepotrzebne - więc odpuścimy sobie zarówno pogrubianie NCP-ów jak i graczy.

PS: możecie, ale nie musicie poprawiać tego w swoich postach.

Kelly · 26-02-2009, 08:03

Wiesz Tomie Atosie, kiedyś na pewno tak, jak mówisz, obecnie oficjalnie Sir zostaje przy najstarszym, ale jak było w 1844 nie mam zielonego pojęcia. Oczywiście, grzecznościowo można zawsze. Znalazłem fajną stronę na zbliżone tematy

Titles of Nobility In Britan

ale jakoś nie wpadło mi w oczy, jak wygląda ta właśnie sprawa. Jest za to doskonały opis dziedziczenia tytulatury przez osoby do barona wzwyż.

Parę dosłownie parę słów jest także tutaj

https://wiki.familysearch.org/en/England_Nobility

Jeżeli ktoś miałby jakieś informacje poświadczone konkretnym źródłem, prosiłbym o podzielenie się.

Tom Atos · 27-02-2009, 16:15

No teraz już rozumiem.
Mister Sharp jest zarażony niebezpiecznymi, kontynentalnymi ideami, że niby wszyscy są równi.
Stąd ta niechęć do tytułów.

Kelly · 27-02-2009, 22:54

Równi ludzie nie są, ale szlachectwo zobowiązuje! Taka zasada przyświecała prawdziwym rycerzom, którzy wiedzieli, że być szlachcicem to nie tylko prawa, ale przede wszystkim zaszczytny obowiązek. Postaci opisywane w poście są zwykłymi cynicznymi nierobami mającymi na swój temat wielkie zdanie. Kogoś takiego z definicji Edric nie będzie szanował bez względu na tytuły czy pieniądze.

25-02-2009, 10:52	#11
Kelly Reputacja: 1	Do mnie należy się zwracać mister Sharpe lub doktorze Sharpe. Moja postać wywodzi się wprawdzie ze szkockiej szlachty, dokładniej zaś z klanu MacLeod przy zamku Dunvegan na wyspie Skye, ale sądzę, ze tylko stary sługa klanu mógłby powiedzieć do niej "Sir" lub "paniczu". Szczerze mówiąc, nie mam zielonego pojęcia, jak to stawia go biorąc pod uwagę drabinkę społeczną oraz jaki byłby najwłaściwszy zwrot. Na pewno można go zaliczyć do gentlemanów pod względem honoru, ewentualnych pojedynków etc. Mister lub doktor będą na pewno prawidłowo przyjęte zarówno od hołysza, jak również od księcia. Na pewno sobie nie pozwoli, żeby ktokolwiek, poza Jej Królewską Mością, mówił mu po nazwisku, chyba że wyskoczyłyby jakieś nadzwyczajne okoliczności. Ostatecznie, przecież to ani nie wojsko, ani nie średniowiecze. Aha, praktycznie poza osobami, które przebywały w Cambridge, nikt go nie zna. On także nie zna niemal nikogo. W Londynie przebywa od niewielu tygodni. Ewentualne możliwości: 1. z dokonań naukowych w dziedzinie celtologii, jeżeli się ktoś tym interesuje. 2. z opowiadań kogoś, kto przebywał w Cambridge, a najlepiej, studiował w King's College. Ostatnio edytowane przez Kelly : 25-02-2009 o 11:02.

25-02-2009, 11:30	#12
Makuleke Reputacja: 1	John Ribaud Weelton-Morris pochodzi z nieco zubożałej szlachty, dlatego też można się do niego zwracać "sir". Większość ludzi pomija również drugi człon jego nazwiska jako mniej ważny. Bardzo prawdopodobne jest, że ktoś wywodzący się z angielskiej (albo też szkockiej czy walijskiej) szlachty słyszał coś o rodzinie Weeltonów. Tym "czymś" było zapewne zdanie, że Weeltonowie to ludzie, delikatnie mówiąc, niecodzienni. Wśród członków tej rodziny nierzadko trafiali się różnego rodzaju ekscentrycy i dziwacy, do których zalicza się również John. Jako niepoprawny marzyciel, ceniący własną wolność bardziej niż sprawy "wielkiego świata", został przez rodzinę ulokowany w niezbyt bogatej kamienicy w Londynie, gdzie bez przeszkód, nie szkodząc dalej wizerunkowi Weeltonów, mógł oddawać się własnym pasjom i zajęciom. Jeśli zaś chodzi o zainteresowania Johna, to mogą o nich wiedzieć właściwie tylko te osoby, które kilka lat temu uczęszczały do szkoły w Cambridge. Podobnie jak w przypadku Mr. Sharpe, nikt spoza tego kręgu raczej nie zna bliżej osoby Johna. To chyba wszystko z ważniejszych informacji. W razie pytań podałem swoje gg, a co do "starych dobrych lat w Cambridge" proponuję dogadać się na PW. Ostatnio edytowane przez Makuleke : 25-02-2009 o 11:36.

25-02-2009, 12:43	#13
Marrrt Reputacja: 1	Robert Virgil Windermare posługuje się tytułem baroneta i w związku z powyższym, do jako takiego, należy się zwracać do niego poczynając od "Sir". On sam nie jest specjalnie znany, jednak Apteki Windermare większości osób raczej rzuciły się w oczy raz czy dwa, a co bardziej wnikliwi wiedzą też, że ich działalność poszerzyła się o szeroki zakres naturalnych środków odurzających, oraz pospolicie nazywanych afrodyzjaków z kolonii korony. Z Windermare'ów bardziej znany może być jego wuj Lord Windermare, który de facto jest prawdziwym właścicielem wspomnianej sieci aptek. Poza tym mieszkający w Londynie nieco arogancki wychowanek Eton, kawaler, bywalec salonów niestroniący od małych i większych przyjemności życia, oraz członek paru klubów, w tym dżokejskiego przy Pall Mall. GG: 2053236 __________________ "Beer is proof that God loves us and wants us to be happy" Benjamin Franklin

25-02-2009, 22:23	#16
Hellian Reputacja: 1	Chyba najważniejsze informacje o Olimpii zawarłam w poście. Ma 24 lata, czego nietrudno się dowiedzieć, nigdy nie była mężatką, widać siostra wyczerpała za nią limit Mieszka z siostrą i szwagrem, wynajmują w Londynie rezydencję. Ale Matteo ma pałac na Sardynii i dom w Mediolanie i jest bardzo bogaty. Gulia i Matteo są sławni w całej Europie. Olimpia ma słabszy głos, ale i on ma swoich wielbicieli. Giullia Grisi jej mężowie i skandale to sprawy autentyczne. Wspominana przyjaciółka to Ada King-Noel, informatyczka , córka Byrona. A Błękitna Pończocha to prywatny klub dla Pań o wyemancypowanych poglądach, skupiający kobiety zajmujące się nauką i sztuką. edit: A z tego pogrubiania nazwisk nie moglibyśmy zrezygnować? Posty wyglądają trochę jak książka telefoniczna. Przynajmniej NPCów można by odpuścić. Ale to luźna prośba. Uznaję władzę MG w tym względzie. Ostatnio edytowane przez Hellian : 25-02-2009 o 23:04.

25-02-2009, 23:13	#17
woltron Reputacja: 1	Ad Edit Hellian: masz rację, pogrubianie imion i nazwisk NCP-ów jest męczące i niepotrzebne - więc odpuścimy sobie zarówno pogrubianie NCP-ów jak i graczy. PS: możecie, ale nie musicie poprawiać tego w swoich postach. __________________ "Co do Regulaminów nie ma o czym dyskutować" - Bielon przystający na warunki Obsługi dotyczące jego powrotu na forum po rocznym banie i warunki przyłączenia Bissel do LI. Ostatnio edytowane przez woltron : 26-02-2009 o 09:27.

25-02-2009, 15:46	#14
Kelly Reputacja: 1	Moim prywatnym zdaniem, chyba wtedy już do potomków szlachty niekoniecznie dodawało się "sir". Owszem, szlachcic był szlachcicem, kiedy jego ojciec był, ale "sira" dziedziczył chyba oficjalnie najstarszy synuś. Tak jak moja postać. Klanowiec szkocki na pewno, ale wątpię, żeby był Sir Edricem.

25-02-2009, 20:33	#15
Tom Atos Reputacja: 1	Wiesz Kelly od barona wzwyż dziedziczyło się tytuł, ale "sir" to nie jest jakieś wielkie halo. Spokojnie dzieci sera, też można tak nazywać grzecznościowo. Dzieci barona nazywano baronami. No ale jeśli wolisz być doktorkiem ...

26-02-2009, 08:03	#18
Kelly Reputacja: 1	Wiesz Tomie Atosie, kiedyś na pewno tak, jak mówisz, obecnie oficjalnie Sir zostaje przy najstarszym, ale jak było w 1844 nie mam zielonego pojęcia. Oczywiście, grzecznościowo można zawsze. Znalazłem fajną stronę na zbliżone tematy Titles of Nobility In Britan ale jakoś nie wpadło mi w oczy, jak wygląda ta właśnie sprawa. Jest za to doskonały opis dziedziczenia tytulatury przez osoby do barona wzwyż. Parę dosłownie parę słów jest także tutaj https://wiki.familysearch.org/en/England_Nobility Jeżeli ktoś miałby jakieś informacje poświadczone konkretnym źródłem, prosiłbym o podzielenie się. Ostatnio edytowane przez Kelly : 26-02-2009 o 08:08.

27-02-2009, 16:15	#19
Tom Atos Reputacja: 1	No teraz już rozumiem. Mister Sharp jest zarażony niebezpiecznymi, kontynentalnymi ideami, że niby wszyscy są równi. Stąd ta niechęć do tytułów.

27-02-2009, 22:54	#20
Kelly Reputacja: 1	Równi ludzie nie są, ale szlachectwo zobowiązuje! Taka zasada przyświecała prawdziwym rycerzom, którzy wiedzieli, że być szlachcicem to nie tylko prawa, ale przede wszystkim zaszczytny obowiązek. Postaci opisywane w poście są zwykłymi cynicznymi nierobami mającymi na swój temat wielkie zdanie. Kogoś takiego z definicji Edric nie będzie szanował bez względu na tytuły czy pieniądze.